Pomnik di Rienzi w Rzymie | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci |
Cola di Rienzo, właśc. Nicola di Lorenzo Gabrini (ur. 1313, zm. 8 października 1354) – syn rzymskiego karczmarza[1] i praczki[2], przywódca rewolucji ludowej w Rzymie, gdzie został obwołany trybunem ludowym.
Przez całe życie był zafascynowany starożytnością i dlatego dążył do restauracji dawnej potęgi Rzymu jako centrum zjednoczonej Italii. Został mianowany przez papieża Klemensa VI notariuszem kamery papieskiej, dzięki czemu zdobył znaczny autorytet.
W Zielone Świątki – 20 maja 1347[1] poprowadził sprowokowany przez siebie lud Rzymu przeciwko wpływowym rodom arystokratycznym Orsinich i Colonnów, zmuszając ich do złożenia przysięgi na wierność republice i pozbawiając własności. Następnie ogłosił suwerenność Rzymu, nadał zaocznie wszystkim mieszkańcom Półwyspu Apenińskiego obywatelstwo rzymskie i zaproponował zjednoczenie miast tego półwyspu pod egidą Rzymu.
W samym Rzymie zreorganizował administrację, finanse, sądownictwo, uporządkował podatki – jednakże już jesienią 1347 roku miasto zostało oblężone przez wojska wygnanych baronów. Wskutek długiego oblężenia w mieście zapanował głód i w grudniu Rienzo, obłożony przez papieża Klemensa VI klątwą, zbiegł z Rzymu ratując życie przed zamachowcami i rozczarowaną ludnością[3]. Schronił się w klasztorze eremitów w Abruzji.
W 1350 roku podjął próbę zjednania dla swych planów cesarza Karola IV w Pradze. Został jednak uwięziony i w 1352 roku przekazany papieżowi Innocentemu VI. W 1354 roku kardynał Albornoz wykorzystał jego popularność do umocnienia autorytetu papieża. Został wtedy przywrócony do władzy i powitany entuzjastycznie przez lud. Wkrótce jednak naraził się ludowi Rzymu polityką fiskalną i zginął 8 października 1354 roku w czasie rozruchów[4].
Współcześnie jest przez wielu uważany za bohatera narodowego, prekursora idei zjednoczenia Włoch.
Przypisy
- 1 2 Józef Andrzej Gierowski: Historia Włoch. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1986, s. 135. ISBN 83-04-01943-4.
- ↑ Praca zbiorowa: Historia powszechna - Od imperium Karola Wielkiego do kryzysu XIV wieku. T. 8. Mediaset Group SA, 2007, s. 254. ISBN 978-84-9819-815-7.
- ↑ Cola Rienzo, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-04-14] .
- ↑ Wielka Historia Świata 2005 ↓, s. 160-161.
Bibliografia
- Kazimierz Lepszy (red.): Słownik biograficzny historii powszechnej do XVII stulecia. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1968.
- Wielka Historia Świata - Późne średniowiecze. Praca zbiorowa pod redakcją naukową Krzysztofa Baczkowskiego. T. 5. Kraków: Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005. ISBN 83-85719-89-X.
- ISNI: 0000000114530414
- VIAF: 98150386
- LCCN: n80043471
- GND: 118745220
- LIBRIS: qn246vq80j6d3jc
- BnF: 12028754n
- SUDOC: 028455606
- SBN: RMRV000998
- NKC: jn20030917014
- BNE: XX1088468, XX1244778
- NTA: 071089098
- BIBSYS: 90191501
- CiNii: DA06816371
- PLWABN: 9810636618805606, 9810583773905606
- NUKAT: n99023081
- J9U: 987007266893605171
- CANTIC: a11000363
- BNC: 000927131
- ΕΒΕ: 70726
- LIH: LNB:C0z+;=Bd
- WorldCat: lccn-n80043471