Bagnet ćwiczebny „Gal” z głownią chowającą się w rękojeści podczas zadawania pchnięcia
Floret z głownią zakończoną tępą puntą

Broń ćwiczebna – broń o specjalnej konstrukcji umożliwiająca wykonywanie ćwiczeń pozwalających na nabywanie wprawy w posługiwaniu się bronią bojową lub myśliwską, jednak bez ryzyka poważnego uszkodzenia ciała.

Charakterystyka

Przyjmuje się założenie, że broń ćwiczebna powinna zachować jak najwięcej cech upodabniających ją do broni używanej w rzeczywistych działaniach, np. pod względem wagi, kształtu, sprężystości itp.
Broń tego typu przeznaczona jest też do ćwiczeń musztry, szkolenia ogniowego i specjalnego[1]. W wojsku jako broń ćwiczebną wykorzystuje się wycofane ze względu na zużycie i nie spełniające odpowiednich wymagań egzemplarze broni bojowej[2].

Broń ćwiczebna była bardzo szeroko stosowana, szczególnie w okresach, gdy wysoki poziom umiejętności i wprawy w posługiwaniu się bronią białą miał ogromne praktyczne znaczenie; obecnie broń ćwiczebna jest stosowana w niektórych sztukach i sportach walki.

Z broni ćwiczebnej wykształciło się wiele rodzajów współczesnej broni sportowej, której konstrukcja i cechy o wiele bardziej odbiegają od swych pierwowzorów niż w przypadku konstrukcji i cech broni ćwiczebnej.

Podobnie jak w przypadku ogólnej klasyfikacji broni, broń ćwiczebną można podzielić na broń zaczepną i broń ochronną.

Broń ćwiczebna - zaczepna:

  • przykłady: bokken, Iaitō, floret, palcat, rękawice (łagodzące siłę zadawanego ciosu), shinai, strzały ze stępionymi grotami
  • sposoby modyfikowania jej konstrukcji:
    • zastosowanie słabszego materiału (np. drewno zamiast metalu)
    • stępienie metalowego ostrza lub grotu
    • owinięcie części broni miękkim, amortyzującym materiałem (skóra, tkanina, słoma, pakuły, gąbka itp.)

Broń ćwiczebna - ochronna:

  • wszelkiego rodzaju ochraniacze, protektory i tarcze: maski, kaski, okulary, rękawice (chroniące dłonie i przedramiona przed skutkami otrzymywanych uderzeń), ochraniacze łokci, kolan, suspensoria, nabiodrki, nagolenniki itp.).

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

  • Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 35. ISBN 83-86028-01-7.
  • Marian Laprus (red.): Leksykon wiedzy wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979. ISBN 83-11-06229-3.
  • Stanisław Torecki: 1000 słów o broni i balistyce. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1982. ISBN 83-11-06699-X.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.