Kawie
Caviinae
G. Fischer, 1817[1]
Ilustracja
Przedstawiciel podrodziny – kawia większa (Cavia magna)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Nadgromada

żuchwowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

jeżozwierzowce

Infrarząd

jeżozwierzokształtne

Nadrodzina

Cavioidea

Rodzina

kawiowate

Podrodzina

kawie

Typ nomenklatoryczny

Cavia Pallas, 1766

Rodzaje

9 rodzajów (w tym 6 wymarłych) – zobacz opis w tekście

Kawie[16] (Caviinae) – podrodzina ssaków z rodziny kawiowatych (Caviidae).

Zasięg występowania

Podrodzina obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[17][18][19].

Podział systematyczny

Do podrodziny należą następujące występujące współcześnie rodzaje[20][17][16]:

Opisano również rodzaje wymarłe[21]:

  • Allocavia Pascual, 1962[22] – jedynym przedstawicielem był Allocavia chasicoensis Pascual, 1962
  • Dolicavia C. Ameghino, 1916[23] – jedynym przedstawicielem był Dolicavia minuscula (F. Ameghino, 1908)
  • Macrocavia Rusconi, 1933[24]
  • Neocavia Kraglievich, 1932[25]
  • Palaeocavia F. Ameghino, 1889[26]
  • Pascualia Ortega Hinojosa, 1963[27] – jedynym przedstawicielem był Pascualia laeviplicata Ortega Hinojosa, 1963

Przypisy

  1. 1 2 J.G. Fisher von Waldheim. De systemate Mammalium. „Mémoires de la Société impériale des naturalistes de Moscou”. 5, s. 372, 1817. (łac.).
  2. ↑ J.G. Fischer von Waldheim: Zoognosia tabulis synopticis illustrata: in usum praelectionum Academiae imperialis medico-chirugicae mosquensis edita. Cz. 3. Mosquae: Typis Nicolai S. Vsevolozsk, 1813, s. viii, 81. (łac.).
  3. ↑ J.E. Gray. On the Natural Arrangment of Vertebrose Animals. „The London Medical Repository”. 15, s. 304, 1821. (ang.).
  4. ↑ J.E. Gray. An Outline of an Attempt at the Disposition of Mammalia into Tribes and Families, with a List of the Genera apparently appertaining to each Tribe. „Annals of Philosophy”. New Series. 10, s. 341, 1825. (ang.).
  5. ↑ Bonaparte 1831 ↓, s. 9.
  6. ↑ Bonaparte 1831 ↓, s. 128.
  7. ↑ G.R. Waterhouse: The Zoology of the Voyage of H. M. S. Beagle, under the command of Captain FitzRoy, R.N., during the years 1832 to 1836. Cz. 2: Mammalia. London: Smith, Elder and Co., 1839, s. 88. (ang.).
  8. ↑ R.-P. Lesson: Nouveau Tableau du Règne Animal: Mammifères. Paris: Arthus Bertrand, 1842, s. 101. (fr.).
  9. ↑ J.Ch. Chenu: Encyclopédie d’histoire naturelle; ou, traité complet de cette science d’après les travaux des naturalistes les plus éminents de tous les pays et de toutes les époques: Buffon, Daubenton, Lacépède, G. Cuvier, F. Cuvier, Geoffroy Saint-Hilaire, Latreille, De Jussieu, Brongniart, etc.. Cz. 10: Rongeurs et pachydermes. Paris: Maresq, 1851–1860, s. 174. (fr.).
  10. ↑ J.F. von Brandt. Beiträge zur nähern Kenntniss der Säugethiere Russland’s. 5. Abhandlung: Unlersuchungen uber die craniologischen Entwickelungsstufen und die davon herzuleiteten Yerwandtschaften und Classificationen der Nager der Jetztzeit, mit besonderer Beziehung auf die Gattung Castor. 2. Theil: Craniologische Charakteristik der einzeluen Nagergruppen. „Mémoires de l’Académie impériale des sciences de St.-Pétersbourg”. 6e série. Seconde partie. Sciences naturelles. 7 (2), s. 280, 1855. (niem.).
  11. ↑ S.F. Baird: Mammals. W: United States. War Department: Reports of explorations and surveys, to ascertain the most practicable and economical route for a railroad from the Mississippi River to the Pacific Ocean. Made under the direction of the secretary of war, in 1853-1857. T. 8. Cz. 1: General report upon the zoology of the several Pacific Railroad routes. Washington: A.O.P. Nicholson, Printer, 1857, s. 565. (ang.).
  12. ↑ A. Murray: The Geographical Distribution of Mammals. London: Day and Son, 1866, s. xiv, 350. (ang.).
  13. ↑ A.N.Ch. Acloque: Faune de France: contenant la description des espèces indigènes disposées en tableaux analytiques; et illustrée de figures représentant les types caractéristiques des genres. Paris: Librairie J.-B. Baillière et Fils, 19 rue Hautefeuille, près du boulevard Saint-Germain, 1900, s. 51. (fr.).
  14. ↑ L.J. Kraglievich. Los más grandes carpinchos actuales y fósiles de la subfamilía Hydrochoerinae. „Anales de la Sociedad Científica Argentina”. 110 (1), s. 234, 1930. (hiszp.).
  15. ↑ L.J. Parodi & L.J. Kraglievich. Un nuevo roedor cavino del Plioceno de Monte Hermoso. „Anales de la Sociedad Científica Argentina”. 145, s. 66, 1948. (hiszp.).
  16. 1 2 Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 288–289. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  17. 1 2 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 550–552. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  18. ↑ Family Caviidae (Cavies, Capybaras and Maras): T. Lacher, Jr. W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 406. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
  19. ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Subfamily Caviinae. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2019-10-18].
  20. ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-15]. (ang.).
  21. ↑ J.S. Zijlstra, Caviinae Fischer, 1814, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-15] (ang.).
  22. ↑ R. Pascual. Un nuevo Caviinae (Rodentia, Caviidae) de la Formación Arroyo Chasicó (Pleistoceno inferior) de la provincia de Buenos Aires. „Ameghiniana”. 2 (9), s. 169, 1962. (hiszp.).
  23. ↑ C. Ameghino. Dolicavia nov. gen. de Caviidae (Roedores) del chapadmalense de Miramar (provincia de Bs. As.). „Physis”. 2, s. 284, 1916. (hiszp.).
  24. ↑ C. Rusconi. Apuntes preliminares sobre las arenas puelchenses y su fauna. „Anales de la Sociedad Científica Argentina”. 116, s. 182, 1933. (hiszp.).
  25. ↑ L.J. Kraglievich. Diagnosis de nuevos géneros y especies de roedores cávidos y eumegámidos fósiles de la Argentina. „Anales de la Sociedad Científica Argentina”. 114, s. 164, 1932. (hiszp.).
  26. ↑ F. Ameghino. Contribución al conocimiento de los mamiferos fósiles de la República Argentina. „Acta de la Academia Nacional de Ciencias Exactas”. 6, s. 231, 1889. (hiszp.).
  27. ↑ E. Ortega Hinojosa. Dos nuevos Caviidae de la región de Chapadmalal. Datos complementarios a las diagnosis de otros Caviinae poco conocidos. „Ameghiniana”. 3 (1), s. 24, 1963. (hiszp.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.