Wczesne lata

Urodził się w Belgradzie, wówczas stolicy Królestwa Jugosławii. Jak mówił sam Charles Simic, dorastanie jako dziecko w Europie rozproszonej przez wojnę ukształtowało jego światopogląd. W wywiadzie dla „Cortland Review” powiedział: „Bycie jedną z miliona wysiedlonych osób nieodwracalnie się na mnie odbiło. W dodatku do mojej własnej małej historii nieszczęścia słyszałem wiele innych. Wciąż jestem zdumiony podłością i głupotą, jakiej byłem świadkiem w moim życiu". W wieku 16 lat (1954) Simic wraz ze swoją rodziną wyemigrował do Stanów zjednoczonych. Dorastał w Chicago, studiował na Uniwersytecie Nowojorskim. Otrzymał tytuł profesor emeritus literatury amerykańskiej i pisania kreatywnego na Uniwersytecie w New Hampshire. Mieszkał na wybrzeżu Bow Lake w Strafford, New Hampshire.

Kariera

Zaczął wyrabiać sobie nazwisko we wczesnych latach 70. jako minimalista, pisząc zwięzłe, imagistyczne wiersze. Krytycy określali je jako „ściśle skonstruowane chińskie pudełka z zagadkami”. Simic twierdził: „Słowa kochają się na stronie jak muchy w letnim skwarze, a poeta jest jedynie zdezorientowanym obserwatorem”^[2]. Poruszał tak różne tematy jak jazz, sztuka czy filozofia. Był tłumaczem, eseistą i filozofem, rozważającym kwestie dotyczące współczesnej poezji amerykańskiej.

Był jednym z jurorów na edycji konkursu Griffin Poetry Prize w 2007 roku; ponadto współpracował z „The New York Review of Books” w zakresie prozy i poezji. Został wyróżniony nagrodą Wallace Stevens Award o wartości 100 000 USD w 2007 roku, przyznawaną przez Akademię Poetów Amerykańskich^[3]. W 2014 roku odebrał Międzynarodową Nagrodę Literacką im. Zbigniewa Herberta przyznawaną przez Fundację im. Zbigniewa Herberta^[4].