Caloramphini
Mannucci & Simonetta, 1978[1]
Ilustracja
Przedstawiciel plemienia – gołodziób płowy (Caloramphus hayii)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

dzięciołowe

Podrząd

dzięciołowce

Rodzina

tukanowate

Podrodzina

pstrogłowy

Plemię

Caloramphini

Typ nomenklatoryczny

Plemię: Caloramphus Lesson, 1839
Rodzaj: Caloramphus sanguinolentus Lesson, 1839 (= Bucco hayii J.E. Gray, 1831)

Synonimy

Plemienia:

Rodzaju:

Rodzaje i gatunki

Caloramphus Lesson, 1839[8]
2 gatunki – zobacz opis w tekście

Caloramphinimonotypowe plemię ptaków z podrodziny pstrogłowów (Megalaiminae) w obrębie rodziny tukanowatych (Ramphastidae).

Zasięg występowania

Plemię obejmuje gatunki występujące w południowo-wschodniej Azji[9].

Morfologia

Długość ciała około 17,5 cm; masa ciała 38,5–47,7 g[9].

Systematyka

Do plemienia należy jeden rodzaj – Caloramphus, który zdefiniował w 1839 roku francuski chirurg okrętowy i zoolog René Lesson w artykule poświęconym rzadkim i nowym ptakom z kolekcji doktora Abeillé z Bordeaux, opublikowanym w czasopiśmie Revue Zoologique[8]. Gatunkiem typowym jest (oznaczenie monotypowe) gołodziób płowy (C. hayii).

Etymologia

  • Caloramphus (Coloramphus, Calorhamphus, Callirhamphus): gr. καλος kalos ‘piękny, dostojny’; ῥαμφος rhamphos ‘dziób’[10].
  • Megalorhynchus: gr. μεγας megas, μεγαλη megalē ‘wielki’; ῥυγχος rhunkhos ‘dziób’[11]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Megalorhynchus spinosus Eyton, 1839 (= Bucco hayii J.E. Gray, 1831).
  • Xylopogon: gr. ξυλον xulon ‘drzewo, pień’; πωγων pōgōn, πωγωνος pōgōnos ‘broda’[12]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Bucco lathami Raffles, 1820 (= Bucco hayii J.E. Gray, 1831).
  • Calorhynchus: gr. καλος kalos ‘piękny, dostojny’; ῥυγχος rhunkhos ‘dziób’[13].
  • Psilopus: gr. ψιλος psilos ‘prosty’; ωψ ōps, ωπος ōpos ‘twarz, oblicze’[14]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Bucco hayii J.E. Gray, 1831.

Podział systematyczny

Do plemienia należy jeden rodzaj z dwoma gatunkami[15]:

  • Caloramphus hayii (J.E. Gray, 1831) – gołodziób płowy
  • Caloramphus fuliginosus (Temminck, 1830) – gołodziób rdzawogardły

Uwagi

  1. Pisownia oryginalna, takson zdefiniowany w randze rodziny.
  2. 1 2 Niepoprawna późniejsza pisownia Caloramphus Lesson, 1839.
  3. Nowa nazwa dla Caloramphus Lesson, 1839 ze względu na puryzm.
  4. Nieuzasadniona poprawka Caloramphus Lesson, 1839.
  5. Młodszy homonim Psilopus Poli, 1795 (Bivalvia); nie Psilopus Gouls, 1838 (Acanthizidae).

Przypisy

  1. 1 2 P. Mannucci & A.M. Simonetta. Is Caloramphus fuliginosus (Aves) a capitonid?. „Società toscana di scienze naturali. Atti della Società toscana di scienze naturali. Memorie”. Serie B. 85, s. 115–130, 1978. (ang.).
  2. T.C. Eyton. Catalogue of a Collection of Birds from Malaya, with Descriptions of the New Species. Proceedings of the Zoological Society of London”. 7 (78), s. 106, 1839. (ang.).
  3. R.-P. Lesson. Sur les genres Jacapa, Trichas et Caloramphe. „Revue Zoologique”. 3, s. 134, 1840. (fr.).
  4. J.A. Wagner. Bericht über die Leistungen in der Natürgeschichte der Vögel während der beiden Jahre 1839 und 1840. „Archiv für Naturgeschichte”. 7 (2), s. 98, 1841. (niem.).
  5. H.E. Strickland. A List of the Genera of Birds, with their Synonyma, and an Indication of the typical Species of each Genus. By George Robert Gray. Second Edition. Svo. London, 1841. The Annals and magazine of natural history”. 8 (52), s. 374, 1842. (ang.).
  6. Index universalis. W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 53. (łac.).
  7. Ch.L. Bonaparte: Conspectus generum avium. T. 1. Lugduni Batavorum: Apud E.J. Brill, 1850, s. 141. (łac.).
  8. 1 2 Lesson 1839 ↓, s. 138.
  9. 1 2 D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Asian Barbets (Megalaimidae), version 1.0, [w:] S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (red.), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, DOI: 10.2173/bow.megala2.01 [dostęp 2024-02-12] (ang.), Caloramphus. Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  10. The Key to Scientific Names, Caloramphus [dostęp 2024-02-12].
  11. The Key to Scientific Names, Megalorhynchus [dostęp 2024-02-12].
  12. The Key to Scientific Names, Xylopogon [dostęp 2024-02-12].
  13. The Key to Scientific Names, Calorhynchus [dostęp 2024-02-12].
  14. The Key to Scientific Names, Psilopus [dostęp 2024-02-12].
  15. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Caloramphini Mannucci & Simonetta, 1978 (Wersja: 2023-12-26). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2024-02-12].

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.