Producent | |
---|---|
Wydawca | |
Dystrybutor |
PL: Techland[1] |
Reżyser |
Paweł Marchewka |
Projektant |
Paweł Zawodny |
Artysta |
Paweł Selinger |
Główny programista |
Grzegorz Świstowski |
Kompozytor |
Paweł Błaszczak |
Silnik | |
Wersja |
1.2.0.0 |
Data wydania |
PL: 16 czerwca 2003 |
Gatunek | |
Tryby gry | |
Kategorie wiekowe | |
Wymagania sprzętowe | |
Platforma | |
Nośniki |
CD (2) |
Wymagania |
minimalne: zalecane: |
Strona internetowa |
Chrome – gra komputerowa należąca do gatunku strzelanek pierwszoosobowych z elementami fantastyki naukowej wyprodukowana i wydana przez Techland w 2003 roku na platformie Microsoft Windows. Jest to pierwsza gra akcji autorstwa Techlandu.
Fabuła
Akcja gry toczy się w odległej przyszłości[uwaga 1], w erze kolonizacji kosmosu, w Valkyrii – jednym z układów planetarnych leżącym gdzieś na pograniczu znanego ludzkości Wszechświata. Ówczesna nauka i technika pozwala już wówczas dokonywać terraformacji wielu odkrytych planet, czyniąc je zdatnymi do życia dla człowieka. Kluczem do wykorzystania tej technologii jest chrom, który z tego powodu staje się niezwykle cennym i poszukiwanym pierwiastkiem.
Głównym bohaterem Chrome jest Bolt Logan (któremu użyczył głosu Paweł Orleański[2]), były żołnierz oddziałów specjalnych SpecForce, obecnie najemnik pracujący wespół z Ronem „Pointerem” Hertzem, również byłym członkiem SpecForce’u. W prologu, wprowadzającym gracza w świat gry, obydwaj mężczyźni wypełniają kolejne zlecenie, polegające na kradzieży danych korporacji Octolab z jej placówki na planecie Zorg. Misja przybiera zły obrót, gdy Pointer zdradza swojego partnera, pozostawiając go uwięzionego wewnątrz bazy, a samemu opuszczając planetę ze skradzionymi danymi. Loganowi udaje się jednak uciec z pomocą Carrie (głos pod nią podłożyła Joanna Pierzak[uwaga 2][2]) – kobiety, której przypuszczalnie również zlecono kradzież danych Octolabu[3].
Następnie akcja gry przeskakuje o rok do przodu, a Logan i Carrie okazują się być stałymi współpracownikami. Przybywają do układu Valkyria, gdzie podejmują się szeregu zleceń dla jednej z działających tam korporacji, SPACONu. Pierwsze zadanie naprowadza Logana na trop kolejnego, dawnego członka SpecForce’u, Jurgena Dexona, obecnie pracującego dla nieznanych mocodawców. Głównemu bohaterowi udaje się odzyskać skradzione przez niego kontenery z cennym sprzętem należącym do SPACONu, a następnie zestrzelić samolot Dexona[4]. Carrie usiłuje, w oparciu o dane zdobyte przez Logana w bazie Dexona, odkryć tożsamość jego pracodawców, lecz okazują się one zbyt silnie zakodowane, aby była w stanie je odszyfrować. Nie udaje się to także specjalistom ze SPACONu. Mając nadzieję na szybkie odkrycie zawartości danych, Logan – za namową Carrie – podejmuje się misji uwolnienia profesora Bernarda Shybkova, specjalisty od nanotechnologii, porwanego jakiś czas temu przez ludzi Dexona. Choć wykonuje to zadanie pomyślnie, Shybkov nie wydaje się być zadowolony z bycia uratowanym, co budzi podejrzenia Logana[5].
