Christoph Probst

Data i miejsce urodzenia	6 listopada 1919 Murnau am Staffelsee
Data i miejsce śmierci	22 lutego 1943 Monachium
Przyczyna śmierci	ścięcie na gilotynie
Zawód, zajęcie	student
Narodowość	niemiecka
Małżeństwo	Herta Dohrn (1940-1943, jego śmierć)

Christoph Ananda Probst (ur. 6 listopada 1919 w Murnau am Staffelsee, zm. 22 lutego 1943 w Monachium) – niemiecki student, członek organizacji Biała Róża, ofiara represji nazistowskich^[1].

Życiorys

Był synem chemika Hermanna Probsta (1886–1936), zaś jego matką była druga żona Hermanna, żydówka Elise Jaffée^[2]. Uczęszczał do gimnazjum w Norymberdze w latach 1930–1932, a od 1932 roku do szkoły z internatem w Marquartstein. Od 1934 do 1937 roku przynależał do Hitlerjugend, ale nie był aktywnym członkiem^[3]. W 1935 roku wraz z Alexandrem Schmorellem uczęszczał do Realgymnasium w Monachium. Po samobójstwie ojca w maju 1936 roku przeniósł się do szkoły w Schondorf, gdzie zaprzyjaźnił się z nauczycielem Bernhardem Knoopem, który później został jego szwagrem, i ukończył szkołę średnią w 1937 roku, w wieku 17 lat. Po odbyciu służby wojskowej w Luftwaffe w Oberschleissheim latem 1939 roku rozpoczął studia medyczne na uniwersytetach w Monachium, Strasburgu i Innsbrucku. Podczas II wojny światowej pełnił służbę wojskową na froncie wschodnim. W wieku 21 lat ożenił się z Hertą Dohrn (1914-2016)^[3][4].

Probst, który poznał Sophie Scholl podczas studiów medycznych w Monachium, dołączył do Białej Róży dopiero w styczniu 1943 roku. Pomimo członkostwa, sam nie napisał żadnej z ulotek rozpowszechnianych przez Białą Różę, a jedynie niedokończony szkic jednej z ulotek, który znaleziono przy Scholl. Kiedy aresztowano Scholl i jej rodzeństwo, Gestapo miało więc dowód przeciwko Probstowi. Podczas przesłuchań i procesu poprosił o litość z powodu posiadania trojga dzieci oraz chorej żony. Rodzeństwo Schollów również bezskutecznie próbowało chronić Probsta i wziąć na siebie jak najwięcej winy, aby uchronić go przed skazaniem na śmierć^[3].

Sąd wydał wobec niego wyrok śmierci za działalność antynazistowską. Krótko przed egzekucją Probst został ochrzczony przez księdza katolickiego. 22 lutego 1943 roku Christoph Probst został stracony za pomocą gilotyny w Więzieniu Stadelheim w Monachium^[3].

W dniu 21 lutego 2019 roku został zrehabilitowany w ramach uroczystości upamiętniających studentów, które stały się ofiarami reżimu nazistowskiego^[5].

Przypisy