Cerkiew Podwyższenia Krzyża Świętego
Свята-Крыжаўзвіжанская царква, Галавачы
cerkiew parafialna
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Miejscowość

Hołowacze

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny
(Egzarchat Białoruski)

Eparchia

grodzieńska i wołkowyska

Wezwanie

Podwyższenia Krzyża Świętego

Wspomnienie liturgiczne

14/27 września

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Podwyższenia Krzyża Świętego w Hołowaczach”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Podwyższenia Krzyża Świętego w Hołowaczach”
Ziemia53°38′07,0″N 24°15′51,3″E/53,635278 24,264250

Cerkiew Podwyższenia Krzyża Świętego – prawosławna cerkiew parafialna w Hołowaczach. Należy do dekanatu skidelskiego[1] eparchii grodzieńskiej i wołkowyskiej Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego.

Historia

Po zawaleniu się drewnianej cerkwi w Wiercieliszkach parafianie podjęli decyzję o budowie świątyni w sąsiedniej wsi. Po uzyskaniu zgody od władz carskich w dniu 21 listopada 1876 młodszemu inżynierowi Prusakowi polecono wyznaczenie najwyższego miejsca we wsi z przeznaczeniem na budowę murowanej cerkwi. 13 kwietnia 1877 gubernialny architekt Iwan Ignatowicz Kalenkiewicz przedstawił projekt świątyni z cegły oraz podał koszt jej budowy[2]. Władze przeznaczyły na powstanie cerkwi 14 761 rubli, jednocześnie zobowiązując parafian do zapewnienia transportu i składowania materiałów budowlanych. Po II wojnie światowej nieczynna, w 1988 oddana w użytkowanie wiernym, nabożeństwa przywrócono po dwuletnim remoncie.

Architektura

26 września 1881 po poświęceniu cerkwi sporządzony został oficjalny opis świątyni, z którego wynikało, że jest to obiekt zbudowany z cegły na fundamencie z polnego kamienia, który został od zewnątrz ociosany. Szerokość dwóch, a długość trzynastu sążni, otynkowany wewnątrz i zewnątrz. Przed wejściem jest murowany, piętrowy ganek ze schodami, nad nim znajduje się kopułka obłożona ocynkowaną blachą, która jest pomalowana. Dach dzwonnicy również jest nakryty blachą ocynkowaną pomalowaną na czarno, wieńczy go mała kopułka na której umieszczony jest pozłacany krzyż. W dachu znajduje się właz, w elewacji sześć półkolistych okien. Opis ten nie określał prostokątnej bryły cerkwi oraz pięciokątnej absydy. Świątynia jest nakryta czterospadowym dachem, na jego środku znajduje się ośmioboczny bęben podtrzymujący cebulastą kopułę, która uzupełnia optycznie dwukondygnacyjną dzwonnicę o konstrukcji namiotowej. Dzwonnica ma cztery łukowo zwieńczone otwory, które są przesłonięte drewnianymi żaluzjami. Okna w ganku, absydzie i refektarzu są prostokątne, zaś okna boczne świątyni są zwieńczone łukowo i mają ozdobne murowane opaski, nawa główna nakryta jest półkolistym stropem.

Przypisy

  1. ↑ Храм Воздвижения Креста Господня д.Головачи
  2. ↑ НГАБ, ф. 97, воп. 1, спр. 428, арк. 214 — 215

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.