major lekarz | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Celestyn Rydlewski (ur. 5 kwietnia 1875 w Jarocinie, zm. w styczniu 1940 Fort VII w Poznaniu) – major lekarz Wojska Polskiego, doktor medycyny, poznański działacz społeczny i polityczny.
Życiorys
Był członkiem Ligi Narodowej w 1900 roku[1]. W czasie rewolucji listopadowej w 1918 był członkiem Rady Żołnierskiej, skupiającej żołnierzy Armii Cesarstwa Niemieckiego narodowości polskiej. Uczestnik powstania wielkopolskiego. W latach 1919-1920 komisarz graniczny rządu polskiego w Gdańsku.
2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[2].
W 1924 był majorem rezerwy ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów rezerwy sanitarnych, w grupie lekarzy. Posiadał przydział mobilizacyjny do 7 Batalionu Sanitarnego w Poznaniu. Dziesięć lat później, w tym samym stopniu i z tym samym starszeństwem, był oficerem pospolitego ruszenia z przydziałem mobilizacyjnym do Kadry Zapasowej 7 Szpitala Okręgowego w Poznaniu.
Więziony w Forcie VII w Poznaniu, następnie zamordowany przez Niemców w egzekucji poza obrębem fortu w styczniu 1940.
Pochowany na Cmentarzu Zasłużonych Wielkopolan w Poznaniu.
Przypisy
- ↑ Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887-1907), Londyn 1964, s. 583.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 36.
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1924, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 1058, 1096
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1934, L.dz. 250/mob. 34, s. 301, 782
- Pisma dra Rydlewskiego w Bazie danych Archiwów Państwowych