Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
176 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[infobox 1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna[infobox 2] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Christophe Ohrel (ur. 7 kwietnia 1968 w Strasburgu) – piłkarz szwajcarski grający na pozycji defensywnego lub prawego pomocnika. Posiada także obywatelstwo francuskie.
Kariera klubowa
Ohrel urodził się we francuskim Strasburgu, ale karierę piłkarską rozpoczął w Szwajcarii, w klubie Lausanne Sports. W sezonie 1987/1988 zadebiutował w jego barwach w pierwszej lidze szwajcarskiej, a w kolejnym sezonie był już podstawowym zawodnikiem drużyny z Lozanny. W 1990 roku wywalczył z nią wicemistrzostwo Szwajcarii, a w 1991 roku został mistrzem jesieni, jednak na koniec sezonu piłkarze Lausanne Sports zajęli dopiero 6. miejsce w lidze. W 1992 roku Christophe odszedł do Servette FC, a w sezonie 1993/1994 wywalczył z nią swoje pierwsze w karierze mistrzostwo Szwajcarii.
W 1994 roku Ohrel przeszedł do francuskiego Stade Rennais FC, grającego w Ligue 1 i był tam drugim Szwajcarem obok Marca Grassiego. W 1995 roku zajął z Rennes 13. miejsce w lidze i po sezonie odszedł do AS Saint-Étienne. W barwach ASSE zadebiutował 26 lipca w przegranym 0:2 meczu z Girondins Bordeaux. W Saint-Étienne grał przez jeden sezon, jednak spadł z tym klubem do Ligue 2, zajmując przedostatnią pozycję.
W 1996 roku Ohrel wrócił do ligi szwajcarskiej i ponownie zaczął występować w Lausanne Sports. W 1998 roku wywalczył z tym klubem Puchar Szwajcarii, pierwszy dla tego zespołu od 17 lat. W 1999 roku powtórzył to osiągnięcie, a latem 2000 odszedł do FC Luzern, z którym dwukrotnie bronił się przed spadkiem do drugiej ligi. Na początku 2002 roku odszedł do drugoligowego Yverdon-Sport FC, a w 2003 roku przeszedł do CS Chênois. Karierę kończył w 2005 roku jako piłkarz czwartoligowego Pully Football.
Kariera reprezentacyjna
W reprezentacji Szwajcarii Ohrel zadebiutował 3 kwietnia 1991 roku w zremisowanym 0:0 meczu kwalifikacji do Euro 92 z Rumunią. W 1994 roku został powołany przez selekcjonera Roya Hodgsona do kadry na Mistrzostwa Świata w Stanach Zjednoczonych. Tam zaliczył cztery mecze, w tym dwa w pełnym wymiarze czasowym: ze Stanami Zjednoczonymi (1:1 i gol z rzutu wolnego w 40. minucie), z Rumunią (4:1), z Kolumbią (0:2) oraz w 1/8 finału z Hiszpanią. W 1996 roku został pominięty w kadrze powołanej przez Artura Jorge na Euro 96, a w 1997 roku rozegrał w kadrze narodowej swój ostatni mecz, wygrany 5:0 z Azerbejdżanem. Łącznie rozegrał w niej 56 spotkania i strzelił w nich 6 goli.