Cornufer[1]
Tschudi, 1838[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – C. vitianus
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Rodzina

Ceratobatrachidae

Podrodzina

Ceratobatrachinae

Rodzaj

Cornufer

Typ nomenklatoryczny

Halophila vitiensis Girard, 1853

Gatunki

zobacz opis w tekście

Cornuferrodzaj płazów bezogonowych z podrodziny Ceratobatrachinae w rodzinie Ceratobatrachidae.

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące na Fidżi, Wyspach Admiralicji, Archipelagu Bismarcka, Molukach i całym archipelagu Wysp Salomona (zarówno Wyspy Salomona, jak i Papua-Nowa Gwinea), z wyjątkiem Makiry[14].

Systematyka

Etymologia

  • Cornufer: łac. cornu „róg”[15]; fero „nosić”[16].
  • Phyllodytes: gr. φυλλον phullon „liść”[17]; δυτης dutēs „nurek”, od δυω duō „zanurzać się”[18]. Nazwa zastępcza dla Cornufer Tschudi, 1838.
  • Halophila (Halophilus): gr. ἁλς hals, ἁλος halos „morze”[19]; φιλος philos „miłośnik”, od φιλεω phileō „kochać”[20]. Gatunek typowy: Halophila vitiensis Günther, 1859.
  • Ceratobatrachus: gr. κερας keras, κερατος keratos „róg”[21]; βατραχος batrakhos „żaba”[22]. Gatunek typowy: Ceratobatrachus guentheri Boulenger, 1884.
  • Batrachylodes (Batrachhylodes): βατραχος batrakhos „żaba”[22]; rodzaj Hyla Laurenti, 1768; -οιδης -oidēs „przypominający”[23]. Gatunek typowy: Batrachylodes vertebralis Boulenger, 1887.
  • Discodeles: gr. δισκος diskos „dysk, płyta”[24]; δηλος dēlos „widoczny”[25]. Gatunek typowy: Rana guppyi Boulenger, 1884.
  • Palmatorappia: łac. palmatus „dłoniasty, płetwowaty, od palma „dłoń”[26]; rodzaj Rappia Günther, 1865. Gatunek typowy: Hylella solomonis Sternfield, 1918.
  • Hypsirana: gr. ὑψι hupsi „wysoko, w górze” [27]; łac. rana „żaba”[28]. Gatunek typowy: Hypsirana heffernani Kinghorn, 1928.
  • Potamorana: gr. ποταμος potamos „rzeka”; łac. rana „żaba”[12]. Gatunek typowy: Rana bufoniformis Boulenger, 1884 (opisany jako podrodzaj Cornufer).
  • Aenigmanura: łac. aenigma, aenigmatis „tajemnica, zagadka”, od gr. αινιγμα ainigma, αινιγματος ainigmatos „zagadka”; rana „żaba”[13]. Gatunek typowy: Platymantis papuensis schmidti Brown & Tyler, 1968 (opisany jako podrodzaj Cornufer).

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[14]:

  • Cornufer acrochordus Brown, 1965
  • Cornufer aculeodactylus (Brown, 1952)
  • Cornufer adiastolus (Brown, Richards, Sukumaran & Foufopoulos, 2006)
  • Cornufer admiraltiensis (Richards, Mack & Austin, 2007)
  • Cornufer akarithymus (Brown & Tyler, 1968)
  • Cornufer batantae (Zweifel, 1969)
  • Cornufer bimaculatus (Günther, 1999)
  • Cornufer boulengeri Boettger, 1892
  • Cornufer browni (Allison & Kraus, 2001)
  • Cornufer bufoniformis (Boulenger, 1884)
  • Cornufer bufonulus (Kraus & Allison, 2007)
  • Cornufer caesiops (Kraus & Allison, 2009)
  • Cornufer cheesmanae (Parker, 1940)
  • Cornufer citrinospilus (Brown, Richards & Broadhead, 2013)
  • Cornufer cryptotis (Günther, 1999)
  • Cornufer custos (Richards, Oliver & Brown, 2015)
  • Cornufer desticans (Brown & Richards, 2008)
  • Cornufer elegans (Brown & Parker, 1970)
  • Cornufer exedrus Travers, Richards, Broadhead & Brown, 2018
  • Cornufer gigas (Brown & Parker, 1970)
  • Cornufer gilliardi (Zweifel, 1960)
  • Cornufer guentheri (Boulenger, 1884) – pyskorożek salomoński[29]
  • Cornufer guppyi (Boulenger, 1884)
  • Cornufer hedigeri Brown, Siler, Richards, Diesmos & Cannatella, 2015
  • Cornufer heffernani (Kinghorn, 1928)
  • Cornufer latro (Richards, Mack & Austin, 2007)
  • Cornufer macrops Brown, 1965
  • Cornufer macrosceles (Zweifel, 1975)
  • Cornufer magnus (Brown & Menzies, 1979)
  • Cornufer malukuna (Brown & Webster, 1969)
  • Cornufer mamusiorum (Foufopoulos & Brown, 2004)
  • Cornufer manus (Kraus & Allison, 2009)
  • Cornufer mediodiscus (Brown & Parker, 1970)
  • Cornufer mimicus (Brown & Tyler, 1968)
  • Cornufer minutus (Brown & Parker, 1970)
  • Cornufer montanus (Brown & Parker, 1970)
  • Cornufer myersi (Brown, 1949)
  • Cornufer nakanaiorum (Brown, Foufopoulos & Richards, 2006)
  • Cornufer neckeri Brown & Myers, 1949
  • Cornufer nexipus (Zweifel, 1975)
  • Cornufer opisthodon (Boulenger, 1884)
  • Cornufer paepkei (Günther, 2015)
  • Cornufer papuensis (Meyer, 1875)
  • Cornufer parilis (Brown & Richards, 2008)
  • Cornufer parkeri Brown, 1965
  • Cornufer pelewensis (Peters, 1867)
  • Cornufer punctatus (Peters & Doria, 1878)
  • Cornufer schmidti (Brown & Tyler, 1968)
  • Cornufer solomonis Boulenger, 1884
  • Cornufer sulcatus (Kraus & Allison, 2007)
  • Cornufer trossulus (Brown & Myers, 1949)
  • Cornufer vertebralis (Boulenger, 1887)
  • Cornufer vitianus (A.M.C. Duméril, 1853)
  • Cornufer vitiensis (Girard, 1853)
  • Cornufer vogti (Hediger, 1934)
  • Cornufer weberi (Schmidt, 1932)
  • Cornufer wolfi (Sternfeld, 1920)
  • Cornufer wuenscheorum (Günther, 2006)

