Cyclarhis
Swainson, 1824[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – cyklara gujańska (C. gujanensis)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

wireonkowate

Rodzaj

Cyclarhis

Typ nomenklatoryczny

Tanagra gujanensis J.F. Gmelin, 1789

Synonimy
Gatunki

2 gatunki – zobacz opis w tekście

Cyclarhis – rodzaj ptaków z rodziny wireonków (Vireoninae) w obrębie rodziny wireonkowatych (Vireonidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Meksyku, Ameryce Centralnej i Ameryce Południowej[9].

Morfologia

Długość ciała 14–16 cm; masa ciała 22–35 g[10].

Systematyka

Etymologia

  • Cyclarhis (Cyclorhis, Cyclaris, Cychloris, Cycloris, Cyclorrhis, Cychlorhis): gr. κυκλος kuklos „koło”; ῥις rhis, ῥινος rhinos „nozdrza”[11].
  • Laniagra: zbitka wyrazowa nazw rodzajowych: Lanius Linnaeus, 1758 (dzierzba) i Tanagra Linnaeus, 1764 (organka)[12]. Typ nomenklatoryczny: Tanagra gujanensis J.F. Gmelin, 1789.

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[13]:

Uwagi

  1. 1 2 3 4 5 6 Niepoprawna późniejsza pisownia Cyclarhis Swainson, 1824.

Przypisy

  1. ↑ W. Swainson. An Inquiry into the natural Affinities of the Lianiadæ, or Shrikes; preceded by some Observations on the present State of Ornithology in this Country. „The Zoological Journal”. 1 (3), s. 274, 1824–1825. (ang.).
  2. ↑ W. Swainson. On several Groups and Forms in Ornithology, not hitherto defined. „The Zoological Journal”. 3 (10), s. 162, 1828. (ang.).
  3. ↑ W. Swainson: Observations on several of the genera and species of the order Passeres of Cuvier. W: G. Cuvier & E. Griffith (red.): Aves. Cz. 8. London: G.B. Whittaker, 1829, s. 303. (ang.).
  4. ↑ F. de Lafresnaye & A. d’Orbigny. Synopsis Avium. „Magasin de zoologie”. 7 (2), s. 9, 1837. (łac.).
  5. ↑ R.-P. Lesson. Révision de la famille des Pie-grièches. „Revue zoologique”. 2, s. 134, 1839. (fr.).
  6. ↑ Ch.L. Bonaparte: Conspectus generum avium. T. 1. Lugduni Batavorum: Apud E.J. Brill, 1850, s. 330. (łac.).
  7. ↑ H.G.L. Reichenbach: Avium systema naturale. Das natürliche system der vögel mit hundert tafeln grösstentheils original-abbildungen der bis jetzt entdecken fast zwölfhundert typischen formen. Vorlaüfer einer iconographie der arten der vögel aller welttheile. Dresden und Leipzig: Expedition der vollständigsten naturgeschichte, 1850, s. ryc. lxx. (niem.).
  8. ↑ G.R. Gray: Hand-list of genera and species of birds, distinguishing those contained in the British Museum. Cz. 3: Struthiones, Grallæ, and Anseres, with indices of genekic and specific names. London: printed by order of the Trustees, 1871, s. 144. (ang.).
  9. ↑ "F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (redaktorzy)": Shrikes, vireos, shrike-babblers. IOC World Bird List (v13.1). [dostęp 2023-06-09]. (ang.).
  10. ↑ D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Vireos, Shrike-Babblers, and Erpornis (Vireonidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2021, Cyclarhis, DOI: 10.2173/bow.vireon1.01 [dostęp 2023-06-09] (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  11. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Cyclarhis [dostęp 2023-06-09].
  12. ↑ The Key to Scientific Names ↓, Laniagra [dostęp 2023-06-09].
  13. ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko, Podrodzina: Vireoninae Swainson, 1837 - wireonki (wersja: 2022-09-11), [w:] Kompletna lista ptaków świata [online], Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego [dostęp 2023-06-09].

Bibliografia

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.