Czyżemin
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Powiat

pabianicki

Gmina

Dłutów

Liczba ludności (2022)

253[1]

Strefa numeracyjna

44

Kod pocztowy

95-081[2]

Tablice rejestracyjne

EPA

SIMC

0537680

Położenie na mapie gminy Dłutów
Mapa konturowa gminy Dłutów, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Czyżemin”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Czyżemin”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Czyżemin”
Położenie na mapie powiatu pabianickiego
Mapa konturowa powiatu pabianickiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Czyżemin”
Ziemia51°35′15″N 19°26′59″E/51,587500 19,449722[3]

Czyżemin – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie pabianickim, w gminie Dłutów.

Wieś kapituły katedralnej krakowskiej w powiecie piotrkowskim województwa sieradzkiego w końcu XVI wieku[4]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.

W 2011 roku miejscowość zamieszkiwało 155 osób[5].

Historia

Czyżemin jest jedną z najstarszych osad włości pabianickiej[6]. Książę panujący przysłał ludzi do karczowania lasów w dobrach Chropy. Tu pracowali i osiedlali się. Czyżemin była to posiadłość władyki – rycerza Czyżema[6]. Pierwszą jednak wzmiankę o miejscowości zarejestrowano z roku 1251, kiedy to książę łęczycki i kujawski zwrócił Kapitule Krakowskiej wieś Cesemino oderwaną jak mówi dokument ''przed dawnymi czasy''[6]. Jednocześnie książę uwolnił Czyżemin i inne wsie z danin. Czyżemin należał i należy do parafii w Tuszynie. We wsi było wójtostwo na 2 łanach, do wójta należał dochód z karczmy, bywało jednocześnie 3 lub 4 wójtów we wsi. Wójtostwa zanikły do 1737 roku kiedy to odnotowano to w protokoło lustracyjnym dóbr kapituły krakowskiej[6]. W 1531 roku wieś nosiła nazwę Cziżemin. Odnotowano też wtedy istnienie młyna we wsi. Wieś liczyła w 1533 roku 13 kmieciów gospodarujących na 8 łanach. W 1827 roku wieś liczyła 196 mieszkańców 118 domów[6]. W 1881 roku we wsi żyło 180 mężczyzn i 193 kobiety w 48 budynkach mieszkalnych użytkowali oni 664 morgi ziemi, była również osada leśna zamieszkana przez 4 osoby[6]. W 1923 roku liczyła 63 rodziny polskie i także 9 rodzin niemieckich użytkowali oni 852 morgi ziemi. W czasie działań wojennych II wojny światowej uległo zniszczenie 8 domów i 16 budynków inwentarskich, ich wartość oszacowano na 42 tys. złotych przedwojennych[6]. W czasie II wojny światowej wieś została podzielona na baorstwa, trzech mieszkańców zostało wysłanych do obozu skąd nie wrócili a część mieszkańców wysiedlono. Gdy zbliżał się front rosyjski od strony Tuszyna Czyżemin ocalał, ponieważ na jego początku były okopy i Niemcy uciekli przez Wolę. W dniu 14 marca 1945 wieś liczyła 268 Polaków i 45 Niemców. Po II wojnie światowej uruchomiono szkołę podstawową. W roku szkolnym 1946/1947 miała ona 78 uczniów zamknięto ją w 1976 roku a uczniów przeniesiono do Dłutowa. We wsi była również ochotnicza straż pożarna w której odbywały się zabawy taneczne, straż rozebrano ze względu na zły stan techniczny, przez lata teren ten zarósł a obecnie jest tam miejsce do spotkań wiejskich. W 1999 roku wieś liczyła 145 mieszkańców mieszkających w 57 domach. Czyżemin liczy 345,52 ha ziemi[6]. We wsi znajdują się pozostałości sklepu i na jej terenie działa kilka żwirowni i dwie hodowle borówek amerykańskich.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-04].
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 204 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 21051
  4. ↑ Województwo sieradzkie i województwo łęczyckie w drugiej połowie XVI wieku. Cz. 2, Komentarz, indeksy, Warszawa 1998, s. 68.
  5. ↑ Wieś Czyżemin w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2019-05-30], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  6. 1 2 3 4 5 6 7 8 Zbigniew Tobjański: Dzieje Dłutowa i wsi okolicznych. Dłutów: Towarzystwo Przyjaciół Dłutowa, 2004, s. 341,342. ISBN 83-915418-0-0.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.