Pseudonim |
The Sniper |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Obywatelstwo | |
Wzrost |
193 cm |
Styl walki |
leworęczny |
Kategoria wagowa |
ciężka |
Bilans walk zawodowych[infobox 1] | |
Liczba walk |
46 |
Zwycięstwa |
42 |
Przez nokauty |
31 |
Porażki |
4 |
Remisy |
0 |
Nieodbyte |
0 |
|
Cornelius Johannes Sanders (ur. 7 stycznia 1966 w Brits, zm. 23 września 2012 w Pretorii) – południowoafrykański bokser, były zawodowy mistrz świata organizacji WBO w kategorii ciężkiej.
Kariera amatorska
Stoczył 191 walk amatorskich, wygrywając 180 z nich. Był siedmiokrotnym amatorskim mistrzem swojego kraju.
Kariera zawodowa
2 kwietnia 1989 stoczył swoją pierwszą zawodową walkę, wygrywając przez nokaut w pierwszej rundzie z King Kong Dyubelem. Wygrał następne 22 walki, pokonując między innymi przyszłego mistrza świata WBO w kategorii junior ciężkiej, Johnny Nelsona oraz Berta Coopera.
Pierwszą porażkę zanotował 21 maja 1994, przegrywając po ciężkim nokaucie w drugiej rundzie z Natem Tubbsem.
Następnie wygrał kolejnych 13 walk, większość z nich kończąc w pierwszych dwóch rundach. Pokonał między innymi trzech byłych mistrzów świata kategorii junior ciężkiej: Carlosa De Leóna, Alfreda Cole'a i Bobby'ego Czyza.
20 maja 2000, w walce z Hasimem Rahmanem, Sanders doznał drugiej porażki w karierze, przegrywając przez techniczny nokaut w siódmej rundzie[1]. Następnych dwóch rywali pokonał po technicznych nokautach – Michaela Sprotta w pierwszej rundzie i Otisa Tisdale'a w drugiej.
8 marca 2003 Sanders dostał szansę walki o mistrzostwo świata organizacji WBO. Obrońcą tytułu był Wołodymyr Kłyczko. Bokser z RPA wykorzystał tę okazję, zwyciężając w imponującym stylu Ukraińca przez techniczny nokaut w drugiej rundzie. Wcześniej Kłyczko cztery razy leżał na deskach[2].
Kilka miesięcy po tej walce zrezygnował ze zdobytego tytułu, aby móc walczyć z Witalijem Kłyczko, bratem Wołodymyra, o wakujący tytuł mistrza świata organizacji WBC. Walka odbyła się 24 kwietnia 2004. Bokser z Ukrainy wygrał przez techniczny nokaut w 8 rundzie[3].
Sanders stoczył w 2004 jeszcze jeden pojedynek, odnosząc zwycięstwo nad Aleksym Warakinem, po czym ogłosił zakończenie kariery z powodu kontuzji pleców. Po prawie dwóch latach nieobecności na ringu powrócił jednak do boksowania. 24 listopada 2006 wygrał z Australijczykiem Colinem Wilsonem w drugiej rundzie, a 12 maja 2007 pokonał zdecydowanie na punkty Daniela Bispo[4]. Jednak 2 lutego 2008 już w pierwszej rundzie został znokautowany przez Osborne Machimanę[5] i w wieku 42 lat po raz drugi ogłosił zakończenie kariery.
Śmierć
We wrześniu 2012 Sanders doznał obrażeń w trakcie napadu rabunkowego w restauracji w Brits niedaleko Pretorii. W trakcie posiłku, gdy do środka wtargnęli uzbrojeni przestępcy, Sanders został postrzelony w brzuch. Zmarł kilka godzin później, po przewiezieniu do szpitala[6]. W lutym 2015 trójka obywateli Zimbabwe została skazana za zabójstwo, każdy na 43 lata więzienia[7].
Przypisy
- ↑ Luis Escobar: Rahman Captures WBU title Stops Sanders. The Boxing Times, 2000-05-20. [dostęp 2010-04-30]. (ang.).
- ↑ Spencer Cobb Adams: Sanders Shocks Klitschko In Two. The Boxing Times, 2003-03-08. [dostęp 2010-04-30]. (ang.).
- ↑ John Gregg: Klitschko Captures Heavyweight Crown In Brawl With Sanders. The Boxing Times, 2004-04-24. [dostęp 2010-04-30]. (ang.).
- ↑ Corrie Sanders Decisions Bispo. EastSideBoxing.com, 2007-05-13. [dostęp 2010-04-30]. (ang.).
- ↑ Ron Jackson: Mabuza retains IBO belt! Sanders KO'd by Machimana in 1st round. Fightnews.com, 2008-02-03. [dostęp 2010-04-30]. (ang.).
- ↑ Ron Jackson: Update: Corrie Sanders dies after shooting incident. Fightnews.com, 2012-09-23. [dostęp 2013-07-07]. (ang.).
- ↑ Znamy wyrok dla morderców Sandersa. bokser.org, 2015-02-12. [dostęp 2015-02-13]. (pol.).