Wkrótce SPACON zleca Loganowi kolejne zadanie, wysyłając go do będącej własnością korporacji niewielkiej kolonii górniczej na planecie Terbon. Kolonia ta, kierowana przez Johna Browna, jest stale nękana atakami Hannibali – gangu skinheadów, najwyraźniej działającego na czyjeś zlecenie. Pierwsza misja Logana polega na uwolnieniu porwanej przez nich córki Browna, Lisy, oraz odzyskaniu skradzionego sprzętu górniczego[6]. Niedługo później Logan zostaje ponownie zaangażowany w działania na Terbonie, tym razem ma pomóc górnikom w odparciu zmasowanego ataku Hannibali. Kiedy bandyci zostają odparci, Logan otrzymuje od Carrie drastyczną wiadomość – okazuje się, że ktoś włamał się do siedziby zarządu SPACONu i wymordował wszystkich w budynku. Kończy to żywot korporacji, której interesy przejmuje inna firma, CoreTech. Nie obejmuje to jednak autonomicznej kolonii na Terbonie, która od tej pory zaczyna działać samodzielnie[7].
Pracownica CoreTechu, Nicole Parker, kontaktuje się z Loganem i Carrie, proponując im przyjęcie misji polegającej na zinfiltrowaniu bazy orbitalnej konkurencyjnej korporacji Zetrox – według niej, odpowiedzialnej za zniszczenie SPACONu – oraz kradzieży danych, mogących posłużyć jako dowody przeciwko niej. Logan z początku nie zgadza się, gdyż włamywanie się do baz orbitalnych jest zakazane przez prawo międzygalaktyczne, ale zmienia zdanie po obejrzeniu zdjęć z masakry zarządu SPACONu. Na jednym z nich uwieczniono twarz jego dawnego towarzysza, Pointera. Loganowi udaje się ukraść wahadłowiec Zetroxu i dostać się nim do bazy orbitalnej oraz wykraść stamtąd dane, które następnie przekazuje Nicole Parker[8].
Niedługo potem jej statek powietrzny zostaje zaatakowany przez żołnierzy Zetroxu, a sama Nicole Parker porwana i przewieziona w nieznane miejsce. Logan bez zastanowienia podejmuje się udzielenia jej pomocy. W czasie akcji ratunkowej wśród napastników odnajduje Jurgena Dexona, który przeżył zestrzelenie jego samolotu. Tym razem jednak Dexon ginie w walce z Loganem[9].
CoreTech, dysponując już dowodami przestępstw popełnionych przez Zetrox, przekazuje je Protektoratowi, najwyższemu organowi ścigania w świecie gry. Loganowi zaś zleca zinfiltrowanie bazy Zetroxu, gdzie prowadzone są prace nad zabójczym nanowirusem, który ma zostać użyty przeciwko kolonistom na Terbonie. Przekonuje go do przyjęcia zadania informacją, że w dowódcą tej placówki jest Pointer. Logan z powodzeniem przedostaje się do wnętrza bazy i podkłada ładunki pod kontenery z nanowirusem, lecz w drodze do wyjścia zostaje uwięziony w szybie windy. Wówczas niespodziewanie kontaktuje się z nim Pointer, który – jak się okazuje – w rzeczywistości pracował cały czas dla CoreTechu. Podczas gdy Logan tkwi w pułapce, jego dawny partner wyjawia mu, że główny bohater został wykorzystany, aby CoreTech mógł wykraść nanowirusa od Zetroxu i samemu go użyć. Zdradza mu również, że koloniści na Terbonie ukryli przed Loganem fakt, że już dwa miesiące temu odkryli na Terbonie chrom i rozpoczęli jego wydobycie. Pozostawia go następnie na pewną śmierć – baza ma wkrótce ulec samozniszczeniu. Z pomocą jednak przychodzi Loganowi Nicole Parker, która uwalnia go z windy i umożliwia ucieczkę[10].
