Bronowice
Dzielnica Lublina
Ilustracja
widok ze Starego Miasta
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Miasto

Lublin

W granicach Lublina

1916

SIMC

0954774

Powierzchnia

2,51 km²

Wysokość

190 m n.p.m.

Populacja (2018)
• liczba ludności


14 683[1]

• gęstość

5849,8 os./km²

Plan Bronowic
Plan Bronowic
Położenie na mapie Lublina
Położenie na mapie
51°14′08,5744″N 22°35′39,6157″E/51,235715 22,594338
Strona internetowa

Bronowice – dzielnica Lublina we wschodniej części miasta.

Historia

Bronowice (w 1342 „Brunouicze ar.”, 1409 „Brunowicze”, 1457 „Bronowicze”) były wsią położoną na południe od Lublina. W wiekach średnich należały do powiatu i parafii Lublin. W 1342 Kazimierz III Wielki sprzedał Bronowice wójtowi lubelskiemu[2]. W 1409 dziedzicami wsi byli Ocalicza z Bronowic, bracia Pecz i Marcin z Bronowic[3]. W 1457 dziedziczką była Anna Goczałkówna z Bronowic[4]. Cztery lata później podkomorzy lubelski ustanowił granice między Bronowicami a wsią Tatary: od niwy za szpitalem lubelskim do Czechówki[5]. W 1465 dziedzicami byli Stanisław (Morsztyn) i jego żona Katarzyna[6]. W latach 1470–1480 do 1529 wieś oddawała plebanowi lubelskiemu dziesięcinę wartości 4 grzywien z folwarku i łanów kmiecych[7]. W 1504 rajcy lubelscy kupili Bronowice od synów śp. Stanisława Morsztyna, wójta lubelskiego[8]. W 1530 granicami Bronowic z Tatarami były: od Bystrzycy i brzegu stawu, koło łanu zwanego Lyczkowskie, do drogi z Dziesiątej i Bronowic do Lublina, do granic z Dziesiątą[5].

W XIX wieku powstał na terenie dzielnicy Park Bronowicki, a w XX wieku naprzeciw niego wybudowano Kościół pw. św. Michała Archanioła.

W latach 30. XX wieku była uważana za najbardziej niebezpieczną dzielnicę Lublina[9].

Administracja

Granice dzielnic administracyjnych Bronowic określa statut dzielnicy uchwalony 19 lutego 2009. Granice Bronowic tworzą: od północy Bystrzyca – ul. Mieszczańska – ul. Mieszczańska w kierunku torów PKP – tory PKP, od wschodu ul. A. Walentynowicz i H. Ordonówny, od południa ul. Droga Męczenników Majdanka, a od zachodu Czerniejówka[10].

Bronowice mają powierzchnię 2,51 km²[11]. Według stanu na 30 czerwca 2018 na pobyt stały na Bronowicach było zarejestrowanych 14 683 osób[1].

Przypisy

  1. 1 2 Mieszkańcy wg dzielnic. Stan na dzień 30.06.2018 r.. BIP Urząd Miasta Lublin. [dostęp 2018-08-12].
  2. ↑ Kodeks dyplomatyczny Małopolski, wyd. F. Piekosiński, t. I-IV, Kraków 1876-1905; t. V - materiały w Zakładzie Dokumentacji Instytutu Historii PAN VI Krakowie. strona
  3. ↑ Teki Archiwalne VII. Warszawa 1961, Najstarsze zapiski ziemskie lubelskie z r. 1409, wyd. L. Białkowski.
  4. ↑ Acta Officialia w Archiwum Diecezjalnym w Lublinie. (T. I w czasie okupacji zaginął. Nieliczne zapiski z niego opublikował S. Wojciechowski, O zaginionej księdze oficjała lubelskiego z XV W., Dodatek do Biuletynu Biblioteki Uniwersytetu M. Curie-Skłodowskiej w Lublinie X, nr 2. 1962. Cytowane przy t. I strony odnoszą się do powyższej publikacji) .
  5. 1 2 J. Riabinin, Materiały do historii miasta Lublina, Lublin 1938.
  6. ↑ Księgi Ziemskie Lubelskie w Archiwum Państwowym w Lublinie.
  7. ↑ Długosz, Liber Relaxationum t. II, s. 538, Liber Relaxationum, s. 429
  8. ↑ Matricularum Regni Poloniae Summaria, t. I-IV, wyd. T. Wierzbowski, Warszawa 1905-1915. (Wykorzystano do r. 1530).
  9. ↑ Łobuzeria na Bronowicach. „Głos Lubelski”, 1931-03-01.
  10. ↑ Bronowice [online], lublin.eu [dostęp 2016-10-19].
  11. ↑ Projekt uchwały Rady Miasta w sprawie podziału obszaru miasta Lublin na sektory w celu zorganizowania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości [online], bip.lublin.eu, 27 sierpnia 2012 [dostęp 2016-08-20] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-25].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.