Czesław Borecki
Czesław Byk
Brzoza, Byk
Ilustracja
pułkownik SB pułkownik SB
Data i miejsce urodzenia

6 lipca 1922
Małachów-Kolonia

Data i miejsce śmierci

18 czerwca 1978
Warszawa

Przebieg służby
Formacja

Gwardia Ludowa

Armia Ludowa

Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego

Komitet ds. Bezpieczeństwa Publicznego

Służba Bezpieczeństwa

Stanowiska

kmdt Oddziału AL im. M. Langiewicza (1943–1944)
d-ca 1 Baonu I Brygady na ziemi kieleckiej (1944)

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Późniejsza praca

Kierownik Grupy Operacyjnej Nr 3 w Leningradzie (1965–1967)

Odznaczenia
Order Krzyża Grunwaldu III klasy Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Partyzancki Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
Grób Czesława Boreckiego na cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Czesław Borecki, właśc. Czesław Byk, ps. Brzoza i Byk (ur. 6 lipca 1922 w Małachowie, zm. 18 czerwca 1978 w Warszawie) – dowódca oddziału partyzanckiego Armii Ludowej, funkcjonariusz organów bezpieczeństwa PRL, kierownik Grupy Operacyjnej Nr 3 MSW w Leningradzie.

Życiorys

Syn Bronisława i Florentyny. W latach 1942–1945 członek Gwardii Ludowej i Armii Ludowej, pełniący m.in. funkcję komendanta Oddziału AL im. M. Langiewicza (1943–1944), oraz dowódcy I baonu I Brygady na ziemi kieleckiej (1944). W 1948 zmienił nazwisko z Byk na Borecki.

W 1947 ukończył miesięczny kurs dla szefów PUBP w CS MBP, w 1951 odbył sześciomiesięczny kurs przeszkolenia aktywu kierowniczego MBP. W latach 1955–1956 brał udział w kursie specjalnym w Wyższej Szkole KGB w ZSRS[1].

Kariera w organach bezpieczeństwa PRL

W styczniu 1945 przeszedł do Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego (MBP). 8 stycznia 1951 razem z pułkownikiem Józefem Światło brał udział w aresztowaniu biskupa kieleckiego Czesława Kaczmarka[2].

  • 25 stycznia 1945 – kierownik MUPB (Miejski Urząd Bezpieczeństwa Publicznego) w Kielcach
  • 22 sierpnia 1945 – kierownik MUPB w Radomiu
  • 3 września 1946 – kierownik MUBP w Częstochowie
  • 3 sierpnia 1947 – absolwent kursu kierowników powiatowych urzędów bezpieczeństwa publicznego
  • 1 marca 1948 – zastępca szefa WUBP (Wojewódzki Urząd Bezpieczeństwa Publicznego) w Kielcach
  • 5 lutego 1950 – p.o. szefa WUBP w Kielcach
  • 1951 – kurs aktywu kierowniczego MBP
  • 1 grudnia 1951 – szef WUBP w Łodzi
  • 15 kwietnia 1954 – szef WUBP w Zielonej Górze
  • 1 stycznia 1955 – kierownik WUdsBP (Wojewódzki Urząd do spraw Bezpieczeństwa Publicznego) w Zielonej Górze – zmiana nazwy w związku z likwidacją Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego i powołaniem Komitetu do spraw Bezpieczeństwa Publicznego (KdsBP).
  • 1 sierpnia 1955 – skierowanie na kurs specjalny w Wyższej Szkole Komitetu ds. Bezpieczeństwa Państwowego w ZSRR
  • 1 sierpnia 1956 – naczelnik Wydziału V Departamentu II (kontrwywiad) KdsBP
  • 28 listopada 1956 – naczelnik Wydziału III Departamentu II KdsP
  • 31 stycznia 1957 – zwolniony ze służby (redukcje i czystki związane z odwilżą październikową)
  • 10 czerwca 1957 – przyjęty do służby jako inspektor Departamentu III MSW (Służba Bezpieczeństwa – SB, departament do spraw walki z działalnością antypaństwową w kraju)
  • 1 maja 1959 – naczelnik Wydziału VI Departamentu III MSW (ochrona przemysłu)
  • 2 lipca 1959 – awans na stopień pułkownika
  • 15 grudnia 1962 – starszy inspektor Departamentu II MSW (SB – kontrwywiad)
  • 1 października 1965 – kierownik Grupy nr 3 Departamentu II MSW w Leningradzie
  • od 1967 – zastępca kierownika Głównego Inspektoratu MSW
  • 15 listopada 1971 – zwolniony ze służby

Został pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera C18-2-3)[3].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.