wieś | |
Karawaki w Burcu | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2022) |
655[1] |
Strefa numeracyjna |
25 |
Kod pocztowy |
21-411[2] |
Tablice rejestracyjne |
LLU |
SIMC |
0695054[3] |
Położenie na mapie gminy Wojcieszków | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego | |
Położenie na mapie powiatu łukowskiego | |
51°47′15″N 22°15′40″E/51,787500 22,261111[4] |
Burzec – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie łukowskim, w gminie Wojcieszków[5][3].
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0695060 | Piaski | część wsi |
0695077 | Sachalin | część wsi (zniesiona w 2023 r.)[6] |
Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w ziemi stężyckiej[7].
W latach 1954–1961 wieś należała i była siedzibą władz gromady Burzec, po jej zniesieniu w gromadzie Wojcieszków. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa siedleckiego.
Wieś stanowi sołectwo w gminie Wojcieszków[8]. Według Narodowego Spisu Powszechnego z roku 2011 wieś liczyła 704 mieszkańców[9].
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii pod wezwaniem Jezusa Chrystusa Ukrzyżowanego w Szczałbie.
W roku 1818 w Burcu urodził się Jan Hempel – inżynier górnik, naczelnik górnictwa w Królestwie Polskim.
W Potopie, powieści autorstwa Henryka Sienkiewicza, wieś Burzec wymieniona jest w rozdziale jedenastym jako należąca do rodu Skrzetuskich[10].
Przed II Wojną Światową Burzec należał do rodziny Dmochowskich. W dwudziestoleciu międzywojennym w miejscowym dworze mieszkał z rodziną Stefan Dmochowski, kuzyn Henryka Sienkiewicza i brat Romana Dmochowskiego, właściciela majątku Sarnów[11]. Jego żona, Jadwiga Waydel-Dmochowska, pochodząca z Warszawy tłumaczka i autorka wspomnień, pisała o Burcu w swej wydanej w 1958 roku książce "Dawna Warszawa"[12]:
Wieś Burzec istnieje do dziś, a Sienkiewicz opisał ją tak wiernie, że każdy, kto zawędruje w te strony, może na własne oczy zobaczyć i staw, w którym rzucają się ryby, i drzwi domu, wychodzące na ogród, i fosę, choć już nie wypełnioną wodą, i prastarą lipę, choć pioruny strzaskały jej rozdwojony pień i zniwczyły część rozłożystej jak kopuła korony. A opisał tak wiernie dlatego, że Burzec nie należał, jak tego chciała fantazja pisarza, do Skrzetuskich, lecz do krewnych jego ze strony matki -- Dmochowskich.
oraz
W okresie kiedy mieszkałam w Burcu, był on celem częstych wycieczek. Przyjeżdżali tu dziennikarze, historycy literatury, ale przede wszystkim młodzież szkolna pod kierunkiem nauczycielstwa, zaglądali też często harcerze. Z bliższych stron przychodzili pieszo, z dałszych przyjeżdżali wozami lub na rowerach. Bywali także pojedynczy turyści.
Zachowały się elementy zespołu parkowo-pałacowego. Obecnie na miejscu dworu stoi szkoła podstawowa. Miejsce uwiecznione w powieści upamiętnia m.in głaz pod lipami w pobliżu szkoły.
Przypisy
- ↑ Raport o stanie gminy w 2022. Liczba mieszkańców sołectw w dn. 31.12.2021 s.3
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 107 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- 1 2 3 TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 13754
- 1 2 Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 20 grudnia 2022 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2783)
- ↑ Corona Regni Poloniae. Mapa w skali 1:250 000, Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk i Pracownia Geoinformacji Historycznej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
- ↑ BIP gminy, sołectwa
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Henryk Sienkiewicz, Potop, Tom I, str. 230, wydanie z 1888 roku.
- ↑ Emilia Stobińska-Józefacka: Palce lizać!, Lublin 1994, ISBN 83-03-03435-9, s.39.
- ↑ Jadwiga Waydel Dmochowska , Dawna Warszawa, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, wyd. 2, 1959, str. 154 i 156, rozdział "O Sienkiewiczu" .
Linki zewnętrzne
- Burzec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 477 .