| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Candida parapsilosis |
| Nazwa systematyczna | |
| Candida parapsilosis (Ashford) Langeron & Talice Annls Parasit. hum. comp. 10: 1 (1932) | |
Candida parapsilosis (Ashford) Langeron & Talice – gatunek grzybów należący do rzędu Saccharomycetales[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Candida, Incertae sedis, Saccharomycetales, Saccharomycetidae, Saccharomycetes, Saccharomycotina, Ascomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten opisał w 1928 roku Bailey Ashford, nadając mu nazwę Monilia parapsilosis. Obecną, uznaną przez Index Fungorum, nazwę nadali mu w roku 1932 Maurice Langeron i R. V. Talice, przenosząc go jednocześnie do rodzaju Candida[1].
Morfologia
Hodowane na stałej pożywce YPD komórki C. tropicalis są owalne o wielkości 3–4 na 5–8 μm. Hodowane przez trzy dni w temperaturze 25 °C na podłożu z mąki kukurydzianej z dodatkiem detergentu Tween 80 tworzą blastokonidia, pojedyncze lub w małych grupach, zebrane wzdłuż osi stosunkowo krótkiej pseudostrzępki[3].
Kolonie na płytkach YPD są okrągłe, płaskie lub lekko „szpiczaste”, stosunkowo małe (3–7 mm po 7 dniach), w kolorze kremowym, półmatowe lub lekko błyszczące o gładkiej lub pomarszczonej fakturze[4].
Charakterystyka
C. parapsilosis, podobnie jak inne Candida, u człowieka może powodować lekkie, jak i systemowe zakażenia oportunistyczne[4]. Jeden z najczęściej (według różnych prac drugi lub trzeci po C. albicans) izolowanych w przypadkach kandydoz. Odpowiada on za infekcje Candida u dzieci poniżej 1. roku życia i jest szczególnie niebezpieczny w warunkach szpitalnych ze względu na tworzenie biofilmów na powierzchniach implantów medycznych. Właściwość ta jest związana z odżywianiem się komórek potomnych z udziałem komórek rodzicielskich oraz umiejętnością zmiany fenotypu wzrostu. C. parapsilosis może naturalnie występować na dłoniach, co stanowi potencjalnie źródło zakażeń pacjentów ze strony personelu medycznego. W kilku przypadkach gatunek ten był odpowiedzialny za masowe, długotrwałe fale zakażeń na oddziałach pediatrycznych szpitali[5]. Jest szczególnie częstym czynnikiem etiologicznym kandydoz układowych przy żywieniu parenteralnym[6].
Zakażenie C. parapsilosis może prowadzić do kandydozy pochwy lub jamy ustnej, infekcji układu moczowego, sepsy albo zapalenia wsierdzia[4].
Gatunek rzadko izolowany ze zwierząt; opisano jeden przypadek mastitis wywołany zakażeniem C. parapsilosis u krów[4].
Według analizy rRNA małej podjednostki rybosomu (18S), C. parapsilosis razem z innymi przedstawicielami rodzaju Candida (C. albicans, C. tropicalis i C. viswanathii) tworzy silnie wyodrębnioną od innych patogennych grzybów grupę[7].
Występowanie
Candida parapsilosis wykazano na wszystkich kontynentach, a także na wyspach Pacyfiku, co wskazuje, że jest to najprawdopodobniej gatunek kosmopolityczny[4].
Przypisy
- 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2013-11-12] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2016-02-16] (ang.).
- ↑ Davise H. Larone, Medically Important Fungi: A Guide to Identification, American Society Microbiology, 2002, s. 120, ISBN 978-1-55581-172-3.
- 1 2 3 4 5 C. Davis, CMI Descriptions of pathogenic fungi and bacteria No. 871, „Mycopathologia”, 3, 96, CAB International Mycological Institute, 1986, s. 171–196, DOI: 10.1007/BF00437384.
- ↑ Christophe D’enfert, Bernhard Hube, Candida: Comparative and Functional Genomics, Caister Academic Press, s. 102–103, ISBN 978-1-904455-13-4.
- ↑ Danuta Dzierżanowska, Antybiotykoterapia praktyczna, alfamedica press, 2009, s. 519, ISBN 978-83-7522-048-3.
- ↑ S.M. Barns i inni, Evolutionary relationships among pathogenic Candida species and relatives., „Journal of Bacteriology”, 173 (7), 1991, s. 2250–5, PMID: 2007550.