Po 1815

Cmentarz założono po 1815 przy drodze z Głuszyny do Piotrowa, przy jej skrzyżowaniu z drogą ku Krzesinom (obecnie przeciętej przez lotnisko wojskowe 31 Bazy Lotniczej). Prostokątna nekropolia miała narys geometryczny i pierwotnie składała się z czterech kwater, przeciętych krzyżem dwóch prostych alei. Główną aleję widokową wytyczono w 1864 i zamknięto ją optycznie dębowym krzyżem. Krzyż ten wymieniono na nowy w 1875, a fundatorem inwestycji był proboszcz głuszyński Zientkiewicz. Napis na tablicy głosi: Na pamiątkę Tysiącletniej rocznicy zaprowadzenia Chrześcijaństwa w Słowiańszczyźnie. Parafianie R.P. 1863., co jest wprost upamiętnieniem przyjęcia chrztu przez Bułgarów^[1].

Cmentarz powiększano w 1871 (w stronę północną, przyłączywszy pola) i w 1873 wzdłuż drogi do Piotrowa. Drugie powiększenie połączono z budową ogrodzenia. W latach 1867-1877 posadzono drzewa: świerki (47 sztuk) i lipy drobnolistne (54 sztuki)^[2].

Po 1945

Cmentarz został opuszczony po II wojnie światowej i opustoszał z większości nagrobków oraz metalowych krzyży. Występowały tu m.in. piaskowcowe nagrobki w formie ściętych pni dębowych, z których przetrwały dwa, a także kilka krzyży kamiennych (najstarszy, neogotycki na grobie Wojciecha Paszkiewicza pochodzi z 1899). Oprócz tego zachowanych jest kilka steli, kutych ogrodzeń, czy rzeźb aniołów. Szczególnie cenna jest pietà na grobie powstańca wielkopolskiego – Franciszka Styzińskiego (zm. 1919), należąca do najstarszych w Poznaniu tego typu wyobrażeń nagrobnych^[2].

Po 1985

Cmentarz uruchomiono ponownie w 1985. Od tego czasu zapełnia się on nowymi nagrobkami, głównie granitowymi. Do oryginalniejszych należy grób Ewy Marii Zalewskiej (zm. 1986) z wyobrażeniem putta grającego na lirze^[2].