Charles Grodin (2013) | |
Imię i nazwisko |
Charles Sidney Grodin |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
21 kwietnia 1935 |
Data i miejsce śmierci |
18 maja 2021 |
Zawód |
aktor, scenarzysta, prezenter telewizyjny, komik |
Współmałżonek |
Julie Ferguson |
Lata aktywności |
1954–2017 |
Charles Sidney Grodin[1][2] (ur. 21 kwietnia 1935 w Pittsburghu, zm. 18 maja 2021 w Wilton w stanie Connecticut[3]) – amerykański aktor filmowy, teatralny i telewizyjny, scenarzysta, prezenter telewizyjny i komik. W 1978 zdobył nagrodę Emmy za scenariusz do programu muzycznego NBC The Paul Simon Special (1977)[4].
Życiorys
Wczesne lata
Urodził się w Pittsburghu[5] w Pensylwanii jako syn ortodoksyjnych Żydów – Leny (z domu Singer) i Theodore’a Isadore’a Grodina[6]. Jego rodzina składała się z emigrantów, pochodzących z ówcześnie wchodzących w skład Imperium Rosyjskiego terenów dzisiejszej Rosji, Polski i Białorusi[1]. Miał starszego brata Jacka. Ukończył szkołę średnią w Peabody High School, gdzie został wybrany przewodniczącym klasy przez cztery lata. Uczęszczał na Uniwersytet Miami[7]. Studiował aktorstwo w HB Studio w Nowym Jorku pod kierunkiem Lee Strasberga i Uty Hagen[8].
Kariera
W wieku dziewiętnastu lat po raz pierwszy trafił na ekran jako chłopiec perkusista w ekranizacji powieści Julesa Verne’a 20 000 mil podmorskiej żeglugi (1954) w reżyserii Richarda Fleischera z Kirkiem Douglasem. W 1962 zadebiutował na Broadwayu w roli Roberta Picketta w sztuce Tchin-Tchin[9] u boku Anthony’ego Quinna. W melodramacie Sex and the College Girl (1964) wystąpił jako Bob. W 1966 zadebiutował jako reżyser i scenarzysta przedstawienia off-Broadwayowskiego Hooray! It’s a Glorious Day...and all that[10]. W horrorze psychologicznym Romana Polańskiego Dziecko Rosemary (1968) zagrał niewielką, ale kluczową rolę położnika dr C.C. Hilla[11].
W komediodramacie wojennym Mike’a Nicholsa Paragraf 22 (1970) został obsadzony w roli kapitana Aarfy’ego Aardvarka. Za rolę Lenny’ego Cantrowa w komedii romantycznej Elaine May Kid złamane serce (The Heartbreak Kid, 1972) zdobył nominację do Złotego Globu dla najlepszego aktora w filmie komediowym lub musicalu[12]. Jako Ira J. Parks, surowy prokurator okręgowy i drugi mąż Glendy (Goldie Hawn), w komedii romantycznej Jak za dawnych, dobrych czasów (Seems Like Old Times, 1980) był nominowany do Złotej Maliny jako najgorszy aktor drugoplanowy. Sympatię wśród widzów zyskał w roli George’a Newtona, głowy rodziny, w filmie familijnym Beethoven (1992) i sequelu Beethoven 2 (1993)[2]. Za rolę Harrisona Winslow w komediodramacie fantasy Serce i dusze (Heart and Souls, 1993) zdobył nominację do Nagrody Saturna w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy[13].
W latach 90. XX wieku skupił się na pracy dziennikarskiej, był komentatorem w telewizji[14]. Pisał także sztuki teatralne, scenariusze telewizyjne i książki[15].
Życie prywatne
W 1975 spotykał się z Cybill Shepherd[16]. W latach 1976-1980 był żonaty z Julia Ferguson, z którą miał córkę Marion[16]. W lipcu 1983 poślubił Elissa Durwood, z którą miał syna Nicholas „Nicka” Theodore’a[16].
