Czarnocin
gromada
1954–1973
Państwo

 Polska

Województwo

łódzkie

Powiat

łódzki

Data powstania

4 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1973

Siedziba

Czarnocin

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

6

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

25

brak współrzędnych

Czarnocin – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Czarnocin siedzibą GRN w Czarnocinie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie łódzkim w woj. łódzkim, na mocy uchwały nr 34/54 WRN w Łodzi z dnia 4 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Bieżywody, Biskupia Wola, Czarnocin, Czarnocin Poduchowny, Zawodzie i Kalska Wola oraz kolonia Remiszowice, część obszaru parcelacji Remiszowice (położonej na zachód of linii kolejowej Koluszki-Piotrków) i tereny PKP z dotychczasowej gromady Remiszowice ze zniesionej gminy Czarnocin w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 25 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

1 stycznia 1958 do gromady Czarnocin przyłączono obszar zniesionej gromady Szynczyce oraz osadę młyńską Ruta Żeromińska i osadę włościańską Ruta Żeromińska ze zniesionej gromady Dalków[8].

31 grudnia 1959 do gromady Czarnocin przyłączono wieś i kolonię Zamość ze znoszonej gromady Prażki w powiecie brzezińskim (woj. łódzkie)[9].

Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[10]. 1 stycznia 1973 w powiecie łódzkim reaktywowano gminę Czarnocin[11] (od 1999 gmina znajduje się w powiecie piotrkowskim).

Przypisy

  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. 1 2 Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 34/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 4 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu łódzkiego; w ramach Zarządzenia Nr Or. V-167/1/54 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 22 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 4 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 11, Poz. 39)
  7. Uchwała Nr XLIV/204/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 1 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 9 października 1954 r., Nr. 9, Poz. 36)
  8. Uchwała Nr 98/57 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 15 listopada 1957 r. w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie łódzkim; w ramach Obwieszczenia Nr 4 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 12 grudnia 1957 r. w sprawie uchwały Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 15 listopada 1957 r. o zniesieniu i utworzeniu niektórych gromad w województwie łódzkim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 20 grudnia 1957 r., Nr. 12, Poz. 57)
  9. Dz.U. z 1959 r. nr 68, poz. 422
  10. Wykaz miast, osiedli i gromad: stan z dn. 1 I 1971 r., Cz. 1. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny – Biuro Spisów, 1971.
  11. Uchwała Nr XIX/100/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi z dnia 9 grudnia 1972 r. w sprawie utworzenia gmin w województwie łódzkim
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.