Cerkiew św. Mikołaja
A-41 z dnia 11.11.1966.
cerkiew parafialna
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Miejscowość

Drohiczyn

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Diecezja

warszawsko-bielska

Wezwanie

św. Mikołaja

Wspomnienie liturgiczne

9/22 maja; 6/19 grudnia

Przedmioty szczególnego kultu
Cudowne ikony

Drohiczyńska Ikona Matki Bożej

Położenie na mapie Drohiczyna
Mapa konturowa Drohiczyna, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Mikołaja”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Mikołaja”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Mikołaja”
Położenie na mapie powiatu siemiatyckiego
Mapa konturowa powiatu siemiatyckiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Mikołaja”
Położenie na mapie gminy Drohiczyn
Mapa konturowa gminy Drohiczyn, na dole znajduje się punkt z opisem „Cerkiew św. Mikołaja”
Ziemia52°23′43,3″N 22°39′32,4″E/52,395361 22,659000

Cerkiew pod wezwaniem św. Mikołajaprawosławna cerkiew parafialna w Drohiczynie. Należy do dekanatu Siemiatycze diecezji warszawsko-bielskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Cerkiew znajduje się przy rynku – Placu Tadeusza Kościuszki.

Świątynia reprezentuje styl klasycystyczny. Zbudowana w 1792 z fundacji Konstancji z Kuczyńskich i Jakuba Ciecierskiego jako unicka pod wezwaniem św. Mikołaja dla klasztoru zakonu bazylianów. Po spłonięciu w 1806 parafialnej cerkwi unickiej (również pod wezwaniem św. Mikołaja) przeniesiono tu nabożeństwa. W 1826 przekazana unickiemu klerowi świeckiemu.

W 1839 po synodzie połockim świątynia odebrana Unitom i przekazana przez rosyjskie władze zaborcze pod jurysdykcję Kościoła prawosławnego. Po upadku Powstania styczniowego, dokonano przebudowy cerkwi około 1870 roku w celu nadania jej bardziej prawosławnego wyglądu, w wyniku czego z zewnątrz zwieńczono ją dodatkowymi trzema cebulastymi sygnaturkami, w wewnątrz dokonano przekształceń i stworzono nowe wnętrze m.in. poprzez usunięcie bocznych ołtarzy, organów i ambony.

Wnętrze:

  • ikonostas z końca XIX w. z malowidłami neorenesansowymi sprowadzony w 1968 z cerkwi w Bielsku Podlaskim.
  • Ferotrony barokowe: z ok. 1700 z obrazem Matki Boskiej Szkaplerzowej i Chrystusa Salwatora oraz drugi kupiony w 1808 z kościoła parafialnego w Siemiatyczach
  • ikona barokowa Matki Boskiej z Dzieciątkiem z postacią klęczącego szlachcica z różańcem i inicjałami M.C.L. i datą 1640
  • ikona Zesłania Ducha Świętego z datą 1668, otoczona kultem
  • dzwon barokowy z XVII w. z łacińską inskrypcją

W latach 80. XX w. w świątyni wykonano polichromie autorstwa Sotyrysa Pantopulosa.

Cerkiew została wpisana do rejestru zabytków 11 listopada 1966 pod nr A-41[1].

Klasztor Bazylianów (nieistniejący)

Południowo-zachodni narożnik wschodniej pierzei rynku zajmował usytuowany na południe od cerkwi murowany dwuskrzydłowy klasztor bazylianów, wzniesiony w 1798 na planie litery L z piętrowym skrzydłem zachodnim od strony Rynku i dłuższym parterowym od strony ul. Mazowieckiej. Zabudowania były nakryte dachem dwuspadowym. Badania archeologiczne prowadzone w 1980 r. przez Krzysztofa Burka ujawniły po południowej stronie świątyni fragment muru i posady fundamentowej klasztoru[2]. Klasztor został zburzony przez Rosjan w 2. połowie XIX wieku.

Przypisy

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podlaskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
  2. Cerkiew Świętego Mikołaja | Drohiczyn [online], www.drohiczyn.info – historia, zabytki, zdjęcia [dostęp 2019-01-17].

Bibliografia

  • Kalendarz Prawosławny 2012, Wydanie Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, ISSN 1425-2171, ss. 169–175
  • ks. Eugeniusz Zabrocki, Zarys historii Prawosławia w Drohiczynie
  • Józef Jaroszewicz, Drohiczyn – Opis historyczny, Athenaeum 1847
  • Lech Pawlata, Budowle sakralne Drohiczyna w świetle źródeł archeologicznych i historycznych, Biuletyn konserwatorski 2011

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.