Cerkiew św. Jerzego Zwycięzcy

Церковь Георгия Победоносца

7710098000[1] z dnia 30 sierpnia 1960
cerkiew parafialna
Widok ogólny
Państwo	Rosja
Miasto wydzielone	Moskwa
Miejscowość	Moskwa
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Eparchia	moskiewska miejska
Wezwanie	św. Jerzego Zwycięzcy
Wspomnienie liturgiczne	23 kwietnia/6 maja
Historia Data rozpoczęcia budowy 1657 Data zakończenia budowy 1658 Data zamknięcia po 1917 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna Data reaktywacji 1995
Dane świątyni Styl ruski Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Kopuła • liczba kopuł 5 Liczba ikonostasów 1 Ołtarz • liczba ołtarzy • wezwania ołtarzy bocznych 3 św. Jerzego Zwycięzcy, św. Piotra, metropolity moskiewskiego Liczba naw 1
Położenie na mapie Moskwy Cerkiew św. Jerzego Zwycięzcy
Położenie na mapie Rosji Cerkiew św. Jerzego Zwycięzcy
55°45′09,5″N 37°37′50,4″E/55,752639 37,630667
Strona internetowa

Cerkiew św. Jerzego – cerkiew w Moskwie, w dekanacie Iwerskiej Ikony Matki Bożej eparchii moskiewskiej miejskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Historia

Cerkiew została zbudowana w latach 1657–1658 na miejscu starszej, wzmiankowanej w 1462 cerkwi Opieki Matki Bożej; część jej murów włączono do nowego obiektu sakralnego. Wezwanie Opieki Matki Bożej zachował również ołtarz główny, zaś św. Jerzy Zwycięzca został jedynie patronem ołtarza bocznego. Obiekt znajduje się na Górze Pskowskiej – terenie dawnego osiedla pskowian sprowadzonych do Moskwy przez wielkiego księcia moskiewskiego Wasyla III^[2].

Świątynia została wzniesiona na planie prostokąta. Jest to budowla pięciokopułowa^[2].

Budynek poważnie ucierpiał w czasie pożaru Moskwy w 1812 (przetrwały jednak siedemnastowieczne freski). W 1818 został odbudowany i powiększony. Dobudowano do niego m.in. neogotycką dzwonnicę z elementami stylu empire i obszerny przedsionek. W 1837 cerkiew poszerzono o drugi ołtarz boczny św. metropolity moskiewskiego Piotra^[2].

Po rewolucji październikowej świątynię odebrano parafii prawosławnej. Początkowo obiekt stał pusty, następnie urządzono w nim magazyn, a po remoncie w latach 1965–1972, w 1979, przekazano towarzystwu ochrony zabytków historii i kultury^[2].

Rosyjski Kościół Prawosławny odzyskał budynek w 1991, zaś od 1995 odbywają się w nim nabożeństwa^[2]. Cerkiew jest częścią metochionu patriarszego (kompleksu świątynnego o szczególnym znaczeniu, ale bez prawa stauropigii) w Zariadju (część moskiewskiego Kitajgrodu)^[3], razem z położonymi w bliskim sąsiedztwie świątyniami – cerkwiami ikony Matki Bożej „Znak”, św. Maksyma Błogosławionego, św. Barbary, Narodzenia św. Jana Chrzciciela i Poczęcia św. Anny^[4].

Przypisy