Uwagi

  1. Młodszy homonim Phyllodytes Wagler, 1830 (Hylidae).
  2. Niepoprawna późniejsza pisownia Batrachylodes Boulenger, 1887.
  3. Niepoprawna późniejsza pisownia Halophila Girard, 1853.

Przypisy

  1. Cornufer, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. J.J. von Tschudi: Classification der Batrachier mit Berücksichtigung der fossilen Thiere dieser Abtheilung der Reptilien. Neuchâtel: Petitpierre, 1838, s. 28. (niem.).
  3. J.von N.F.X. Gistel: Naturgeschichte des Thierreichs für höhere Schulen. Stuttgart: Hoffmann, 1848, s. xi. (niem.).
  4. Ch.F. Girard. Descriptions of new species of reptiles, collected by the U.S. Exploring Expedition, under the command of Capt. Charles Wilkes, U.S.N. Second part—including the species of batrachians, exotic to North America. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 6, s. 423, 1853.
  5. G.A. Boulenger. Diagnoses of new reptiles and batrachians from the Solomon Islands, collected and presented to the British Museum by H. B. Guppy, Esq., M.B., H.M.S. “Lark”. Proceedings of the Zoological Society of London”. 1884, s. 212, 1884. (ang.).
  6. G.A. Boulenger. Second contribution to the herpetology of the Solomon Islands. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1887, s. 337, 1887. (ang.).
  7. J. Palacky. Die Verbreitung der Batrachier auf der Erde. „Verhandlungen der Kaiserlich-Königlichen Zoologisch-Botanischen Gesellschaft in Wien”. 48, s. 381, 1898. (niem.).
  8. G.A. Boulenger. Remarks on the batrachian genera Cornufer, Tschudi, Platymantis, Gthr., Simomantis, g. n., and Staurois, Cope. „The Annals and Magazine of Natural History”. Ninth Series. 1, s. 372, 1918. (ang.).
  9. G.A. Boulenger. On the Papuan, Melanesian, and North Australian species of the genus Rana. „The Annals and Magazine of Natural History”. Ninth Series. 1, s. 238, 1918. (ang.).
  10. E. Ahl. Ueber neue oder seltene Froschlurche aus dem Zoologischen Museum Berlin. „Sitzungsberichte der Gesellschaft Naturforschender Freunde zu Berlin”. 1926, s. 113, 1926. (niem.).
  11. J.R. Kinghorn. Herpetology of the Solomon Islands. „Records of the Australian Museum”. 16, s. 130, 1928. (ang.).
  12. 1 2 Brown i in. 2015 ↓, s. 149.
  13. 1 2 Brown i in. 2015 ↓, s. 152.
  14. 1 2 Darrel R. Frost: Cornufer Tschudi, 1838. [w:] Amphibian Species of the World 6.2, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2023-12-14]. (ang.).
  15. Jaeger 1944 ↓, s. 59.
  16. Jaeger 1944 ↓, s. 89.
  17. Jaeger 1944 ↓, s. 174.
  18. Jaeger 1944 ↓, s. 77.
  19. Jaeger 1944 ↓, s. 101.
  20. Jaeger 1944 ↓, s. 171.
  21. Jaeger 1944 ↓, s. 44.
  22. 1 2 Jaeger 1944 ↓, s. 30.
  23. Jaeger 1944 ↓, s. 152.
  24. Jaeger 1944 ↓, s. 73.
  25. Jaeger 1944 ↓, s. 69.
  26. Jaeger 1944 ↓, s. 160.
  27. Jaeger 1944 ↓, s. 107.
  28. Jaeger 1944 ↓, s. 193.
  29. E. Keller (red.), J.H. Reinchholf, G. Steinbach, G. Diesener, U. Gruber, K. Janke, B. Kremer, B. Markl, J. Markl, A. Shlüter, A. Sigl & R. Witt: Gady i płazy. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 47, seria: Leksykon Zwierząt. ISBN 83-7311-873-X. (pol.).

Bibliografia

  • R.M. Brown, C.D. Siler, S.J. Richards, A.C. Diesmos & D.C. Cannatella. Multilocus phylogeny and a new classification for Southeast Asian and Melanesian forest frogs (family Ceratobatrachidae). „Zoological Journal of the Linnean Society”. 174 (1), s. 130–168, 2015. DOI: 10.1111/zoj.12232. (ang.). 
  • Edmund C. Jaeger, Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1–256, OCLC 637083062 (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.