Kobieta, dowiedziawszy się o zamiarach swoich pracodawców wobec kolonistów na Terbonie, postanawia ich powstrzymać. Z jej pomocą Logan wdziera się do bazy CoreTechu na planecie IceGuard i z powodzeniem zatrzymuje produkcję nanowirusa, a następnie niszczy jego zapasy. Za zdradę korporacji Nicole zostaje zamordowana przez Pointera[11]. Później jednak, w placówce CoreTechu na Terbonie Pointer ginie pokonany w walce przez Logana, który dokonuje tym samym zemsty za porzucenie go przez dawnego kompana w prologu[12].
Po śmierci Pointera i zniszczeniu nanowirusa, do Logana zgłaszają się przedstawiciele korporacji CoreTech i Zetrox (ten drugi oczyścił się z zarzutów dzięki przekupionym funkcjonariuszom Protektoratu), a także przywódca kolonistów John Brown. Każda z tych osób składa Loganowi propozycję. CoreTech zleca mu zabójstwo Johna Browna, aby ułatwić sobie wybicie kolonistów i przejęcie kontroli nad Terbonem. Zetrox chce opanować kolonię pokojowymi metodami, ale spodziewa się desperackiego ataku żołnierzy CoreTechu, dlatego zamierza zatrudnić Logana do jego odparcia. John Brown z kolei prosi bohatera o pomoc w odparciu ataku najemników Zetroxu i ocaleniu kolonii. Gracz zmuszony jest dokonać wyboru – zależnie od tego, po której stronie się opowie, zakończenie gry będzie inne:
- jeśli Logan zdecyduje się pomóc Zetroxowi, koloniści zostają bezkrwawo wysiedleni z planety, a najemnicy Zetroxu odpierają atak sił CoreTechu, dzięki czemu Zetrox zdobywa panowanie nad Terbonem. Po bitwie Carrie oświadcza, że to najlepszy moment, aby zakończyć współpracę z Loganem[13];
- jeżeli Logan zdecyduje się pomóc CoreTechowi, oburzona Carrie natychmiast zrywa z nim współpracę, zaś bohater udaje się na Terbon samotnie i pokonując opór lekko uzbrojonych kolonistów, zabija Johna Browna. CoreTech przejmuje kontrolę nad Terbonem, a Logan przypuszczalnie zajmuje miejsce Pointera jako płatny zabójca korporacji[14];
- jeżeli natomiast Logan zdecyduje się wesprzeć kolonistów, będzie musiał wziąć udział w odpieraniu przez nich zaciekłego ataku najemników Zetroxu. W międzyczasie okazuje się, że siedziba CoreTechu została zajęta przez Pacyfikatorów Protektoratu, co ostatecznie eliminuje z układu Valkyrii wszystkie korporacje i pozwala kolonistom działać samodzielnie. John Brown składa głównym bohaterom propozycję współpracy oraz udziału w zyskach z wydobycia chromu. Logan i Carrie odrzucają jednak tę propozycję i wracają do dawnego zajęcia; przypuszczalnie nawiązuje się pomiędzy nimi romantyczne uczucie[15].
Rozgrywka
Rozgrywka została podzielona na czternaście, ułożonych kolejno misji. Przed wyruszeniem do akcji gracz ma możliwość zapoznania się z raportem sytuacyjnym przygotowanym przez Carrie, z którego dowiaduje się m.in. o siłach i uzbrojeniu przeciwnika, czy o ukształtowaniu terenu, w którym przyjdzie działać Loganowi. Informacje te można wykorzystać do wyboru broni i wyposażenia[16]. Z uwagi na to, że akcja Chrome dzieje się w przyszłości, bronie dostępne w grze są fikcyjne i futurystyczne, choć większość z nich działa na podobnej zasadzie jak broń strzelecka z drugiej połowy XX i początku XXI wieku. Gracz ma zatem do wyboru: klasyczny pistolet kaliber 9 mm w wersji zwykłej, jak i wytłumionej, rewolwer ładowany do bębna, pistolet maszynowy tak z tłumkiem, jak i bez niego, najpowszechniej używany karabinek szturmowy, samopowtarzalny karabin snajperski z celownikiem optycznym oraz granatnik. Wraz z postępem fabuły pojawiają się nowe bronie, w tym fantastyczne, działające w oparciu o laser podczerwony. Logan może zabierać ze sobą na misje także granaty odłamkowe i kasetowe, nóż bojowy, apteczki, baterie, czy lornetkę[16].
