Młodość

Urodził się 28 marca 1936 roku. Od początku swojej kariery piłkarskiej marzył o pracy zawodowej w futbolu. Z drużyny podwórkowej dostał się do Klubu Sportowego Czarni Słupsk, w którym z drużyną juniorów zdobył mistrzostwo województwa koszalińskiego. Po roku grał już w pierwszej drużynie. Oprócz tego podjął pracę w Koszalińskim Przedsiębiorstwie Handlu Sprzętem Medycznym przy ulicy Długiej^[1].

Służba wojskowa w Braniewie

Kiedy jego kariera piłkarska zaczęła się rozwijać i miał stałe miejsce w drużynie, dostał powołanie do wojska. W 1955 roku^[2] przyjechał do Braniewa, aby odbyć tu zasadniczą służbę wojskową. W jednostce w Braniewie nie mógł również wytrzymać bez piłki i tuż po przysiędze zwrócił się do oficera o zorganizowanie przy jednostce sekcji piłkarskiej. Po trzech miesiącach powstała drużyna piłkarska, a jej szkoleniowcem i podstawowym zawodnikiem został Czesław Staszczyński.

Braniewskie środowisko robiło wszystko, żeby po zakończeniu służby wojskowej zatrzymać Czesława Staszczyńsiego w Braniewie, widząc w nim zarówno dobrego piłkarza, jak również przyszłego szkoleniowca. Jeszcze jako żołnierz został skierowany przez „Zatokę” na kurs pomocników instruktora piłki nożnej w Olsztynie. Po ukończeniu kursu i wyjściu z wojska postanowił jeszcze przez rok zostać w Braniewie, a pozostał w nim do końca swojego życia.

W 1958 roku powstał w Braniewie wojskowo-cywilny Klub Sportowy „Zatoka”. Czesław Staszczyński wraz z kilkoma kolegami z wojska zasilili piłkarzy braniewskiej „Zatoki”. Po kilku meczach został kapitanem drużyny.

Praca w „Zatoce”

Grób na cmentarzu przy ul. Elbląskiej

Od 1 stycznia 1959 roku pracował na stałe w „Zatoce”. Został szkoleniowcem trampkarzy, juniorów i drugiej drużyny seniorów, grając jednocześnie w pierwszej drużynie w III lidze. Gdy w styczniu 1963 roku trener pierwszej drużyny Edward Imiołczyk odszedł z klubu, Staszczyński został jego następcą.

Pod jego kierownictwem braniewscy juniorzy w 1966 wywalczyli tytuł Mistrza Okręgu Olsztyńskiego. Do czołowych piłkarzy należeli m.in. bracia Marian i Henryk Orłowscy, Czesław Świerczek, Mirosław Tomaszewicz, Edward Owczarek, Henryk Rogoziński.

W latach osiemdziesiątych trener Staszczyński doprowadził seniorów "Zatoki" do mistrza województwa, po czym zespół po dramatycznych potyczkach spadł znów do III ligi. W ostatnich latach życia był trenerem żeńskiej drużyny młodych braniewianek oraz organizatorem Amatorskiej Ligi Piłki Nożnej.

Kamień upamiętniający patrona stadionu Czesława Staszczyńskiego

W 2014 roku otrzymał Złotą Odznakę Honorową „Za zasługi dla Sportu”, przyznaną przez Ministra Sportu i Turystyki.

Zmarł 19 stycznia 2016 na zawał, odśnieżając swój ukochany „Orlik” przy ul. Botanicznej^[3][4][5]. Pochowany został 22 stycznia na cmentarzu przy ul. Elbląskiej, po mszy św. w kościele św. Krzyża^[6].

Uchwałą nr XXIV/155/16 Rady Miejskiej w Braniewie z dnia 25 sierpnia 2016 r. nadano Stadionowi Miejskiemu w Braniewie imię Czesława Staszczyńskiego. 21 maja 2017 przy stadionie został odsłonięty kamień z tablicą upamiętniającą trenera^[7]. Na kamieniu wyryta została inskrypcja: