Krzyże na cmentarzu w Vladslo | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość |
Vladslo |
Typ cmentarza |
wojskowy |
Stan cmentarza |
nieczynny |
Liczba pochówków |
25 644 |
Położenie na mapie Flandrii Zachodniej | |
Położenie na mapie Belgii | |
51°04′14″N 2°55′46″E/51,070556 2,929444 |
Cmentarz wojenny we Vladslo – cmentarz wojenny położony niedaleko belgijskiego miasta Vladslo.
Cmentarz został założony w trakcie trwania I wojny światowej podczas walk wojsk niemieckich na terenie Belgii[1]. Do 1918 roku pochowano tu ciała 3 233 żołnierzy[1].
W 1956 roku do Vladslo przeniesiono kilka mniejszych okolicznych cmentarzy – współcześnie w Vladslo spoczywa 25 644 poległych[1][2].
Cmentarz podzielony jest na dziesięć symetrycznie rozmieszczonych kwater z granitowymi kamieniami i sporadycznie bazaltowymi krzyżami znaczącymi groby[1]. Każdy nagrobek symbolizuje do 20 poległych żołnierzy, a na tablicach nagrobnych znajdują się dane poległych: imię i nazwisko, ranga lub stopień wojskowy, a także data śmierci[1].
Cmentarz podlega administracji Niemieckiej Komisji Cmentarzy Wojennych (niem. Volksbund Deutsche Kriegsgräberfürsorge), której celem jest nadzór oraz opieka nad niemieckimi cmentarzami wojennymi w Europie i Afryce Północnej[2].
Na cmentarzu znajdują się rzeźby Opłakujących rodziców projektu niemieckiej rzeźbiarki Käthe Kollwitz, które upamiętniają jej 17-letniego syna Petera, który poległ podczas I bitwy pod Ypres w październiku 1914 roku i spoczywa na cmentarzu we Vladslo[3].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 Duitse militaire begraafplaats. [w:] Inventaris Onroerend Erfgoed [on-line]. [dostęp 2018-11-04]. (niderl.).
- 1 2 Volksbund Deutsche Kriegsgräberfürsorge e.V.: Vladslo. [dostęp 2018-11-04]. (niem.).
- ↑ Gisbert Kuhn. Das steinerne Leid der Käthe Kollwitz. „Die Politische Meinung”, s. 68–69, Dezember 2009. Fundacja Konrada Adenauera. (niem.).