Ciemnoboczniak gałązkowy
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

ciżmówkowate

Rodzaj

ciemnoboczniak

Gatunek

ciemnoboczniak gałązkowy

Nazwa systematyczna
Simocybe haustellaris (Fr.) Watling
Biblthca Mycol. 82: 39 (1981)

Ciemnoboczniak gałązkowy (Simocybe haustellaris (Fr.) Watling) – gatunek grzybów należący do ciżmówkowatych (Crepidotaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Simocybe, Crepidotaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy zdiagnozował go Elias Fries w 1818 r., nadając mu nazwę Agaricus haustellaris. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Roy Watling w 1981 r.[1]

Ma około 15 synonimów. Niektóre z nich[2]:

  • Agrocybe haustellaris (Fr.) Romagn. 963
  • Ramicola haustellaris (Fr.) Courtec. 1989
  • Ramicola haustellaris f. effugiens (Quél.) Courtec. 1994
  • Ramicola haustellaris f. rubi (Berk.) Neville & Poumarat 1993
  • Ramicola rubi (Berk.) Watling 1989
  • Simocybe haustellaris f. effugiens (Quél.) Courtec. 1986
  • Simocybe rubi (Berk.) Singer 1962

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 roku dla synonimu Ramicola haustellaris (Fr.) Watling[3].

Morfologia

Kapelusz

Średnica 8–10,5 mm, wysokość około 7 mm, barwa od jasnożółtej do brązowej, powierzchnia gładka, sucha[4].

Blaszki

Początkowo kremowe, potem brązowe, dość rzadkie[4].

Trzon

Boczny, krótki, tej samej barwy co kapelusz, z widocznymi kaulocystydami. Wysokość 3–4 mm, średnica nieco ponad 1 mm[4].

Cechy mikroskopowe

Strzępki w skórce kapelusza nitkowate, miejscami pigmentowane. Pileocystydy o kształcie kręgli lub kolby. Cheilocystydy liczne, maczugowate, zebrane w wiązki, Pleurocystyd nie stwierdzono. Kaulocystydy w postaci wydłużonych, maczugowatych strzępek. Wysyp zarodników brązowy. Zarodniki brązowe, elipsoidalne, bez por rostkowych, maczugowate, 6,7–8,0 × 5,0–5,9 µm[4].

Występowanie

Znane jest występowanie ciemnoboczniaka gałązkowego w niektórych krajach Europy[5]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano kilka stanowisk, ale niektóre z nich przedwojenne. Prawdopodobnie jest rzadki. Może być zagrożony[3].

Saprotrof. Występuje w lasach mieszanych na opadłych gałęziach drzew liściastych, zwłaszcza wierzby. W Polsce owocniki obserwowano od czerwca do października[3].

Przypisy

  1. 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2020-09-01] (ang.).
  2. ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2020-04-07] (ang.).
  3. 1 2 3 Władysław Wojewoda, Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1
  4. 1 2 3 4 Sinocybe haustelalris [online], Natura Malta [dostęp 2020-04-08] (ang.).
  5. ↑ Discover Life [online] [dostęp 2020-04-02] (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.