Czerniany
Чарняны
Черняны
Ilustracja
Cerkiew Narodzenia Matki Bożej
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Rejon

małorycki

Sielsowiet

Czerniany

Populacja
 liczba ludności


511
(2019)

Kod pocztowy

225914

Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Czerniany”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Czerniany”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Czerniany”
Ziemia51°59′10″N 24°12′46″E/51,986111 24,212778

Czerniany[1] (biał. Чарняны, Czarniany; ros. Черняны, Czerniany) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie małoryckim, w sielsowiecie Czerniany, przy drodze magistralnej M12.

Siedziba parafii prawosławnej; znajduje się tu cerkiew pw. Narodzenia Matki Bożej[2].

Historia

Wieś ekonomii brzeskiej w drugiej połowie XVII wieku[3].

W XIX i w początkach XX w. wieś i folwark położone w Rosji, w guberni grodzieńskiej, w powiecie brzeskim, w gminie Wielkoryta.

W dwudziestoleciu międzywojennym wieś i kolonia leżące w Polsce, w województwie poleskim, do 12 kwietnia 1928 w powiecie brzeskim, w gminie Wielkoryta[4], następnie w powiecie kobryńskim, w gminie Nowosiółki[5][6].

W 1921 wieś liczyła 704 mieszkańców, w tym 543 Białorusinów, 98 Żydów, 48 Rosjan, 14 Polaków i 1 Rusina. 583 mieszkańców było wyznania prawosławnego, 105 mojżeszowego, 15 rzymskokatolickiego i 1 ewangelickiego. Kolonia liczyła 122 mieszkańców, w tym 121 Białorusinów i 1 Polaka. 121 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 1 rzymskokatolickiego[4].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Urodziła się tu polska śpiewaczka operowa Halina Słonicka.

Przypisy

  1. Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2019. ISBN 978-83-254-2578-4.
  2. Православный приход храма Рождества Пресвятой Богородицы в агрогородке Черняны. pravbrest.by. [dostęp 2022-01-20]. (ros.).
  3. Stanisław Zawadzki, Gospodarowanie ekonomiami królewskimi w Wielkim Księstwie Litewskim w świetle kontraktów dzierżawnych z II poł. XVII w., Warszawa 2021, s. 167.
  4. 1 2 Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VIII - Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.
  5. Dz.U. z 1928 r. nr 45, poz. 427
  6. Baza Miejscowości Kresowych. [dostęp 2022-01-20]. (pol.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.