Chris Lytle
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Chris Scott Lytle

Data i miejsce urodzenia

18 sierpnia 1974
Indianapolis

Obywatelstwo

Stany Zjednoczone

Wzrost

180 cm

Masa ciała

77 kg

Styl walki

zapasy, boks

Kategoria wagowa

półśrednia

Klub

Integrated Fighting Academy

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

54

Zwycięstwa

31

Przez nokauty

3

Przez poddania

22

Przez decyzje

6

Porażki

18

Remisy

5

Chris Scott Lytle (ur. 18 sierpnia 1974 w Indianapolis) – amerykański zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA) oraz bokser. Były Mistrz Świata Cage Rage w wadze półśredniej. Wieloletni zawodnik Ultimate Fighting Championship.

Kariera MMA

W MMA zadebiutował 13 lutego 1999. Przez kolejne dwa lata występował głównie na japońskich galach Pancrase, lecz nie osiągnął tam większych sukcesów, notując porażki m.in. z Dave'em Menne'em, Ikuhisą Minową czy Shoniem Carterem. W latach 2001-2003, znaczącymi osiągnięciami była wygrana nad Kazuo Misakim oraz zdobycie mistrzowskiego pasa organizacji HOOKnSHOOT. Poza tym przegrywał z takimi zawodnikami jak Nick Diaz, czy Robbie Lawler na UFC 45.

W latach 2004-2006 związany głównie z Ultimate Fighting Championship oraz World Extreme Cagefighting, gdzie wygrywał większość walk, głównie przed czasem. 5 lutego 2005, przegrał z Ormianinem Karo Parizjanem na UFC 51, a 19 maja tego samego roku, pokonał Patricka Healy'ego na gali WEC 15.

4 lutego 2006, zdobył pas brytyjskiej organizacji Cage Rage w wadze półśredniej, poddając w mistrzowskim pojedynku Rossa Masona. W tym samym roku wziął udział w reality show The Ultimate Fighter. Doszedł w nim do finału, w którym, 11 listopada, przegrał z Mattem Serrą niejednogłośnie na punkty. W kolejnej walce dla UFC, 3 marca 2007, zmierzył się z gwiazdą organizacji, byłym mistrzem, Mattem Hughesem, ostatecznie przegrywając wysoko na punkty.

Lata 2007-2011, to występy wyłącznie dla UFC gdzie przez swoje emocjonujące i dynamiczne walki otrzymywał bonusy finansowe od organizatorów. W sumie zebrał ich aż dziesięć w ramach nokautu, poddań oraz walk wieczoru. W tym czasie, mierzył się z takimi zawodnikami jak Matt Brown, Thiago Alves, Josh Koscheck, Matt Serra czy Dan Hardy – wygrywając z Brownem (dwukrotnie), w rewanżu z Serrą oraz Hardym. Za pokonanie tego ostatniego otrzymał dwie nagrody bonusowe – za poddanie i walkę wieczoru. Po walce z Brytyjczykiem zakończył karierę zawodniczą[1].

Kariera bokserska

Między startami w MMA, rywalizował również w zawodowym boksie. W latach 2002-2005 uzyskał bilans 13 zwycięstw, 1 porażki oraz 1 remisu. W tym czasie zdobył m.in. mistrzostwo Stanu Indiana, które dwukrotnie obronił[2].

Osiągnięcia

Mieszane sztuki walki:

  • 2003: Mistrz HOOKnSHOOT w wadze półśredniej
  • 2003: Mistrz AFC w wadze półśredniej[3]
  • 2006-2007: Mistrz Świata Cage Rage w wadze półśredniej
  • 2006: The Ultimate Fighter 4 – finalista programu
  • 10-krotny zdobywca nagród bonusowych w UFC (sześć walk, jeden nokaut oraz trzy poddania wieczoru)[4]

Boks:

  • 2003: Mistrz Indiana Boxing Association w wadze półciężkiej

Przypisy

  1. ↑ Erik Fontanez: Chris Lytle Retires from MMA; Dan Hardy Honored to be His Last Opponent. mmaweekly.com, 14.08.2011. (ang.).
  2. ↑ Chris Lytle – rekord bokserski. boxrec.com. (ang.).
  3. ↑ AFC #5. fcfighter.com, 2003. (ang.).
  4. ↑ Chris Lytle – profil na UFC. ufc.com. (ang.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.