Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Lokalizacja | |
Potok 4 rzędu | |
Długość | 7,62 km |
Powierzchnia zlewni |
16,58 km² |
Ujście | |
Recypient | Koszarawa |
Wysokość |
ok. 550 m n.p.m.[1] |
Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
Położenie na mapie Polski |
Bystra – potok, lewy dopływ Koszarawy[2] o długości 7,62 km[3] i powierzchni zlewni 16,58 km²[4].
Najwyżej położone źródła potoku znajdują się na północnych stokach Mędralowej, na wysokości około 1100 m. Spływa początkowo w północnym kierunku, później zatacza łuk, skręcając w północno-zachodnim kierunku, na koniec w południowo-zachodnim kierunku. Cały czas płynie w obrębie miejscowości Koszarawa. Uchodzi w niej do rzeki Koszarawa na wysokości ok. 550 m[1].
Zlewnia potoku Bystra znajduje się w Grupie Mędralowej, która według Jerzego Kondrackiego, autora regionalizacji fizycznogeograficznej Polski należy do Beskidu Makowskiego[5]. Bystra zasilana jest przez mniejsze potoki spływające spod przełęczy Klekociny, Magurki, Czerniawy Suchej, Lachów Gronia, Jaworzyny i Kalików Gronia. Na dnie i zboczach jej doliny znajdują się zabudowania należącego do Koszarawy osiedla Bystra, a wzdłuż biegu potoku prowadzi droga z Koszarawy na przełęcz Klekociny[6].
Przypisy
- 1 2 Bystra na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2018-01-27].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 28, ISBN 83-239-9607-5 .
- ↑ Bystra na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2018-01-27].
- ↑ Bystra na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Mapa Podziału Hydrograficznego Polski 2010. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2018-01-27].
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Beskid Śląski i Żywiecki. Mapa 1:50 000. Kraków: Wyd. „Compass”, 2011. ISBN 978-83-7605-084-3.