Cryptostephanus vansonii | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj |
Cryptostephanus |
Nazwa systematyczna | |
Cryptostephanus Welwitsch ex J.G. Baker J. Bot. 16: 193 (1878)[3] | |
Typ nomenklatoryczny | |
Cryptostephanus densiflorus Welw. ex Baker[4] |
Cryptostephanus Welw. ex Baker – rodzaj roślin z rodziny amarylkowatych, obejmujący trzy gatunki występujące naturalnie w południowej Afryce, na obszarze Angoli, Mozambiku, Namibii, Kenii, Tanzanii i Zimbabwe[3].
Nazwa naukowa rodzaju pochodzi od greckiego słów κρυπτός (kryptos – ukryty) i στεφάνι (stephani – korona) i odnosi się do częściowo ukrytego, podobnego do korony, przykoronka obecnego w kwiatach tych roślin[5].
Morfologia
- Pokrój
- Wieloletnie rośliny zielne[3], rosnące pojedynczo lub tworzące kępy[5].
- Pęd
- Krótkie kłącze z wieloma mięsistymi korzeniami[3], które u C. haemanthoides są w dolnej części bulwiaste.
- Liście
- Siedzące, trwałe, taśmowate, często skręcone, tępe[3], wyrastające w dwóch przeciwległych rzędach z nibyłodygi, zimozielone (C. vansonii) albo występujące jedynie w okresie lata (C. densiflorus, C. haemanthoides)[5].
- Kwiaty
- Małe, zebrane w gęsty baldach wsparty wolnymi podsadkami, wyrastający na spłaszczonym, wąsko oskrzydlonym głąbiku[3]. Listki okwiatu białe, jasnoróżowe, brązowawe lub purpurowokasztanowe[5], zrośnięte u nasady w cylindryczną lub lejkowatą rurkę, powyżej, na długości krótszej od rurki, wolne, jajowate lub podługowate[3]. Przykoronek zbudowany z 6 lub 12 wąskich przydatków, osadzonych u nasady każdego listka okwiatu[5]. Pręciki wolne[3], ukryte wewnątrz rurki okwiatu lub nieco wystające[5]. Zalążnia dolna, kulista[5], trójkomorowa, z licznymi zalążkami[3], wzniesiona[3]. Szyjka słupka nitkowata[3], biała, znamię spłaszczone, główkowate[5].
Biologia
- Rozwój
- Geofity ryzomowe. Cryptostephanus densiflorus i C. haemanthoides to rośliny rosnące latem i pozostające w stanie spoczynku zimą, natomiast C. vansonii jest wiecznie zielony. Rośliny kwitną od października do marca. Kwiaty tych roślin są samopylne, krótkotrwałe. Mięsiste owoce dojrzewają do dziewięciu miesięcy i prawdopodobnie są zjadane i rozprzestrzeniane przez ptaki i małpy[5].
- Zasięg występowania i siedlisko
- C. densiflorus występuje w Kaokoveld w Namibii i Angoli. Rośnie pojedynczo lub w małych grupach w lasach liściastych, na polanach, w pełnym słońcu, zwykle na piaszczystych glebach między skałami. C. vansonii występuje endemicznie na wschodnich wyżynach Zimbabwe w chłodnych, wilgotnych lasach gór Vumba i Chimanimani oraz w lasach zachodniego Mozambiku. Rośnie w skupiskach w rozkładającej się ściółce liściowej wśród skał na dnie lasu, w głębokim cieniu. C. haemanthoides jest gatunkiem najbardziej rozpowszechnionym. Występuje w południowej Kenii, jest szeroko rozpowszechniony w całej Tanzanii, a także w południowo-zachodniej Angoli. Jego siedliska obejmują zbiorowiska trawiaste w pełnym słońcu, na glebach piaszczystych lub gliniastych, a także w półcieniu na skalistych zboczach w pobliżu rzek i w zalesionych wąwozach, zwykle między lub czasami na granitowych głazach (litofit)[5].
Systematyka
- Pozycja systematyczna
- Rodzaj z plemienia Haemantheae, podrodziny amarylkowych Amaryllidoideae z rodziny amarylkowatych Amaryllidaceae[6].
- Wykaz gatunków[3]
- Cryptostephanus densiflorus Welw. ex Baker
- Cryptostephanus haemanthoides Pax
- Cryptostephanus vansonii I.Verd.
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-02-18] (ang.).
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Plants of the World Online. The Royal Botanic Gardens, Kew, 2019. [dostęp 2021-02-18]. (ang.).
- ↑ Farr E. R., Zijlstra G. (ed.): Index Nominum Genericorum (Plantarum). Smithsonian Institution, 1996–. [dostęp 2021-02-18]. (ang.).
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Dee Snijman: Plantz Africa: Cryptostephanus. South African National Biodiversity Institute, 2004.
- ↑ USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. 2020. Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy). National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. [dostęp 2021-02-18]. (ang.).
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.