Gracz dostaje cele do wykonania zarówno na początku, jak i w czasie trwania misji. W niektórych etapach przychodzi mu współpracować z innymi postaciami. Są to osoby, które Logan ma uwolnić lub biorący udział w walce koloniści, czy żołnierze korporacji, z którymi główny bohater się sprzymierzył; nie można im jednak wydawać żadnych rozkazów. Rozgrywka opiera się więc na działaniu w pojedynkę. Logan posiada specjalne wszczepy (implanty), które podnoszą niektóre jego zdolności; część z nich jest dostępna od razu, a inne aktywują się dopiero w trakcie rozgrywki[17]. Używanie wszczepów wyczerpuje zdrowie neuralne bohatera, które trzeba uzupełniać bateriami. W wielu budynkach Logan korzysta z terminali, jak w grze nazywane są komputery, z których kradnie tajne dane, albo otwiera drzwi do kolejnych lokacji. Włamanie się do terminala lub systemu zabezpieczeń wymaga zazwyczaj wykonania skromnej minigry, polegającej na dopasowaniu w pary ukrytych kształtów[16].
Prequel
W 2005 roku ukazała się gra pt. Chrome: SpecForce. Jest ona rozwinięciem i fabularnym prequelem Chrome, opowiadającym historię wspólnej służby Bolta Logana oraz Rona „Pointera” Hertza w oddziałach SpecForce’u[18].
Odbiór gry
Chrome | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||||||||||||||
|
Gra otrzymała mieszane opinie od recenzentów. Martin Taylor z portalu EuroGamer zaczyna swój tekst, nawiązując do narodowości twórców: „We wprowadzeniu miałem rzucić jakimś polskim żartem, ale coś się wydarzyło po tym, jak zagrałem w pierwszą w historii grę akcji od Techlandu. Coś złego. Moje poczucie humoru po prostu zniknęło, wraz z wolą życia, poczuciem celu i zdolnością do oczyszczenia się. To kolejna przypadkowa, praktycznie nieznana strzelanka FPS, która próbuje zostać królem przegranych”[20]. Największymi mankamentami Chrome są według Taylora: brak cech wyróżniających produkcję Techlandu spośród innych gier w gatunku, nadludzkie zdolności przeciwników, monotonne wnętrza budynków, uboga fizyka zniszczeń, nienaturalne ragdolle i po prostu nudna rozgrywka: „[gra jest] niewiarygodnie przeciętna w każdym aspekcie rozgrywki, tak że nasz entuzjazm dla niej osłabł w chwili, gdy zderzyliśmy się z pierwszym chrząknięciem wroga”[20]. Pozytywnie ocena natomiast grafikę, krajobrazy, rozległe mapy i dobrze przemyślany ekwipunek głównego bohatera[20].
Bardziej przychylną recenzję wystawił grze Craig Beers z GameSpot. Pozytywnie ocenia wiarygodne postacie i odpowiednio zbudowaną narrację fabularną, duży wybór broni, zróżnicowane lokacje, ciekawe misje i grafikę, krytykuje za to niedopracowane AI oraz zbyt niski poziom trudności[21]. W tonie pozytywnym wypowiada się również Noel Durman z witryny GameSpy, który chwali rozbudowane poziomy, długi czas rozgrywki i fizykę pojazdów; grafikę nazywa „wspaniałą”, a lokacje „spektakularnie szczegółowymi”[21]. Krytykuje źle działający system implantów oraz hakowanie serwerów, jego zdaniem niepotrzebne i naiwne[21].
