Broń ręczna do użytku cywilnego – każdy przedmiot możliwy do przeniesienia i użycia przez jedną osobę z którego można wystrzelić śrut, pocisk strzelecki lub inny pocisk albo oszałamiający gaz, płyn lub inną substancję, za pomocą materiału wybuchowego, gazu lub sprężonego powietrza, albo korzystając z dowolnego innego środka napędowego oraz amunicja przygotowana do wystrzelenia z tego przedmiotu^[1] dopuszczony umowami międzynarodowymi lub prawem lokalnym do użytku i obrotu na terenie objętym tym prawem, z wyłączeniem uzbrojonych formacji państwowych i obrotu na rzecz tych formacji.

Zastrzeżenia^[1]:

• w zakres definicji nie wchodzi:
  • broń zabytkowa, wytworzona przed 1900 rokiem wraz z amunicją oraz repliki tej broni;
  • przedmioty przeznaczone do celów alarmowych, sygnalizacyjnych, ratowania życia, uboju zwierząt, polowania harpunem albo do celów przemysłowych lub technicznych, pod warunkiem że używane są wyłącznie zgodnie ze swym przeznaczeniem;
• prawo lokalne może:
  • zaostrzyć kryterium broni zabytkowej, nie więcej jednak niż do roku 1800;
  • włączyć do definicji inne przedmioty zagrażające zdrowiu lub życiu człowieka;
  • włączyć do definicji broń białą w całości lub części, z wyłączeniem przedmiotów stanowiących tradycyjny element stroju;
  • wyłączyć z definicji broń miotającą, w całości lub w części;
  • zakazać stosowania części broni miotającej;
  • zakazać stosowania części broni palnej.

Broń ręczna do użytku cywilnego na terenie Europy

Na terenie Europy, zgodnie z postanowieniami Europejskiej Konwencji o kontroli nabywania i posiadania broni palnej przez osoby fizyczne^[2], broń ręczną do użytku cywilnego stanowią:

• broń palna:
  • broń automatyczna;
  • broń półautomatyczna;
  • broń powtarzalna;
  • broń jednostrzałowa;
• broń pneumatyczna;
• broń gazowa;
• broń wyrzucającą pociski tylko za pomocą sprężyny;
• przenośne wyrzutnie rakiet;
• miotacz płomieni;
• mechanizmy odpalania, komory nabojowe, bębny rewolwerowe i lufy przedmiotów wyżej wymienionych;
• przeznaczone do stosowania z jakimkolwiek wyżej wymienionym przedmiotem:
  • amunicja, z wyłączeniem przeznaczonej do wiatrówek tłokowych i PCA;
  • teleskopowy celownik laserowy, noktowizyjny lub termowizyjny;
  • tłumik dźwięku;
• granat, bomba oraz każdy przedmiot zawierający urządzenie wybuchowe lub zapalające.

Broń ręczna do użytku cywilnego w Polsce

Zgodnie z uprawnieniami wynikającymi z załącznika II do Konwencji^[2] lista broni ręcznej do użytku cywilnego w Polsce znacznie różni się od pełnej, wymienionej w Konwencji. W zrozumieniu prawa polskiego^[3] broń do użytku cywilnego stanowią:

• broń palna:
  • broń centralnego zapłonu;
  • broń bocznego zapłonu;
  • broń rozdzielnego ładowania, wytworzona po 1885 roku i niebędąca repliką starszej broni;
  • broń alarmowa w kalibrze większym od 6mm;
  • broń sygnałowa;
• broń pneumatyczna o energii wystrzelanego pocisku powyżej 17J;
• broń gazowa;
• miotacz gazu, z wyłączeniem miotaczy ręcznych;
• paralizator o średniej wartości prądu ponad 10 mA;
• broń miotająca, tylko kusze;
• broń biała:
  • ostrza ukryte w przedmiotach nie przypominających broni;
  • kastet, nunczak;
  • pałki posiadające zakończenie lub wkładkę z ciężkiego i twardego materiału;
  • imitujące kij bejsbolowy pałki wykonane z drewna lub innego ciężkiego i twardego materiału;
• części broni palnej i pneumatycznej: szkielet broni, baskila, lufa z komorą nabojową, zamek, komora zamkowa i bęben rewolwerowy;
• amunicja do broni palnej i jej części: pociski wypełnione materiałami wybuchowymi, chemicznymi środkami obezwładniającymi lub zapalającymi albo innymi substancjami, których działanie zagraża życiu lub zdrowiu, spłonki oraz proch.

Broń palna pozbawiona cech użytkowych oraz broń pneumatyczna podlegają rejestracji, pozostałe rodzaje broni wymagają uzyskania zezwolenia na broń. Rodzaj broni, na jaki można uzyskać zezwolenie, zależy od celu, któremu broń ma służyć. Zezwolenie na broń wydaje komendant wojewódzki Policji, a w przypadku żołnierzy zawodowych właściwy komendant oddziału Żandarmerii Wojskowej w celach:

• ochrony osobistej;
• ochrony osób i mienia;
• łowieckich;
• sportowych;
• rekonstrukcji historycznych;
• kolekcjonerskich;
• pamiątkowych;
• szkoleniowych.

Przypisy