Borownica
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

janowski

Gmina

Janów Lubelski

Liczba ludności (2021)

139[1][2]

Strefa numeracyjna

15

Kod pocztowy

23-300[3]

Tablice rejestracyjne

LJA

SIMC

0794520[4]

Położenie na mapie gminy Janów Lubelski
Mapa konturowa gminy Janów Lubelski, u góry znajduje się punkt z opisem „Borownica”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Borownica”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Borownica”
Położenie na mapie powiatu janowskiego
Mapa konturowa powiatu janowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Borownica”
Ziemia50°43′13″N 22°22′26″E/50,720278 22,373889[5]

Borownica – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie janowskim, w gminie Janów Lubelski[4][6].

Krótki opis

Wieś położona jest przy drodze krajowej nr  19 i 74, wchodzi w skład sołectwa Borownica, Kopce, Borownica-Laski[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 147 mieszkańców[8] i była dziesiątą co do wielkości miejscowością gminy Janów Lubelski.

Części wsi

Integralne części wsi Borownica[4][6]
SIMCNazwaRodzaj
0794537Laskiczęść wsi

Historia

Wieś powstała w lasach na gruntach należących do Janowa w I połowie XIX wieku. Wcześniej istniały na tym obszarze pasieki: Borownica i Zaliniec. Co najmniej od 1834 roku istniała tutaj osada Ignacego Lipskiego, sukiennika janowskiego, zwana Borownica, w skład której wchodziły dom mieszkalny, zabudowania gospodarcze, staw, młyn wodny, folusz, olejarnia, farbiarnia, ogród oraz pasieka (51 uli). Na początku XX wieku powstał w Borownicy tartak, a wokół niego osada zamieszkana w dużej części przez Żydów. Przed 1914 roku powstały części Momoty-Miazga i Grupka. W 1921 roku osada tartaczna (wraz z leśniczówką) liczyła 4 domy i 74 mieszkańców (w tym 39 Żydów)[9].
W okresie międzywojennym nastąpił rozwój przestrzenny przedmieścia.

W 1941 roku Niemcy aresztowali 12 mieszkańców Borownicy. Zostali oni straceni w Lublinie. W 1943 roku Niemcy zniszczyli tartak.

W nocy z 19 na 20 kwietnia 1945 Borownica została zaatakowana przez oddziały Samoobronych Kuszczowych Widdiłów. W ataku zamordowano 60 polskich mieszkańców wsi, spalono budynki.

W 1973 roku Borownica została wyłączona z terenu miasta Janów Lubelskiego.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Wieś Borownica w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-02-10], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. ↑ NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-02-10].
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 82 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. 1 2 3 TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-23].
  5. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 9096
  6. 1 2 Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-23].
  7. ↑ Jednostki pomocnicze gminy Janów Lubelski. Urząd Gminy Janów Lubelski. [dostęp 2015-05-05].
  8. ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  9. ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. Województwo lubelskie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924 [dostęp 2015-05-05].

Bibliografia

  • Baranowski Z.:Rys historyczny miejscowości powiatu janowskiego, Stalowa Wola 2001, ISBN 83-87840-53-X.
  • Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. IV, Województwo lubelskie, Warszawa 1924, s. 37.
  • Janów Lubelski 1640-2000, Janów Lubelski 2000, s. 213.
  • Mańkowski Z.: Między Wisłą a Bugiem 1939-1944. Studium o polityce okupanta i postawach społeczeństwa, Lublin 1978, s. 322.
  • Rymut K. (red): Nazwy miejscowe Polski. Historia. Pochodzenie. Zmiany, 1.1, Kraków 1996; t. II, Kraków 1998, s. 299.
  • Tabaka Z.: Przemysł spożywczy ordynacji zamojskiej w pierwszej połowie XIX w., Zeszyty Naukowe UJ, Prace Historyczne 1962, z. 9, s. 136.
  • Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej (Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej) 1972 nr 50, p. 327.
  • Komisarz do spraw włościańskich powiatu Janów (KWJ), sygn.: 383, 96-122v.
  • Mapy Wojskowego Instytutu Geograficznego z 1938 r.: 46-35.
  • Mapa Topograficzna Austriacka z 1914 r.: XXVII 3.
  • Mapa Kwatermistrzostwa z 1839 r.: V 8.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.