Tal Blevins z portalu IGN charakteryzuje rozgrywkę Chrome jako leżącą „gdzieś pomiędzy Unreal i Battlefield 1942”[24]. Najlepsze cechy gry to według niego system strzelania oraz grafika: „Chociaż nie jest to kaliber Unreal II, Chrome to dobrze wyglądająca strzelanka z ładnymi teksturami, mapowaniem wypukłości, pięknym, realistycznym środowiskiem naturalnym (szczególnie gęste lasy wypełnione największą ilością roślinności, jaką kiedykolwiek widziałem w FPS-ach) i snopami światła, które przenikają przez korony drzew”[24]. W przeciwieństwie to Beersa, Blevinsowi podobają się hakerskie minigry[24]. Wytyka jednak Chrome słabe udźwiękowienie, kiepskie dialogi, niedopracowane AI i zbyt niski poziom trudności[24].
Uwagi
- ↑ Z plansz ładowania misji w dodatku Chrome: SpecForce, w którym występują częściowo ci sami bohaterowie, można się dowiedzieć, że wydarzenia rozgrywają się w XXII wieku.
- ↑ Obecnie nazywa się Joanna Orleańska.
Przypisy
- ↑ Chrome. „Click!”. 3/2002, s. 16-17. Wydawnictwo Bauer.
- 1 2 Chrome (2003). Pełna obsada i twórcy (22). Filmweb. [dostęp 2020-08-28].
- ↑ Bała 2003 ↓, s. 5–10.
- ↑ Bała 2003 ↓, s. 11–19.
- ↑ Bała 2003 ↓, s. 20–24.
- ↑ Bała 2003 ↓, s. 25–27.
- ↑ Bała 2003 ↓, s. 28–31.
- ↑ Bała 2003 ↓, s. 32–49.
- ↑ Bała 2003 ↓, s. 50–58.
- ↑ Bała 2003 ↓, s. 59–66.
- ↑ Bała 2003 ↓, s. 67–70.
- ↑ Bała 2003 ↓, s. 71–74.
- ↑ Bała 2003 ↓, s. 75–76.
- ↑ Bała 2003 ↓, s. 77–78.
- ↑ Bała 2003 ↓, s. 79–81.
- 1 2 3 Valpurgius: Chrome – recenzja gry. Gry-Online, 25.06.2003. [dostęp 2020-08-30].
- ↑ Bała 2003 ↓, s. 4.
- ↑ Chrome: SpecForce PC. Gry-Online. [dostęp 2020-08-30].
- ↑ Edge staff. Chrome. „Edge”. 129, s. 105, listopad 2003. (ang.).
- 1 2 3 4 Martin Taylor: Chrome. Eurogamer, 6.10.2003. [dostęp 2020-08-28]. (ang.).
- 1 2 3 4 Craig Beers: Chrome Review. GameSpot, 31.10.2003. [dostęp 2020-08-28]. (ang.).
- ↑ Joel Durham, Jr.: Chrome. GameSpy, 3.11.2003. [dostęp 2020-08-28]. (ang.).
- ↑ Tim Ceradsky: Chrome – PC – Review. GameZone, 6.11.2003. [dostęp 2020-08-28]. (ang.).
- 1 2 3 4 5 Tal Blevins: Chrome Review. IGN, 24.11.2003. [dostęp 2020-08-28]. (ang.).
- ↑ Chrome. „PC Gamer UK”, listopad 2003. (ang.).
- ↑ Li C. Kuo. Chrome. „PC Gamer”, s. 115, styczeń 2004. [dostęp 2020-08-28]. (ang.).
- ↑ Chrome for PC Reviews. Metacritic. [dostęp 2020-08-28]. (ang.).
Bibliografia
- Dariusz „Onyszko” Bała: Chrome – poradnik do gry. Gry-Online, 2003. [dostęp 2020-08-28].
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona gry. chromethegame.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-07-12)]. (pol. • ang. • niem.)