Bohuslav Balbín
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 grudnia 1621
Hradec Králové

Data i miejsce śmierci

28 listopada 1688
Praga

Miejsce pochówku ?↗
Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

jezuici

Prezbiterat

1649

Bohuslav Balbín (Bohuslav Balbinus), (ur. 3 grudnia 1621 w Hradcu Králové, zm. 28 listopada 1688 w Pradze) – czeski literat, historyk, pedagog, jezuita[1].

Był autorem wielu dzieł historycznych i krajoznawczych. Był obrońcą języka czeskiego i patriotą czeskim występującym przeciwko germanizacji. Jego największe dzieła to Miscellanea historica regni Bohemiae (Rozmaitości z historii królestwa Czech) oraz Dissertatio apologetica pro linqua Slavonica praecipue Bohemica (Obrona języka słowiańskiego, zwłaszcza czeskiego).

Aby je napisać, przez lata gromadził informacje z archiwów i starych bibliotek. Duże zasługi odnośnie do inicjatywy napisania tego dzieła przypisuje się także polskiemu jezuicie Mikołajowi Łęczyckiemu jako osobie, która wpłynęła na Balbina i zachęciła go to pracy nad tym wydaniem.

Życiorys

Pochodził z zubożałej podczas wojny trzydziestoletniej rodziny szlacheckiej[2]. W dzieciństwie został sierotą i zamieszkał w Častolovicach u przyjaciela rodziny, Oty z Oppersdorfu[2].

Od 1631 roku uczęszczał do szkół jezuickich, a w wieku 15 lat wstąpił do zakonu jezuitów[2]. W 1639 roku podjął studia filozoficzne w Clementinum w Pradze, gdzie uzyskał następnie stopień doktora[2]. W latach 1642–1645 był wykładowcą w szkołach jezuikcich w Pradze i Trzeboniu. Od 1646 roku studiował teologię, a w 1649 roku uzyskał święcenia kapłańskie[2].

Od 1653 roku znów pracował jako nauczyciel, m.in. w Kłodzku, Pradze, Českým Krumlovie, Brnie, Jiczynie i Jindřichůvym Hradcu[2]. Był autorem kilku podręczników i sztuk teatralnych. W 1661 roku został odsunięty od pracy z uczniami[2]. Następnie otrzymał polecenie napisania historii czeskiej prowincji zakonu jezuitów, pracował w Jiczynie, Klatovach i Českým Krumlovie. Opublikował również biografię Arnoszta z Pardubic[2]. Rozpoczął także pracę nad dużym dziełem dotyczącym historii Czech[2].

Od 1676 roku mieszkał w Pradze, wcześniej krótko także w Opawie[2]. W 1687 roku doznał udaru i kolejne książki musiał dyktować[2].

Dzieła

  • Legatio Apollinis coelestis ad universitatem Pragensem
  • Epitome historica rerum Bohemicarum
  • Dissertatio apologetica pro lingua Slavonica, praecipue Bohemica – Obrona języka słowiańskiego, zwłaszcza czeskiego
  • Diva Vartensis
  • Diva Turzanensis
  • Diva S. Monti
  • Origines Comit. de Guttenstein
  • Vita venerab. Aernesti
  • Miscellanea historica regni Bohemiae – Rozmaitości z historii królestwa Czech
    • Liber naturalis
    • Liber popularis
    • Liber chorographicus
    • Liber hagiographicus
    • Liber parochialis
    • Liber episcopalis
    • Liber regalis
    • Liber epistolaris
    • Bohemia docta
    • Liber curialis seu de magistratibus et officiis curialibus regem Boohemiae
  • Examen Mellisaeum

Przypisy

  1. ↑ Jacek Baluch, Piotr Gierowski: Czesko-polski słownik terminów literackich. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2016, s. 429. ISBN 978-83-233-4066-9.
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Kdo byl kdo v našich dějinách do roku 1918 [online], web.archive.org, 1 kwietnia 2016 [dostęp 2024-01-11] [zarchiwizowane z adresu 2016-04-01].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.