Chorągiew Ziemi Lubuskiej ZHP
Organizacja harcerska

Związek Harcerstwa Polskiego

Rodzaj jednostki

chorągiew

Jednostka nadrzędna

Główna Kwatera ZHP

Jednostki podległe

13 hufców

Komendant (przewodniczący)

hm. Bartłomiej Walkowski

Adres siedziby

ul. Bohaterów Westerplatte 27
65-034 Zielona Góra

Położenie na mapie Zielonej Góry
Mapa konturowa Zielonej Góry, w centrum znajduje się punkt z opisem „Chorągiew Ziemi Lubuskiej ZHP”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Chorągiew Ziemi Lubuskiej ZHP”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Chorągiew Ziemi Lubuskiej ZHP”
Ziemia51°56′40,3″N 15°30′37,2″E/51,944528 15,510333
Strona internetowa

Chorągiew Ziemi Lubuskiej – jednostka terenowa Związku Harcerstwa Polskiego, obejmująca województwo lubuskie.

Chorągiew zdobywa imię Olgi Drahonowskiej-Małkowskiej[1], współtwórczyni polskiego harcerstwa, drużynowej pierwszej żeńskiej drużyny skautowej we Lwowie i pierwszej komendantki skautek w Naczelnej Komendzie Skautowej w latach 1911–1912.

Hufce

W skład chorągwi wchodzi 13 hufców[2]

  1. Hufiec Babimojsko-Sulechowski
    (w tym Związek Drużyn Zbąszynek)
  2. Hufiec Gorzów Wielkopolski
  3. Hufiec Kostrzyn
  4. Hufiec Międzychód
  5. Hufiec Międzyrzecz
  6. Hufiec Nowa Sól
  7. Hufiec Strzelce Krajeńskie
  8. Hufiec Sulęcin
  9. Hufiec Szprotawa
  10. Hufiec Słubice
  11. Hufiec Zielona Góra
  12. Hufiec Żary

Historia

Na obszarze chorągwi najdłuższe tradycje działalności ma harcerstwo w Wolsztynie, gdzie w 1919 powstała Drużyna Harcerska im. Romualda Traugutta[3]. W 1924 w Międzychodzie powstała Drużyna im. Tadeusza Kościuszki, a w 1932 hufce męski i żeński. Podczas II wojny światowej funkcjonowały środowiska Szarych Szeregów w Międzychodzie i Sierakowie[4].

Po zakończeniu II wojny światowej pierwsze jednostki harcerskie zawiązano w lipcu 1945 w Gorzowie (męska drużyna im. Bolesława Chrobrego)[4] i Sulechowie[3].

W okresie PRL wiele działań Chorągwi Ziemi Lubuskiej prowadzono przy współpracy z Wojskami Ochrony Pogranicza, m.in. zdobywano miana drużyn Harcerskiej Straży Granicznej, organizowano rajdy „Szlakiem Strażnic WOP”, turnieje wiedzy o WOP i zloty drużyn HSG. Podczas Zlotu Harcerskich Drużyn Nadgranicznych w Słubicach 9 czerwca 1968 nadano chorągwi imię Wojsk Ochrony Pogranicza, a w 1975 (rok 30-lecia powstania WOP) odbył się tu Centralny Zlot Drużyn HSG. Ponadto realizowano akcje „Głogów-66”, „Północ-Zachód” (1970), „Azymut-Słubice” (1974–1976).

Chorągiew organizowała też przez wiele lat Festiwal Piosenki Harcerskiej w Żaganiu, Przegląd Teatrzyków Kukiełkowych i Giełdy Klubów Specjalnościowych[3]. Funkcjonowała chorągwiana szkoła instruktorska w Myśliborzu, bazy obozowe w Łukęcinie i Uściu oraz żeglarskie nad jeziorami[3][4].

