Centrolewica Rzeczypospolitej Polskiej (Centrolewica RP, CRP) – polska lewicowa partia polityczna istniejąca w latach 2003–2006.

Ugrupowanie powstało w Warszawie, zgłoszone do ewidencji partii politycznych zostało 24 stycznia 2003, a zarejestrowane 6 lutego tego samego roku pod numerem EwP 161^[1].

Do nowej formacji przystąpili głównie dotychczasowi działacze Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Wśród liderów tej formacji znaleźli się m.in. Ewa Spychalska (była przewodnicząca OPZZ), a także były poseł SLD Władysław Żbikowski^[2].

W programie Centrolewicy RP znalazły się hasła troski o cywilizacyjny rozwój społeczno-ekonomiczny kraju, pomyślną przyszłość suwerennego i bezpiecznego państwa i sprawiedliwość społeczną w gospodarce rynkowej, równości wszystkich pokoleń, płci, wyznań i narodowości, tolerancji światopoglądowej, a także wolności sumienia i wyznania.

Partia nie prowadziła szerszej działalności. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2004 kilkunastu jej działaczy (w tym późniejszy prezes NFZ Jacek Paszkiewicz) startowało z list koalicyjnego komitetu KPEiR-PLD. 5 grudnia 2004 razem z Unią Pracy, Polską Partią Pracy, Polską Partią Socjalistyczną, Antyklerykalną Partią Postępu RACJA, Demokratyczną Partią Lewicy i Nową Lewicą podpisała deklaracją powołania koalicji Unia Lewicy^[2]. W 2005 większość jej działaczy przeszła do partii UL (w tym jej przewodniczący Donat Kantorski, który już jako członek tego ugrupowania kandydował w wyborach parlamentarnych do Sejmu z listy SLD), część także do Krajowej Partii Emerytów i Rencistów i innych lewicowych partii. 4 kandydatów reprezentujących Centrolewicę RP startowało w 2005 do Sejmu z gdańskiej listy Ogólnopolskiej Koalicji Obywatelskiej. 29 września 2006 Centrolewica RP została wykreślona z rejestru^[3].

Przypisy