Cerkiew Wielkiego Męczennika Jerzego Zwycięzcy
Храм Великомученика Георгия Победоносца
7734000000
cerkiew parafialna
Ilustracja
Widok ogólny cerkwi: starsza część (biała) pełni funkcje liturgiczne, nowa (ceglana) została przebudowana na szkołę
Państwo

 Rosja

Miasto wydzielone

 Moskwa

Miejscowość

Moskwa

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Eparchia

moskiewska miejska

Wezwanie

św. Jerzego Zwycięzcy

Wspomnienie liturgiczne

23 kwietnia/6 maja

Położenie na mapie Moskwy
Mapa konturowa Moskwy, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Wielkiego Męczennika Jerzego Zwycięzcy”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Cerkiew Wielkiego Męczennika Jerzego Zwycięzcy”
Ziemia55°45′57,0″N 37°34′35,6″E/55,765833 37,576556
Strona internetowa

Cerkiew św. Jerzego – prawosławna cerkiew w Moskwie, w strukturach dekanatu centralnego eparchii moskiewskiej miejskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego[2]. Jedyna moskiewska świątynia prawosławna, w której część nabożeństw odprawiana jest w języku gruzińskim. Obiekt znajduje się w rejonie Priesnienskij, na ul. Bolszaja Gruzinskaja 13, przy placu Gruzińskim.

Historia

Cerkiew położona jest na terenie dawnej gruzińskiej kolonii w Moskwie, w jej okolicy znajdował się pałac króla Kartlii Wachtanga VI. Na miejscu świątyni pierwotnie znajdowała się inna prawosławna budowla sakralna pod wezwaniem św. Jana Teologa, wzniesiona w XVII w. i zniszczona przez pożar w połowie kolejnego stulecia. Syn króla Wachtanga VI, Jerzy, zwrócił się do metropolity moskiewskiego Platona z prośbą o zgodę na budowę nowej cerkwi. Otrzymał ją w 1749. Najprawdopodobniej Jerzy sam ufundował drewnianą budowlę, zaś jej konsekracji dokonał gruziński arcybiskup Józef (Kobulaszwili). Od początku istnienia świątyni nabożeństwa w niej odprawiane były w języku gruzińskim[3]. W świątyni przechowywano szereg cennych dla Gruzinów relikwii i przedmiotów, w tym krzyż świętej Nino Oświecicielki Gruzji[3]. Przy obiekcie działała biblioteka, w której gromadzono zabytkowe rękopisy cerkiewnosłowiańskie oraz gruzińskie[3]. Od 1864 przy cerkwi prowadzono dom opieki dla mniszek w podeszłym wieku[3].

W 1779 budynek został niemal całkowicie zniszczony przez pożar. Na jego miejscu wzniesiono cerkiew murowaną, oddaną do użytku i poświęconą w 1800. W XIX w. obiekt był kilkakrotnie poszerzany. W 1807 bracia Cycjanow (z pochodzenia Gruzini, z rodu Ciciszwili) ufundowali budowę bocznego ołtarza Świętych Piotra i Pawła, jak również przekazali świątyni krzyż ołtarzowy, Ewangeliarz i komplet ksiąg liturgicznych oraz naczynia liturgiczne. Michaił Cycjanow był ktitorem cerkwi św. Jerzego przez 25 lat. W 1841 w budynku pojawił się nowy ikonostas, zaś w 1870 podwyższono dzwonnicę. Najpoważniejszej przebudowy obiektu dokonano w 1897, gdy cerkiew została poszerzona o nową część wykonaną w stylu neobizantyjskim według projektu Wasilija Srietienskiego[3].

Budynek pozostawał w rękach prawosławnej parafii do 1930 (lub według innego źródła do 1929). Zaadaptowany na cele świeckie (wieczorowe technikum elektromechaniczne), został ponownie przebudowany: zniszczono część kopuły i dzwonnicę, we wnętrzu zbudowano ścianki działowe. W 1993 Rosyjski Kościół Prawosławny odzyskał starszą część budynku; w pomieszczeniach dobudowanych w 1897 nadal mieści się szkoła[3].

Przypisy

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.