W 1975, w związku z reformą podziału administracyjnego kraju, na obszarze dotychczasowej Chorągwi Ziemi Lubuskiej utworzono chorągwie Gorzowską i Zielonogórską:

  • Chorągiew Gorzowska ZHP powstała z części jednostek dotychczasowych chorągwi Ziemi Lubuskiej, Zachodniopomorskiej i Wielkopolskiej. Podczas zlotu w 1983 otrzymała imię Aleksandra Kamińskiego. W 1984 liczyła 25,9 tys. członków w 28 hufcach.
  • Chorągiew Zielonogórska ZHP im. Wojsk Ochrony Pogranicza liczyła w 1984 27,3 tys. członków i składała się z 22 hufców.

W latach 90. ponownie połączono je w Chorągiew Ziemi Lubuskiej.

Chorągiew Ziemi Lubuskiej obecnie

do uzupełnienia

Janusz Korczak

Zarządem chorągwi jest 6-osobowa komenda. W chorągwi działają referaty: zuchowy, harcerski, starszoharcerski i wędrowniczy, drużyny Nieprzetartego Szlaku, ponadto chorągwiany zespół ratowniczy, organizujący kursy pierwszej pomocy, warsztaty i gry dla ratowników, a także zespół kształcenia i ds. pracy z kadrą, chorągwiana komisja stopni instruktorskich oraz chorągwiana komisja historyczna. W Zielonej Górze funkcjonuje Harcmistrzowski Krąg Instruktorski „Czerwona Szpilka”.

Co roku organizowany jest m.in. Rajd Harcerski „Zapałka” w Międzychodzie, Harcerski Rajd „DRIADA” w Drezdenku i Festiwal Piosenki Drużyn Nieprzetartego Szlaku w Żaganiu.

Wieloletnie są związki chorągwi z postacią Janusza Korczaka. Lubuscy harcerze organizowali Ogólnopolski Zlot Drużyn Harcerskich i Przedstawicieli Domów Dziecka im. Janusza Korczaka, podczas którego podpisano akt erekcyjny pod budowę pomnika Korczaka w Zielonej Górze[3]. W 2012, w ramach obchodzonego wówczas Roku Korczaka, odbyła się konferencja „Korczak w dwugłosie pokoleń”[5], zorganizowano Biwak z Korczakiem z warsztatami metodycznymi, dwa turnusy obozów korczakowskich, międzynarodowe warsztaty dla harcerzy i uczniów szkół, artystyczną kuźnicę harcerską, Zawody o Złote Berło Króla Maciusia, okolicznościową wystawę oraz festiwal amatorskich filmów inspirowanych cytatami z Korczaka[6].

W 2013 chorągiew powołała Fundację Wspierania Wszechstronnego Rozwoju Dzieci i Młodzieży „Chorągwiana”, której celem jest inicjowanie i wspieranie nowatorskich rozwiązań w życiu społecznym, w tym szczególnie w sferze rozwoju człowieka[5].

Przypisy

  1. Uchwała nr 34/III Rady Chorągwi Ziemi Lubuskiej ZHP z dnia 23 kwietnia 2016 r. w sprawie wyboru kandydata do kampanii bohater Chorągwi Ziemi Lubuskiej Związku Harcerstwa Polskiego. Chorągiew Ziemi Lubuskiej ZHP. [dostęp 2017-10-23].
  2. Dane teleadresowe hufców. Chorągiew Ziemi Lubuskiej ZHP. [dostęp 2017-10-23].
  3. 1 2 3 4 5 Leksykon harcerstwa. Olgierd Fietkiewicz (red.). Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1988, s. 529–530. ISBN 83-203-1779-7.
  4. 1 2 3 Leksykon harcerstwa. Olgierd Fietkiewicz (red.). Warszawa: Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, 1988, s. 106. ISBN 83-203-1779-7.
  5. 1 2 Sprawozdanie Komendanta i Komendy Chorągwi z działalności Chorągwi Ziemi Lubuskiej ZHP za okres 15 grudnia 2010 r. – 14 listopada 2014 r.. Chorągiew Ziemi Lubuskiej ZHP, 2014-11-15. [dostęp 2017-10-23].
  6. Najważniejsze wydarzenia Roku Janusza Korczaka w Chorągwi Ziemi Lubuskiej ZHP. W: Korczak w dwugłosie pokoleń. Konferencja naukowo-metodyczna. Zielona Góra: 2012-10-29, s. 31–40.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.