Cerkiew Ofiarowania Przenajświętszej Bogurodzicy
cerkiew filialna
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Miejscowość

Nienowice

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Diecezja

przemysko-gorlicka

Wezwanie

Ofiarowania Przenajświętszej Bogurodzicy

Wspomnienie liturgiczne

21 listopada/4 grudnia

Położenie na mapie gminy wiejskiej Radymno
Mapa konturowa gminy wiejskiej Radymno, w centrum znajduje się punkt z opisem „Nienowice, cerkiew prawosławna”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Nienowice, cerkiew prawosławna”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Nienowice, cerkiew prawosławna”
Położenie na mapie powiatu jarosławskiego
Mapa konturowa powiatu jarosławskiego, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Nienowice, cerkiew prawosławna”
Ziemia49°56′16,8″N 22°56′03,6″E/49,938000 22,934333

Cerkiew pod wezwaniem Ofiarowania Przenajświętszej Bogurodzicy (Wprowadzenia Bogurodzicy do Świątyni[1]) – prawosławna cerkiew filialna w Nienowicach. Należy do parafii Zaśnięcia Przenajświętszej Bogurodzicy w Kalnikowie, w dekanacie Przemyśl diecezji przemysko-gorlickiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Historia

Pierwszą drewnianą cerkiew w Nienowicach (pod wezwaniem Przenajświętszej Maryi Panny) zbudowano w 1688. Świątynia ta uległa spaleniu w czasie I wojny światowej[2]. Obecna cerkiew – również z drewna – powstała w wyniku rozbudowy kaplicy greckokatolickiej wzniesionej w 1896. Po rozbudowie w 1986, staraniem ks. Bazylego Zabrockiego, urządzono w niej cerkiew prawosławną pw. Wprowadzenia Bogurodzicy do Świątyni[3].

Architektura i wyposażenie

Świątynia drewniana, trójdzielna. Prezbiterium zamknięte ścianą prostą z dobudowaną zakrystią. Nawa szersza i wyższa. Od frontu niski babiniec, pełniący funkcję przedsionka. Każdy element bryły zamknięty oddzielnym dachem jednokalenicowym krytym blachą. Nad nawą i babińcem ośmioboczne wieżyczki zakończone baniastymi hełmami. Ściany oszalowane deskami z blaszanym fartuchem przy podmurówce[2].

Wewnątrz znajduje się otoczona kultem ikona Matki Bożej z XIX w.[2].

Przypisy

  1. ↑ Serwis Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego – Parafia Zaśnięcia Bogurodzicy w Kalnikowie
  2. 1 2 3 Krzysztof Zieliński: Leksykon drewnianej architektury sakralnej województwa podkarpackiego. PRO CARPATHIA, Rzeszów 2015, s. 194. ISBN 978-83-61577-68-3. OCLC 922211420.
  3. ↑ Maciej Skowroński: Cerkwie Nadsania. Wydawnictwo Fundacja, Nowy Sącz 2005, s. 8. ISBN 83-88887-42-4.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.