Bronisław Kotlarski
Ilustracja
podporucznik podporucznik
Data i miejsce urodzenia

14 września 1893
Kębłowo

Data i miejsce śmierci

21 października 1939
Leszno

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Formacja

Armia Wielkopolska

Główne wojny i bitwy

powstanie wielkopolskie
wojna polsko-bolszewicka
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941)

Bronisław Kotlarski (ur. 14 września 1893 w Kębłowie, zm. 21 października 1939 w Lesznie[1]) – powstaniec wielkopolski, oficer Wojska Polskiego, kupiec, radny miejski.

Życiorys

Urodził się 14 września 1893 w Kębłowie (ob. powiat wolsztyński), syn Stanisława i Jadwigi z d. Biskupskiej. Żonaty z Marią z d. Baer, z którą miał czworo dzieci. Brał udział w powstaniu wielkopolskim, gdzie pełnił funkcję dowódcy drużyny kębłowskiej[2], później plutonowy kompanii, w końcu dowodzący „Kompanią Kotlarskich”. 16 września 1919 został mianowany chorążym[3].

W 1920, jako żołnierz Wojska Polskiego uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej, odznaczony Krzyżem Walecznych, podporucznik rezerwy Wojska Polskiego. Kupiec i działacz Zrzeszenia Samodzielnych Kupców Chrześcijańskich w Lesznie. Jeden z założycieli Banku Ludowego w Lesznie, należał do Towarzystwa Ziem Zachodnich, Związku Powstańców i Wojaków, Klubu Kręglarzy „Merkur”. Prezes Okręgowy Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” na południowo-zachodnią Wielkopolskę. 11 listopada 1938 został mianowany podporucznikiem rezerwy[3].

Zmobilizowany w sierpniu 1939 do 60 pułku piechoty wielkopolskiej, wziął udział w kampanii wrześniowej.

Został wytypowany jako jeden ze „szczególnie niebezpiecznych dla Rzeszy” (niem. „Sonderfahndungsbuch Polen”) przez V kolumnę miejscowych Niemców[4]. Internowany z grupą zakładników, a następnie rozstrzelany[5] podczas publicznej egzekucji przeprowadzonej w ramach Operacji Tannenberg pod murem więzienia w Lesznie[6][7]. Według odpisu niemieckiego wykazu wydanych kar śmierci Bronisław Kotlarski w rubryce zawierającej informacje obciążające wpisane ma: Pierwszy Prezes Związku Sokolego[8].

Pochowany w nieoznakowanej zbiorowej mogile, poza murem cmentarnym na alei do Borowej Karczmy. W każdą rocznicę egzekucji, pod tablicą (odsłoniętą 21.X.1945)[9] upamiętniającą to wydarzenie odbywa się uroczysty Apel Poległych. 21 października 1986 odsłonięto tablicę z nazwiskami ofiar mordu na zbiorowej mogile.

Ordery i odznaczenia

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Akt zgonu: USC Leszno nr 80 1940
  2. ↑ Historia Kębłowa. [dostęp 2010-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-07-08)].
  3. 1 2 Kotlarski ↓.
  4. ↑ Trzy dni terroru. Pierwsze planowe masowe egzekucje w Wielkopolsce.. [dostęp 2007-09-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-26)].
  5. ↑ Archiwum Głównej Komisji BZH w Polsce sygn.Bd 349 /
  6. ↑ Zbiorowa zbrodnia pod murem więzienia. [dostęp 2011-02-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-02-10)].
  7. ↑ Archiwum Głównej Komisji BZH w Polsce sygn.489 z/
  8. ↑ Jerzy Zielonka: Egzekucja 20 października 1939 r[oku]. Kościan: Leszno: "Aga" : na zlec. ZML, 1994, s. 23. ISBN 83-82570-91-4.
  9. ↑ Tablica na murze więzienia. [dostęp 2012-01-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-19)].
  10. ↑ M.P. z 1938 r. nr 140, poz. 245.
  11. ↑ M.P. z 1937 r. nr 259, poz. 409.
  12. ↑ Biogramy ofiar egzekucji (21.X.1939). [dostęp 2007-09-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-15)].

Bibliografia

  • Jerzy Zielonka: Egzekucja 21 października 1939 r[oku]. Kościan: Leszno : "Aga" : na zlec. ZML, 1994. ISBN 83-82570-91-4.
  • Kalendarium miasta Leszna. Leszno: Urząd Miasta, 1996. ISBN 83-906806-3-7.
  • K. Radziwończyk, Akcja Tannenberg grup operacyjnych Sipo i SD w Polsce. Jesień 1939, Przegląd Zachodni 1966, nr 5, s. 103
  • Ewa Szymańska: Ludzie pierwszych lat niepodległości Leszna. Bronisław Kotlarski. [dostęp 2020-08-02].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.