Brakowo
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

grodzieński

Tablice rejestracyjne

4

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Brakowo”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej znajduje się punkt z opisem „Brakowo”
Ziemia53°29′02″N 24°04′22″E/53,483889 24,072778

Brakowo – część Świsłoczy na Białorusi.

Dawna okolica szlachecka Gorzkowskich. W czasach zaborów wieś w granicach Imperium Rosyjskiego, w guberni grodzieńskiej, w powiecie grodzieńskim[1].

W latach 1921–1939 ówczesny folwark należał do gminy Łasza, powiatu grodzieńskiego w ówczesnym województwie białostockim.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku folwark zamieszkiwało 16 osób, 11 było wyznania rzymskokatolickiego a 5 prawosławnego. Jednocześnie 11 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową, a 5 białoruską. Były tu 2 budynki mieszkalne[2].

Miejscowość należała do parafii prawosławnej w Indurze i rzymskokatolickiej w Zaniewiczach. Podlegała pod Sąd Grodzki w Indurze i Okręgowy w Grodnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Kwasówce[3].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. 4 grudnia 1939 włączona do nowo utworzonego obwodu białostockiego[4]. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. 22 lipca 1941 r. włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy[5]. W 1944 miejscowość została ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR.

Od 1991 r. w składzie niepodległej Białorusi.

Przypisy

  1. Brakowo, pow. grodzieński, gm. Łasza, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 226.
  2. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 36.
  3. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 156.
  4. Карманный атлас СССР. 11-е изд. — Ленинград: ГУГК при СНК СССР, 1940, karta 39
  5. Bezirk Bialystok [online], www.territorial.de [dostęp 2020-04-02].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.