Circé (Q47)
Ilustracja
„Circé” w 1914 r.
Klasa

okręt podwodny

Typ

Circé

Historia
Stocznia

Arsenal de Toulon

Położenie stępki

1905

Wodowanie

13 września 1907

 Marine nationale
Wejście do służby

1909

Zatopiony

20 września 1918

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


351 ton
491 t

Długość

47,1 m

Szerokość

4,9 m

Zanurzenie

3 m

Zanurzenie testowe

40 m

Rodzaj kadłuba

dwukadłubowy

Napęd
2 silniki Diesla o łącznej mocy 630 KM
2 silniki elektryczne o łącznej mocy 460 KM
2 śruby
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


11,9 węzła
7,7 w.

Zasięg

powierzchnia: 2160 Mm przy 8 w.
zanurzenie: 98 Mm przy 3,5 w.

Uzbrojenie
1 działko kal. 47 mm, 6 torped
Wyrzutnie torpedowe

6 × 450 mm (zewnętrzne)

Załoga

22

Circé (Q47) – francuski okręt podwodny z okresu I wojny światowej, jednostka prototypowa swojego typu. Została zwodowana 13 września 1907 roku w stoczni Arsenal de Toulon, a do służby w Marine nationale weszła w 1909 roku. Podczas wojny okręt operował na Adriatyku, zatapiając 25 maja 1917 roku niemiecki podwodny stawiacz min SM UC-24. Okręt został zatopiony 20 września 1918 roku, storpedowany nieopodal Kotoru przez austro-węgierski okręt podwodny SM U-47.

Projekt i dane taktyczno–techniczne

„Circé” zamówiona została 8 października 1904 roku na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1904 roku[1][2]. Jednostkę zaprojektował inż. Maxime Laubeuf, powiększając swój poprzedni projekt (Aigrette) i dostosowując go do napędu dwuśrubowego[3][4].

„Circé” była średniej wielkości okrętem podwodnym o konstrukcji dwukadłubowej. Długość całkowita wynosiła 47,1 metra, szerokość 4,9 metra i zanurzenie 3 metry[1][3][5]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 351 ton, a w zanurzeniu 491 ton[1][5][uwaga 1]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa silniki Diesla MAN o łącznej mocy 630 koni mechanicznych (KM)[1][3][5]. Napęd podwodny zapewniały dwa silniki elektryczne Hillairet-Huguet o łącznej mocy 460 KM[1][3][5]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 11,9 węzła na powierzchni i 7,7 węzła w zanurzeniu[1][5]. Zasięg wynosił 2160 Mm przy prędkości 8 węzłów w położeniu nawodnym oraz 98 Mm przy prędkości 3,5 węzła pod wodą (lub 44 Mm przy prędkości 5,1 węzła)[1][3][5]. Dopuszczalna głębokość zanurzenia wynosiła 40 metrów[2].

Okręt wyposażony był w sześć zewnętrznych wyrzutni torped kalibru 450 mm (w tym dwie systemu Drzewieckiego), z łącznym zapasem 6 torped[1][3][6]. Uzbrojenie artyleryjskie stanowiło działo pokładowe kal. 47 mm L/50 M1902[1][2][3]. Załoga okrętu składała się z 22 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][3][7].

Budowa i przebieg służby

„Circé” zbudowana została w Arsenale w Tulonie[1][3][7]. Stępkę okrętu położono w 1905 roku[7], został zwodowany 13 września 1907 roku[1][3], a do służby przyjęto go w 1909 roku[7][2]. Nazwa nawiązywała do mitologicznej wróżbitki – Kirke[8]. Jednostka otrzymała numer burtowy Q47[1].

„Circé” pełniła służbę przed wojną na Morzu Śródziemnym[3]. 7 lipca 1914 roku na redzie Tulonu okręt zderzył się przypadkowo z bliźniaczą „Calypso”, która zatonęła[1][3][7]. Po wybuchu działań wojennych jednostka operowała na Adriatyku[3]. 25 maja 1917 roku okręt zatopił niemiecki podwodny stawiacz min SM UC-24[1][3][7]. 20 września 1918 roku „Circé” zatonęła storpedowana nieopodal Kotoru przez austro-węgierski okręt podwodny SM U-47[1][3][7]. Z załogi ocalała tylko jedna osoba[8]. Okręt został odznaczony Krzyżem Wojennym[7].

Uwagi

  1. ↑ Paul E. Fontenoy podaje, że wyporność okrętu wynosiła 392 tony na powierzchni i 425 ton w zanurzeniu[3].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 208.
  2. 1 2 3 4 Ivan Gogin: CIRCÉ submarines (1909). Navypedia. [dostęp 2016-12-28]. (ang.).
  3. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 81.
  4. ↑ John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: 1990, s. 199.
  5. 1 2 3 4 5 6 Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 132.
  6. ↑ J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 536.
  7. 1 2 3 4 5 6 7 8 Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 133.
  8. 1 2 Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2016-12-28]. (ang.).

Bibliografia

  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
  • Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Ivan Gogin: CIRCÉ submarines (1909). Navypedia. [dostęp 2016-12-28]. (ang.).
  • Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
  • Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1974. ISBN 0-7110-0445-5. (ang.).
  • John Moore (red.): Jane’s Fighting Ships of World War I. London: Studio Editions, 1990. ISBN 1-85170-378-0. (ang.).
  • Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2016-12-28]. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.