Acrochordidae | |||
Bonaparte, 1831 | |||
Przedstawiciel rodziny – brodawkowiec arafurski (A. arafurae) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Nadrodzina |
Acrochordoidea | ||
Rodzina |
brodawkowcowate | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Acrochordus javanicus Hornstedt, 1787 | |||
Synonimy | |||
| |||
rodzaje | |||
|
Brodawkowcowate[5] (Acrochordidae) – monotypowa rodzin węży z nadrodziny Acrochordoidea w rzędzie łuskonośnych (Squamata).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Indiach, Bangladeszu, Mjanmie, Kambodży, Malezji, Filipinach, Singapurze, Indonezji, Tajlandii, Wietnamie, na Sri Lance, Timorze Wschodnim, Nowej Gwinei i Australii[6].
Charakterystyka
Brodawkowcowate żyją wyłącznie w wodzie. Są jajożyworodne. Rozmnażają się raz na kilka lat. Ich ciało jest pokryte drobnymi łuskami przylegającymi do siebie. Łuski brzuszne są mniejsze od grzbietowych. Na zewnętrznej powierzchni łuski mają guzki, które nadają skórze szorstkości i umożliwiają przytrzymywanie złowionej ryby, w czasie jej duszenia. Brodawkowcowate żywią się rybami i skorupiakami.
Są łowione w celach spożywczych oraz w celu pozyskania skóry.
Systematyka
Etymologia
- Acrochordus: gr. ακροχορδων akrokhordōn, ακροχορδονος akrokhordonos „brodawka z cienką szyjką”, od ακρον akron „koniec, zakończenie”; χορδη khordē „trzewia, wnętrzności”[7].
- Chersydrus: gr. χερσυδρος khersudros „ziemnowodny wąż”[8]. Gatunek typowy: Acrochordus fasciatus Shaw, 1802 (= Hydrus granulatus Schneider, 1799).
- Verrucator: łac. verruca „brodawka”[9]. Gatunek typowy: Acrochordus javanicus Hornstedt, 1787.
- Potamophis: gr. ποταμος potamos „rzeka”[10]; οφις ophis, οφεως opheōs „wąż”[11]. Gatunek typowy: Acrochordus javanicus Hornstedt, 1787.
Podział systematyczny
Do rodziny należy jeden rodzaj z następującymi gatunkami[6]:
Przypisy
- ↑ G. Cuvier: Le règne animal distribué d’après son organisation, pour servir de base a l’histoire naturelle des animaux et d’introduction a l’anatomie comparée. T. 2. Paris: Chez Déterville, 1817, s. 75. (fr.).
- ↑ H. Schlegel: Essai sur la physionomie des serpens. Cz. 2. Amsterdam: Schonekat, 1837, s. 428. (fr.).
- ↑ P. Schmidt. Beiträge zur ferneren Kenntniss der Meerschlangen. „Abhandlungen aus dem Gebiete der Naturwissenschaften”. 2 (2), s. 75, 1852. (niem.).
- ↑ C.F. Hornstedt. Beskrifning på en ny Orm från Java. „Kungl. Svenska Vetenskapsakademiens Handlingar”. 8, s. 307, 1787. (szw.).
- 1 2 3 Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 399. ISBN 83-01-14344-4.
- 1 2 P. Uetz & J. Hallermann: Higher taxa: Acrochordidae. The Reptile Database. [dostęp 2019-02-27]. (ang.).
- ↑ acrochordopus, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-27] (ang.).
- ↑ Reptilia. W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 10. (łac.).
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 250.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 183.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 154.
Bibliografia
- Edmund C. Jaeger , Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1–256, OCLC 637083062 (ang.).
- Podrząd:Węże Serpentes w: W.Zamachowski, A.Zyśk Strunowce Chordata, Wydawnictwo Naukowe WSP, Kraków, 1997. ISBN 83-86841-92-3