Calosoma (Calodrepa)
Motschulsky, 1866
Ilustracja
Calosoma scrutator
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze drapieżne

Rodzina

biegaczowate

Podrodzina

Carabinae

Plemię

Carabini

Rodzaj

Calosoma

Podrodzaj

Calosoma (Calodrepa)

Typ nomenklatoryczny

Carabus scrutator Fabricius, 1775

Calosoma (Calodrepa) – podrodzaj chrząszczy z rodziny biegaczowatych, podrodziny Carabinae i rodzaju Calosoma.

Taksonomia

Takson ten wprowadzony został w 1866 roku przez Wiktora Moczulskiego[1]. W 1876 roku Joseph Jean Baptiste Géhin wyznaczył jego gatunkiem typowym Carabus scrutator[2], opisanego w 1775 roku przez Johana Christiana Fabriciusa[3]. Do podrodzaju tego zalicza się cztery opisane gatunki[4]:

Morfologia

Chrząszcze te osiągają od 17 do 35 mm długości ciała. Wierzch ciała mają zwykle ubarwiony głównie metalicznie zielono lub niebiesko, czasem z elementami złotymi, fioletowymi, czerwonymi lub purpurowymi[5][6][7][8], tylko w niektórych populacjach C. wilcoxi spotyka się osobniki o wierzchu ciała bardziej matowym i ubarwionym ciemnobrązowo lub czarniawoniebiesko[8]. Pokrywy są wyraźnie szersze od przedplecza i mają 16 wypukłych międzyrzędów o jednakowych wysokościach i szerokościach, wyraźnie wydzielonych rzędami[4]. Skrzydła tylnej pary są w pełni wykształcone[5][6][7][8]. Samce C. wilcoxi mają odnóża środkowe o goleniach prostych lub lekko zakrzywionych[8], natomiast samce pozostałych gatunków mają te golenie wyraźnie łukowato wygięte i po wewnętrznej stronie wierzchołka ozdobione pędzlem czerwonych włosków. Genitalia samca mają edeagus o niezesklerotyzowanej liguli endofallusa[4].

Ekologia i występowanie

Postacie dorosłe są aktywne nocą i za dnia, w tej pierwszej porze przylatując do sztucznych źródeł światła. Zarówno owady dorosłe jak i ich larwy są drapieżnikami żerującymi głównie na gąsienicach i poczwarkach motyli[9][5][6][7][8].

Takson ten jest szeroko rozprzestrzeniony w Nearktyce i północnej części krainy neotropikalnej. Jego zasięg rozciąga się od południowej Kanady przez Stany Zjednoczone, Meksyk, Portoryko, Kubę, Dominikanę, Haiti, Gwatemalę, Salwador i Honduras po Nikaraguę[9][5][6][7][8]. C. scrutator jednokrotnie znaleziony został też na wybrzeżu Wenezueli[6][9], jednak wątpliwe by tworzył tam stabilną populację[6]. C. wilcoxi introdukowano na Hawaje[8].

Przypisy

  1. ↑ V. de Motschulsky. Énumération des nouvelles espèces de coléoptères rapportés de ses voyages. 4.éme article (Suite). „Bulletin de la Société Impériale des Naturalistes de Moscou”. 38 (4), s. 227-313, 1865.
  2. ↑ J.J.B. Géhin: Catalogue des coléoptères carabiques de la tribu des carabides. Nancy: 1876.
  3. ↑ J.C. Fabricius: Systema entomologiae, sistens insectorum classes, ordines, genera, species, adjectis synonymis, locis, descriptionibus, observationibus. Flensburgi et Lipsiae: Officina Libraria Kortii, 1775, s. 239.
  4. 1 2 3 Sandro Buschi: Subgenus Calodrepa Motschulsky, 1865. [w:] Calosoma of the World [on-line]. 2010. [dostęp 2022-05-14].
  5. 1 2 3 4 Sandro Buschi: Calosoma (Calodrepa) aurocinctum Chaudoir, 1850. [w:] Calosoma of the World [on-line]. 2010. [dostęp 2022-05-14].
  6. 1 2 3 4 5 6 Sandro Buschi: Calosoma (Calodrepa) scrutator (Fabricius, 1775). [w:] Calosoma of the World [on-line]. 2010. [dostęp 2022-05-14].
  7. 1 2 3 4 Sandro Buschi: Calosoma (Calodrepa) splendidum Dejean, 1831. [w:] Calosoma of the World [on-line]. 2010. [dostęp 2022-05-14].
  8. 1 2 3 4 5 6 7 Sandro Buschi: Calosoma (Calodrepa) wilcoxi LeConte, 1848. [w:] Calosoma of the World [on-line]. 2010. [dostęp 2022-05-13].
  9. 1 2 3 Terry L. Erwin. The Ground-Beetles of Central America (Carabidae), Part II: Notiophilini, Loricerini, and Carabini. „Smithsonian Contributions to Zoology”. 501, s. 18, 1991.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.