Dąb kasztanolistny
Ilustracja
Pokrój
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

bukowce

Rodzina

bukowate

Rodzaj

dąb

Gatunek

dąb kasztanolistny

Nazwa systematyczna
Quercus castaneifolia C.A.Mey.
Verz. Pfl. Casp. Meer. 44 1831[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Dąb kasztanolistny (Quercus castaneifolia C.A.Mey.) – gatunek roślin z rodziny bukowatych (Fagaceae Dumort.). Występuje naturalnie na południowym i południowo-zachodnim wybrzeżu Morza Kaspijskiego – w Iranie oraz na Kaukazie[5][6][7].

Morfologia

Kora
Pokrój
Zrzucające liście drzewo dorastające do 30 m wysokości. Korona drzewa jest szeroko stożkowa. Gałęzie są proste, tęgie, nieco zgrubiałe w pobliżu pnia. Kora początkowo ma czarną barwę i jest gładka, z wiekiem staje się szara z pomarańczowymi rowkami. Gałązki mają ciemnobrązową barwę z białymi przetchlinkami. Pąki na szczytach gałęzi osiągają 1 cm długości, natomiast boczne 0,5 cm długości[6].
Liście
Blaszka liściowa ma podługowato eliptyczny kształt. Mierzy 8–20 cm długości oraz 5–9 cm szerokości, ma nasadę od sercowatej do klinowej i ostry wierzchołek. Jej górna powierzchnia jest błyszcząca, naga i ma ciemnozieloną barwę, natomiast od spodu początkowo jest śniado owłosiona, lecz z czasem łysieje. Ma 9–14 par żółtych żyłek drugorzędnych, kończących się na trójkątnych, tępo lub ostro zakończonych klapach. Ogonek liściowy jest jasnozielony, owłosiony i ma 2–4 cm długości[6].
Owoce
Orzechy zwane żołędziami o jajowatym lub elipsoidalnym kształcie, dorastają do 20 mm długości. Osadzone są pojedynczo w miseczkach o półkulistym kształcie, z podłużnymi i zakrzywionymi łuskami. Orzechy otulone są w miseczkach do połowy ich długości[6].
Gatunki podobne
Blaszka liściowa o trójkątnych, nieco tępych klapach na brzegu odróżnia go od gatunku Q. libani, którego klapy są spiczaste[6]. Roślina podobna jest także do dębu burgundzkiego (Q. cerris), ale różni się od niego dłuższymi liśćmi[7] – może z nim tworzyć mieszańce[6].

Biologia i ekologia

Jest gatunkiem wytrzymałym na mróz. Dobrze rośnie na wszystkich typach gleb. Charakteryzuje się bardzo szybkim tempem wzrostu[6].

Zmienność

W uprawie znany jest kultywar[3]:

  • 'Green Spire' – pokrój kolumnowy i zwarty. Dorasta do 18 m wysokości. Charakteryzuje się szybkim tempem wzrostu. W uprawie od 1948 roku[6].

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2017-03-11] (ang.).
  3. 1 2 3 Quercus castaneifolia C.A.Mey.. The Plant List. [dostęp 2017-03-11]. (ang.).
  4. ↑ Quercus castaneifolia, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. ↑ Discover Life: Point Map of Quercus castaneifolia. Encyclopedia of Life. [dostęp 2017-03-11]. (ang.).
  6. 1 2 3 4 5 6 7 8 Quercus castaneifolia. Oaks of the World. [dostęp 2017-03-11]. (ang.).
  7. 1 2 Quercus castaneifolia. Plantes & botanique. [dostęp 2017-03-11]. (fr.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.