Czepiec ścięgnisty
Mięśnie głowy. Czepiec ścięgnisty podpisany Galea aponeurotica.
Widoczna część czepca ścięgnistego pomiędzy brzuściem czołowym a brzuścem potylicznym mięśnia potyliczno-czołowego.
Widoczna przednia część czepca ścięgnistego, klinowato zaczynająca się między brzuścami czołowymi obu mięśni potyliczno-czołowych.

Czepiec ścięgnisty, rozcięgno naczaszne (łac. galea aponeurotica, aponeurosis epicranialis) – w anatomii człowieka szeroka, płaska i cienka błona ścięgnista pokrywająca sklepienie czaszki, stanowiąca rozcięgno łączące oba mięśnie potyliczno-czołowe i skroniowo-ciemieniowe w jeden mięsień naczaszny[1]. Czepiec ścięgnisty zrośnięty jest ściśle tkanką łączną zwartą ze skórą głowy, natomiast z okostną łączy się za pośrednictwem tkanki łącznej luźnej, co pozwala na jego ruchomość względem kości. Między nim a okostną sklepienia czaszki łatwo szerzą się procesy ropne lub wylewy krwawe[1][2].

Przypisy

  1. 1 2 Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, s. 757–758, ISBN 978-83-200-4323-5.
  2. ↑ Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 3, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 91–92, ISBN 978-83-66548-16-9.

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.