Śmierć
Zmarł 18 maja 2021 w Wilton, Connecticut w wieku 86 lat. Powodem śmierci był szpiczak mnogi[17].
Filmografia
- Dziecko Rosemary (1968) jako dr C.C. Hill
- Paragraf 22 (1970) jako kpt. Aarfy Aardvark
- King Kong (1976) jako Fred Wilson
- Niebiosa mogą zaczekać (1978) jako Tony Abbott
- Opalenizna (1979) jako Jake Dekker
- Teraz moja kolej (1980) jako Homer
- Jak za dawnych, dobrych czasów (1980) jako J. Parks
- Kobieta w czerwieni (1984) jako Buddy
- Samotny facet (1984) jako Warren Evans
- Ishtar (1987) jako Jim Harrison
- Zdążyć przed północą (1988) jako Jonathan Mardukas
- Kto tu zwariował? (1988) jako George Maitlin
- Beethoven (1992) jako George Newton
- Beethoven 2 (1993) jako George Newton
- Dave (1993) jako Murray Blum
- Poślubiłem morderczynię (1993) jako kierowca
- Serce i dusze (1993) jako Harrison Winslow
- Clifford (1994) jako Martin Daniels
- Stara miłość nie rdzewieje (2006) jako Bob Kowalski
Przypisy
- 1 2 Charles Grodin – What Nationality Ancestry Race. EthniCelebs.com. [dostęp 2021-05-19]. (ang.).
- 1 2 Neil Genzlinger: Charles Grodin, Star of ‘Beethoven’ and ‘Heartbreak Kid,’ Dies at 86. „The New York Times”, 18 maja 2021. [dostęp 2021-05-18]. (ang.).
- ↑ Charles Grodin, Actor, Author, and Talk Show Host, Dies at 86. Extra TV. [dostęp 2021-05-18]. (ang.).
- ↑ Charles Grodin Awards. AllMovie. [dostęp 2021-05-19]. (ang.).
- ↑ Artista: Charles Grodin (21 de Abril de 1935). Filmow. [dostęp 2021-05-19]. (port.).
- ↑ Charles Grodin Biography (1935-). Film Reference. [dostęp 2021-05-19]. (ang.).
- ↑ Charles Grodin Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2021-09-19]. (ang.).
- ↑ Charles Grodin Biography. TV.com. [dostęp 2021-05-19]. (ang.).
- ↑ Charles Grodin. Internet Broadway Database. [dostęp 2021-05-19]. (ang.).
- ↑ Charles Grodin. Internet Off-Broadway Database. [dostęp 2021-05-19]. (ang.).
- ↑ Michael Ordoña: Charles Grodin, activist, author and actor who made grouchiness cool, dead at 86. „Los Angeles Times”, 18 maja 2021. [dostęp 2021-05-19]. (ang.).
- ↑ Chris Murphy: Charles Grodin, Star of „Beethoven” and „The Heartbreak Kid”, Is Dead at 86. „Vanity Fair”, 18 maja 2021. [dostęp 2021-05-18]. (ang.).
- ↑ Charles Grodin Awards. FamousFix.com. [dostęp 2021-05-21]. (ang.).
- ↑ Sandra Brennan: Charles Grodin Biography. AllMovie. [dostęp 2021-05-19]. (ang.).
- ↑ Duane Byrge, Mike Barnes: Charles Grodin, Deliciously Droll Actor, Dies at 86. „The Hollywood Reporter”, 18 maja 2021. [dostęp 2021-05-18]. (ang.).
- 1 2 3 Charles Grodin Relationships. FamousFix.com. [dostęp 2021-05-21]. (ang.).
- ↑ Charles Grodin nie żyje. Aktor znany z serii „Beethoven” miał 86 lat. Onet.pl. [dostęp 2021-05-21]. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Charles Grodin w bazie IMDb (ang.)
- Charles Grodin w bazie Filmweb
- Charles Grodin w bazie Notable Names Database (ang.)
- Charles Grodin w bazie Discogs.com (ang.)