A-187 z dnia 26.03.1969[1] | |||||||||||
kościół filialny | |||||||||||
Elewacja południowa | |||||||||||
Państwo | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||||
Miejscowość | |||||||||||
Wyznanie | |||||||||||
Kościół | |||||||||||
Parafia | |||||||||||
Wezwanie | |||||||||||
| |||||||||||
| |||||||||||
Położenie na mapie gminy Ustrzyki Dolne | |||||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |||||||||||
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego | |||||||||||
49°24′19,7″N 22°39′09,7″E/49,405472 22,652694 |
Cerkiew św. Mikołaja w Jałowem – dawna cerkiew greckokatolicka, wzniesiona w 1903 we wsi Jałowe.
Od 1971 użytkowana jako rzymskokatolicki kościół filialny pod wezwaniem Wniebowzięcia Matki Bożej parafii Matki Bożej Bieszczadzkiej w Jasieniu-Ustrzykach Dolnych.
Cerkiew wpisano na listę zabytków w 1969.
Historia
Cerkiew postawiono w 1903 na miejscu poprzedniej drewnianej z 1812. Po 1951 przez krótki czas użytkowana jako kościół rzymskokatolicki przez nowych osadników z sokalszczyzny. Następnie zamknięta przez ówczesne władze. W 1971 przejęta przez rzymskich katolików. W 1993 Magurycz odnowił przycerkiewny cmentarz. Remont kapitalny cerkwi przeprowadzono w latach 2013-2014 i obejmował: ułożenie nowych fundamentów, na nowo odeskowano ściany i pokryto je i soboty gontem, wymieniono część więźby dachowej, stolarkę drzwiową, pomalowano dachy[2][3].
- Elewacja frontowa
- Widok od strony prezbiterium
- Wnętrze
Architektura i wyposażenie
Obiekt jest świątynią orientowaną, trójdzielną o konstrukcji zrębowej. Do zamkniętego prostą ścianą z tzw. oculusem prezbiterium od północy przylega zakrystia. W środku wyższa i szersza nawa i od zachodniej strony niższy babiniec z przedsionkiem. Każda z trzech części świątyni nakryta osobnym dachem kalenicowym zwieńczonym sześcioboczną wieżyczką z krzyżem. Wokół cerkwi soboty[3].
Wewnątrz w nawie sklepienie segmentowe. Zachował się ołtarz główny z obrazem Wniebowzięcia Matki Bożej oraz dwa ołtarze boczne ze współczesnymi ikonami oraz fragmenty ikonostasu z 1903[2][3].
Otoczenie cerkwi
Na zachód od świątyni znajduje się ceglana arkadowa dzwonnica z początku XX wieku. Przy cerkwi zachowało się kilka nagrobków także z początku XX wieku[2]. Nieopodal na stoku wzgórza znajdują się ruiny murowanej kaplicy rzymskokatolickiej z kryptą z 1882. Jest to prawdopodobnie kaplica grobowa Anny Nowosielskiej właścicielki Jałowego[4].
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2015-12-12] .
- 1 2 3 Magdalena i Artur Michniewscy, Marta Duda: Cerkwie drewniane Karpat. Polska i Słowacja. Wydawnictwo Rewasz, Pruszków 2011, s. 180, 181. ISBN 83-89188-08-2.
- 1 2 3 Krzysztof Zieliński: Leksykon drewnianej architektury sakralnej województwa podkarpackiego. PRO CARPARHIA, Rzeszów 2015, s. 99. ISBN 978-83-61577-68-3.
- ↑ Tablica informacyjna przy obiekcie.