Centrala Rozpowszechniania Filmów – polskie przedsiębiorstwo państwowe, istniejące w latach 1949–1990. W okresie swego istnienia jedyny polski dystrybutor kinowy działający w okresie Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Oprócz dystrybucji filmowej spółka prowadziła statystyki rozpowszechniania filmów na terenie kraju[1].
Powstała na mocy zarządzenia Ministra Kultury i Sztuki z dnia 29 grudnia 1949 roku o utworzeniu przedsiębiorstw państwowych pod nazwą: „Wytwórnia Filmów Dokumentalnych”, „Łódzkie Zakłady Kinotechniczne”, „Warszawskie Zakłady Fotochemiczne”, „Bydgoskie Zakłady Fotochemiczne”, „Centrala Zaopatrzenia Materiałowego Filmu Polskiego”, „Wytwórnia Filmów Fabularnych” i „Centrala Rozpowszechniania Filmów” (M.P. 1950 nr 10, poz. 97)[2]. Jego siedzibą znajdowała się przy ulicy Mazowieckiej 6/8 w Warszawie, spółka posiadała też kilka oddziałów regionalnych. Do 1987 roku podlegała Naczelnemu Zarządowi Kinematografii[3].
W trakcie działalności kilkakrotnie zmieniała nazwę – w zależności od okresu, znana była jako Centrala Wynajmu Filmów, Zjednoczenie Rozpowszechniania Filmów i Przedsiębiorstwo Dystrybucji Filmów. Ostateczną nazwą była Centrala Dystrybucji Filmów, pod jaką spółka działała w momencie likwidacji w 1990 roku.
Przypisy
- ↑ Ernest Kubica, Najpopularniejsze filmy roku 1988 w polskich kinach [online], Box Office’owy Zawrót Głowy, 14 września 2018 [dostęp 2019-01-29] (pol.).
- ↑ Zarządzenie Ministra Kultury i Sztuki z dnia 29 grudnia 1949 r. o utworzeniu przedsiębiorstw państwowych pod nazwą: „Wytwórnia Filmów Dokumentalnych”, „Łódzkie Zakłady Kinotechniczne”, „Warszawskie Zakłady Fotochemiczne”, „Bydgoskie Zakłady Fotochemiczne”, „Centrala Zaopatrzenia Materiałowego Filmu Polskiego”, „Wytwórnia Filmów Fabularnych” i „Centrala Rozpowszechniania Filmów”. [online], isap.sejm.gov.pl [dostęp 2019-01-29].
- ↑ Wiesław Stempel, Przemysł filmowy w Polsce Ludowej [online], Akademia Polskiego Filmu [dostęp 2019-01-29].