Bujakowska Góra
Ilustracja
Widok z Kiczory
Państwo

 Polska

Pasmo

Beskid Mały, Karpaty

Wysokość

729 m n.p.m.

Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, na dole nieco na prawo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Bujakowska Góra”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Bujakowska Góra”
Ziemia49°49′40,8″N 19°11′21,8″E/49,828000 19,189389

Bujakowska Góra (729 m n.p.m.)[1], Bujakowski Groń (749 m)[2] – szczyt w północnej części Grupy Magurki Wilkowickiej w Beskidzie Małym. Znajduje się w jej głównym grzbiecie wznoszącym się na zachodnich brzegach Soły i jest najdalej na północ wysuniętym szczytem tej grupy. Na szczycie Bujakowskiego Gronia grzbiet zakręca w kierunku południowo-wschodnim i poprzez Zasolnicę opada do doliny Soły. Między podnóżami tego grzbietu i Żaru wybudowano na Sole Zaporę w Porąbce, za którą powstał sztuczny zbiornik wodny – Jezioro Międzybrodzkie. Pomiędzy grzbietem Bujakowskiegj Góry, a południowym grzbietem Chrobaczej Łąki spływa potok Żarnówka Mała[2].

Nazwa szczytu pochodzi od Bujakowa, wsi u północno-wschodnich podnóży góry[3]. Do wsi tej należą szczyt oraz północne i wschodnie stoki Bujakowskiego Gronia, stoki południowe należą do Żarnówki Małej (część wsi Międzybrodzie Bialskie[4]). Szczyt ten ma też nazwę Waliska. Jest to stara, miejscowa nazwa szczytu pochodząca od zwalisk skalnych znajdujących się na stokach góry[3].

Bujakowski Groń jest porośnięty lasem. Od zapory wodnej w Porąbce prowadzą jego stokami dwa szlaki turystyczne. Obydwa omijają jego wierzchołek: czerwony szlak po południowej stronie, niebieski po północnej[2].

Piesze szlaki turystyczne[2]
szlak turystyczny niebieski Kozy – Zasolnica – Zapora Porąbka. Czas przejścia: 2:10 h, ↑ 2:20 h
szlak turystyczny czerwony Mały Szlak Beskidzki na odcinku: Zapora Porąbka – Zasolnica- Bujakowska Góra – Chrobacza Łąka – Groniczki – Gaiki – Czupel – Bielsko-Biała. Czas przejścia: 4:05 h, ↑ 4:25 h

Przypisy

  1. ↑ Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2024-02-20].
  2. 1 2 3 4 Beskid Mały. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2014, s. 2, ISBN 978-83-7605-329-5.
  3. 1 2 Radosław Truś, Beskid Mały. Przewodnik, Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2008, s. 125, 269, 287, ISBN 978-83-62460-50-2.
  4. ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-02-20].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.