Craseomys
G.S. Miller, 1900[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – nornica szaroruda (C. rufocanus)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

karczowniki

Plemię

Clethrionomyini

Rodzaj

Craseomys

Typ nomenklatoryczny

Hypudaeus rufocanus Sundevall, 1846

Synonimy
Podrodzaje i gatunki

2 podrodzaje i 6 gatunków (w tym 1 wymarły) – zobacz opis w tekście

Craseomys – rodzaj ssaków z podrodziny karczowników (Arvicolinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w północnej Europie (Norwegia, Szwecja, Finlandia, europejska część Rosji) i Azji (azjatycka część Rosji, Mongolia, Chińska Republika Ludowa, Korea Północna, Korea Południowa i Japonia)[4][5].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 70–149 mm, długość ogona 25–68 mm; masa ciała 20–76,7 g[5][6].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1900 roku amerykański botanik i zoolog Gerrit Smith Miller na łamach Proceedings of the Biological Society of Washington[1]. Na gatunek typowy Miller wyznaczył (oryginalne oznaczenie) nornicę szarorudą (C. rufocanus).

Etymologia

  • Craseomys: gr. κρασις krasis, κρασεως kraseōs ‘mieszanina, połączenie’[7]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[8].
  • Phaulomys: gr. φαυλος phaulos ‘słaby, kiepski’[9]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[8][2]. Gatunek typowy: Evotomys (Phaulomys) smithii O. Thomas, 1905.
  • Neoaschizomys: gr. νεος neos ‘nowy’[10]; rodzaj Aschizomys G.S. Miller, 1899 (górzak). Gatunek typowy: Neoaschizomys sikotanensis Tokuda, 1935 (= Hypudaeus rufocanus Sundevall, 1846).

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki zgrupowane w dwóch podrodzajach[11][6][4][12]:

  • Craseomys G.S. Miller, 1900
  • Phaulomys O. Thomas, 1905
    • Craseomys regulus O. Thomas, 1907 – nornica koreańska
    • Craseomys andersoni (O. Thomas, 1905) – nornica wyspowa
    • Craseomys smithii (O. Thomas, 1905) – nornica japońska

Opisano również gatunek wymarły z plejstocenu dzisiejszej Japonii[13]:

  • Clethrionomys japonicus Kawamura, 1988

Przypisy

  1. 1 2 G.S. Miller. Preliminary revision of the European redbacked mice. „Proceedings of the Biological Society of Washington”. 2, s. 87, 1900. (ang.).
  2. 1 2 O. Thomas. On some new Japanese Mammals presented to the British Museum by Mr. R. Gordon Smith. „The Annals and Magazine of Natural History”. Seventh series. 15, s. 493, 1905. (ang.).
  3. ↑ M. Tokuda. Neoaschizomys, a new genus of Microtinae from Sikotan, a South Kuril’ Island. „Memoirs of the College of Science, Kyoto Imperial University”. Series B. 10 (3), s. 242, 1935. (ang.).
  4. 1 2 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 346. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  5. 1 2 U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 299–301. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  6. 1 2 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 223. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  7. ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 69.
  8. 1 2 Jaeger 1959 ↓, s. 160.
  9. ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 192.
  10. ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 165.
  11. ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-03]. (ang.).
  12. ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 238–239. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  13. ↑ Y. Kawamura. Quaternary rodent faunas in the Japanese islands (Part 1). „Memoirs of the Faculty of Science, Kyoto University, Series of Geology & Mineralogy”. 53 (1–2), s. 214, 1988. (ang.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.