Bromian potasu
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

KBrO
3

Masa molowa

167,00 g/mol

Wygląd

biały lub prawie biały, granulowany proszek lub kryształy[1]

Identyfikacja
Numer CAS

7758-01-2

PubChem

24444

Podobne związki
Inne aniony

KClO
3, KIO
3, KBrO, KBrO
2, KBrO
4

Inne kationy

LiBrO
3, NaBrO
3, RbBrO
3, CsBrO
3

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Bromian potasu (nazwa Stocka: bromian(V) potasu), E924, KBrO
3 – nieorganiczny związek chemiczny z grupy bromianów, sól kwasu bromowego i potasu. Stosowany w żywności jako ulepszacz.

Otrzymywanie

Na niewielką skalę bromian potasu jest wytwarzany przez wprowadzenie bromu do roztworu wodorotlenku potasu[5]:

6KOH + 3Br
2 → KBrO
3 + 5KBr + 3H
2O

Do produkcji na skalę przemysłową wykorzystuje się odpowiednie procesy elektrolityczne, np. utlenianie elektrolityczne wodnego roztworu bromku potasu z dodatkiem chromianu potasowego[5]:

KBr + 3H
2O → KBrO
3 + 3H
2↑

Elektrolizę prowadzi się w temperaturze 35–45 °C na elektrodach z blachy platynowej z gęstością prądu w zakresie 10–20 A/dm². Podczas elektrolizy wytrąca się trudno rozpuszczalny bromian potasowy.

Można także uzyskiwać go jako produkt uboczny przy produkcji bromku potasu wytwarzanego poprzez absorpcję bromu z wody morskiej w węglanie potasu.

Przypisy

  1. 1 2 Farmakopea Polska X, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2014, s. 4276, ISBN 978-83-63724-47-4.
  2. 1 2 3 4 5 Bromian potasu (nr 309087) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2012-03-14]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
  3. 1 2 3 4 Potassium bromate, międzynarodowa karta bezpieczeństwa chemicznego, Międzynarodowy Program Bezpieczeństwa Chemicznego (ang.).
  4. 1 2 Bromian potasu, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-03-28] (ang.).
  5. 1 2 Janusz Supniewski, Preparatyka nieorganiczna, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1958, s. 472–473.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.