Cmentarz wojenny w Wólce Pęcherskiej
Ilustracja
Widok ogólny nekropolii
Państwo

 Polska

Miejscowość

Wólka Pęcherska

Typ cmentarza

wojenny

Stan cmentarza

nieczynny

Liczba pochówków

około 117

Liczba grobów

36

Data otwarcia

1915

Data ostatniego pochówku

1915

Położenie na mapie gminy Piaseczno
Mapa konturowa gminy Piaseczno, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny w Wólce Pęcherskiej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny w Wólce Pęcherskiej”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny w Wólce Pęcherskiej”
Położenie na mapie powiatu piaseczyńskiego
Mapa konturowa powiatu piaseczyńskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Cmentarz wojenny w Wólce Pęcherskiej”
Ziemia52°01′39,0″N 20°58′42,4″E/52,027500 20,978444

Cmentarz wojenny w Wólce Pęcherskiej – cmentarz żołnierzy niemieckich i rosyjskich poległych w czasie I wojny światowej zlokalizowany w pobliżu wsi Wólka Pęcherska (powiat piaseczyński, województwo mazowieckie), na terenie rezerwatu przyrody Biele Chojnowskie[1].

Historia

Cmentarz pochodzi z okresu I wojny światowej, a dokładnie z jej fazy, w której wojska rosyjskie wycofywały się pod naciskiem Niemców z okolic Warszawy w 1915. Przy szosie Piaseczno - Tarczyn, na skraju obecnego rezerwatu przyrody Biele Chojnowskie pochowano 69 żołnierzy armii niemieckiej (wszyscy z 333. pułku piechoty) i 48 żołnierzy armii rosyjskiej, którzy polegli w walkach nad rzeką Jeziorką. Byli wśród nich Polacy z Wielkopolski, Pomorza, okolic Grodna i Wilna[2]. W 1995 nekropolia poddana została generalnemu remontowi, który przeprowadzono z inicjatywy Nadleśnictwa Piaseczno oraz warszawskiej Fundacji Ochrony Zabytków[1].

Architektura

Wieloboczny (zbliżony do prostokąta[2]) w planie cmentarz okolony jest drewnianym płotem. W centrum stoi drewniana kapliczka na słupie, do którego przymocowano jedenaście zachowanych tabliczek z personaliami poległych (osiem z nich zawiera imiona i nazwiska, reszta to NN). Na tabliczkach widnieje data śmierci: 24 lipca 1915. Wejście z szosy prowadzi na wprost kapliczki, po niewysokich schodach. Krzyż flankują dwa kamienie pamiątkowe, na których wykuto napisy:

  • 69 DEUTSCHE / 48 RUSSEN (strona lewa),
  • Módlcie się / za poległych (strona prawa)[1].

Na cmentarzu stoi trzydzieści drewnianych krzyży z daszkami (przypominających krzyże wojenne z Galicji[2]), ustawionych po remoncie i dwa oryginalne, stare. Oprócz nich posadowione są w obrębie nekropolii dwa krzyże metalowe i jeden kamienny. Na lewo od bramki wejściowej stoi kamień pamiątkowy z wyrytym napisem: OFFZ. STW (...) / HERMANN NIEHOFF / 7 / I. R. 336 / 27.7.15. Był to prawdopodobnie oficer, wachmistrz sztabowy z 7. kompanii 336. pułku piechoty[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Andrzej Gutorski, Ślady wojny, w: Spotkania z Zabytkami, nr 8/2001, s. 29, ISSN 0137-222X
  2. 1 2 3 tablica informacyjna in situ
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.